เผยโฉมทายาท โน้ต เชิญยิ้ม หัวอกพ่อสุดห่วงเตรียมย้ายไปอยู่ตปท.
แตงกวา : สอนภาษาอังกฤษให้กับหลานสาวค่ะ วันเสาร์-อาทิตย์
สมาย : เรียนกับคุณอาสนุกมาก อากวาใจดีมาก
แตงกวา : เหลืออีก 1 เลเวลจะสูงสุดแล้วค่ะ
จะไปเมืองนอก?
แตงกวา : ใช่ค่ะ
โน้ต : จริงๆ ไม่อยากให้เขาไปไหน ลูกสาวคนเดียว แต่ถ้าชะตาพาไป ยังไงก็ต้องไป
เราไปต่อยังไง?
แตงกวา : อยากหางานทำที่ต่างประเทศ ชอบเรียนภาษามาตั้งแต่เด็กๆ คิดว่าถ้าไปต่างประเทศจะต่อยอดไปได้ไกล
แตงกวา : เด็กๆ เคยโดนล้อ เพื่อนที่โรงเรียนมาดึงปากใส่ เป็นการบูลลี่เล็กๆ น้อยๆ เราปล่อยผ่านมาได้แต่ภูมิใจในตัวคุณพ่อเสมอ ดีใจที่ได้เป็นลูกพ่อ
เราในฐานะลูกกดดันมั้ย?
แตงกวา : บางทีกดดันเรื่องสังคมมากกว่า สังคมจะชอบมองว่าเราทำไปใช้เส้นพ่อหรือเปล่า เราเข้าหาใครสักคนเพราะพ่อเป็นคนดังหรือเปล่า บางทีก็อยากให้มองว่าหนูเป็นหนู ไม่ได้อยากให้มองว่าเราเอาพ่อเรามาหาโอกาสทำโน่นทำนี่ค่ะ ถ้ามีบางกรณีที่คนเขารู้ว่าเราเป็นลูกพ่อ ตอนแรกจะไม่ได้แนะนำตัวว่าเราเป็นลูกโน้ตเชิญยิ้มนะ ส่วนใหญ่เขามารู้ทีหลัง
โน้ต : ส่วนใหญ่ลูกตลกโดนทุกคน แต่ก็ดีเขาจะได้รู้ว่ามีพ่อเป็นตลก
สมาย : อย่างในห้อง พอเขารู้ว่าหนูเป็นหลานปู่โน้ต เขาก็จะไปบอกคุณครูว่าในห้องเรามีคนดังด้วยนะ แล้วเรียกหนูว่าหลานคนดังค่ะ หนูก็ชอบค่ะ
โน้ต : มีอยู่วันนึงผมไปรับที่โรงเรียน ก่อนขึ้นรถเขาตะโกนบอกว่าอย่าลืมดูรายการปู่ฉันนะจ๊ะ ครูก็เป็นแฟนคลับปู่
สมาย : เขาบอกว่าคุณครูอยากเจอปู่หนูมากเลย ครูเป็นเอฟซีตั้งนานแล้ว
โน้ต : ผมโดนประจำ ถ้าเราพูดอะไรไป แล้วเราคิดว่าเราถูก อย่างจูเนียร์ เขาจะยก 2 กรณีเลย จะคุยแบบพ่อลูกเสร็จแล้วก็จะคุยแบบงาน เราก็เออเว้ย ป๋าลืมคิดเรื่องนี้ ผมขอโทษลูกถี่มาก บางอย่างเราคิดว่าเราเป็นผู้ใหญ่ เราอาจสอนลูก แต่บางสิ่งลูกก็สอนเรานะ แม้แต่สมายยังสอนปู่ หรือแตงกวา จูเนียร์ น้องแบงค์ลูกคนกลาง บางสิ่งเราก็ไม่รู้เท่าเขา ความรู้และความสุขอยู่ในครอบครัว อยู่ที่เราจะหามันเจอหรือเปล่า
จัดการกับความเห็นที่ไม่ตรงกันยังไง?
แตงกวา : ส่วนใหญ่เปิดใจคุยกันค่ะ คุณพ่อใจเย็น รับฟังอยู่แล้ว ถ้าเป็นเรื่องไหนที่ป๋าผิดเขาก็จะบอกว่าเขาผิดเอง แต่ถ้าหนูผิดหนูก็บอกว่าหนูผิดเอง จะคุยกันด้วยความเข้าใจ
โน้ต : ผมสอนให้ลูกรู้จักขอโทษ ใครขอโทษก่อนเท่ก่อน อยู่ในสังคมต้องฉลาดที่จะโง่ อยู่ให้เป็น
วิธีคิดแบบนี้เป็นมานานแล้วหรือเพิ่งเป็นหลังจากมีประสบการณ์มาครึ่งชีวิตถึงเปลี่ยน?
โน้ต : จากการโดนกระทำในชีวิต ผมไม่ได้มาจากดินนะ ผมมาจากเหว ต่ำจากพื้นดินกว่าจะตะเกียกตะกายมาปากเหว กว่าจะมายืนอยู่ได้ก็โดนกระทำมามากมาย เมื่อก่อนโกรธมาก หนักๆ เข้าค่อยๆ ปลง ปลดปล่อย ปล่อยวาง ผมเป็นคนชอบอ่าน ชอบดู ชอบฟัง ผมจะถาม จำ จด ปฏิบัติและนำมาใช้กับชีวิต ผมอายุ 70 ผ่านร้อนผ่านหนาวมาเยอะมาก ถ้าไม่แข็งแกร่งจริงๆ ผมคงอยู่ในสังคมนี้ยาก เพราะเรารู้จักปลง ไม่ใช่เป็นคนดีนะ โลภโกรธหลงก็ยังมี แต่บางอย่างเราละอายต่อบาป
โน้ต : ไม่ถึงกับเปย์ ก่อนเปย์ต้องถามเมียก่อน เพราะคลังอยู่ที่เมีย (หัวเราะ) มีล่าสุดที่แม่ลูกจูงมือมาปรึกษากัน ว่าอยากได้นี่ผมก็บอกว่าเอาเลย พูดไม่ทันจบผมก็ให้เลย เขาต้องการได้คอมพิวเตอร์
แตงกวา : เอามาใช้ทำงาน ตอนนั้นเข้าทางแม่ก่อน บอกว่าหนูต้องการคอมพิวเตอร์ทำงาน เวิร์กมั้ยถ้าให้ป๋าช่วยหน่อย แม่ก็บอกให้ไปพูดกับป๋า หนูก็ต้องไปอ้อนนิดนึง ก็เยอะ (หัวเราะ) ตัวเลขไม่บอกดีกว่า
เป็นแสนมั้ย?
โน้ต : เกือบไป (หัวเราะ) ส่วนหลานสาวเวลาอ้อนก็ละลาย มีอยู่คนเดียว
โน้ต : ผมว่าผมเซ็นให้เมียไปหมดแล้ว อยู่ที่เขาจะเซ็นต่อหรือเปล่า ชีวิตผมยังไม่รู้ว่ามีเงินหรือเปล่า เซฟผมยังไม่รู้รหัสเลย ถ้าเมียตายสงสัยผมต้องระเบิดเซฟ อันนี้หยอกๆ พูดเล่น ก็มีเตรียม ได้คุยกับแม่เขา กับหลานว่าสิ่งที่ปู่เหนื่อย สิ่งที่ป๋าทำทุกอย่างทำเพื่อหนู คุยกับลูกสะใภ้ก็บอกว่าต่อไปครอบครัวเราสบายแล้วนะ รักกันนะ เราก็รักกัน เหมือนผมพูดกับลูกสะใภ้ ก็บอกว่าไม่เคยคิดว่าเขาเป็นลูกสะใภ้นะ เป็นลูกสาวคนหนึ่ง จริงๆ มันก็ไม่ไปไหนหรอก
สมาย : รักนะคะคุณปู่สุดหล่อ
โน้ต : ที่ทำทั้งหมดก็เพื่อพวกเขา บางครั้งก็ยอมเจ็บปวดในบางอย่างที่เจอมา ไม่เล่าให้เขาฟัง บางครั้งก็คิดว่าเป็นคนเก็บกดเลย ลูกเมียบางทีก็ไม่เข้าใจว่าเราเป็นอะไร เราก็สู้ไม่บอกดีกว่า หนักๆ ก็ค่อยๆ เลือนหายไปในความรู้สึก
https://www.facebook.com/teeneedotcom