เรื่องงานแสดง
ผ่านการฝึกฝนมาหลายปีมาถึงวันนี้เห็นผลงานตัวเองแล้วเป็นอย่างไรบ้าง
มันคุ้มค่านะพอได้เห็นผลงานแล้ว เราก็ยิ้มอยู่คนเดียวเลย (อมยิ้ม) ตลอดเวลา 4 ปีที่ผ่านมา มันคุ้มค่า ตั้งแต่ซ้อมเราก็เจ็บตัวทุกวันอยู่แล้ว ตั้งแต่แขน-ขาช้ำ เอ็นข้อเท้าฉีก กระดูกเส้นเอ็นฉีก กระดูกแตกบ้าง บางทีโดนป้ายเหล็กบาด แก้วบาดบ้าง บางทีเลือดไหล เราก็ต้องเล่นต่อ อย่างเหล็กบาดขาก็เป็นแผลเป็นมาถึงทุกวันนี้ แต่ที่จ้าเจอหนักสุดๆ คือโดนเตะตา ตอนนั้นตาปิดทันที เราพยายามลืมตาให้ได้ เพราะเราไม่รู้ว่าตาบอดหรือเปล่า คือมันเหมือนหนังตาฉีก เหมือนเป็นแผลไหม้ แถมหัวยังไปกระแทกโครงเหล็กอีกที มันเหมือนโดนสองเด้ง (หัวเราะ)
ระยะเวลา4 ปีที่ซ้อม มีท้อใจถึงขนาดไม่อยากเล่นหนังเลยไหม
ท้อช่วงถ่ายมากกว่าอย่างฉากถ่ายทำที่ตึกสูง 4 ชั้น เราก็ค่อนข้างเครียด และกดดันด้วย ทุกอย่างเร่งรีบ ต้องมีการทำเวิร์กช็อป ซ้อนกับการถ่ายทำด้วย ซึ่งพี่สตั๊นต์เขาก็รู้สึกเหมือนเรา รู้สึกเครียดมากกว่าเราอีก เพราะเขาต้องดูแลจ้าไม่ให้เป็นอะไร และต้องปลอดภัย พอเขากดดันเขาก็มีอารมณ์โมโหหงุดหงิด เขาก็จะพูดกับเราแรงๆ เราก็น้อยใจ พอกลับบ้านเราก็มานั่งคิด ว่าเรามีคุณสมบัติตรงนี้มั้ย เหมาะกับตรงนี้มั้ย นั่งร้องไห้เลย ตอนนั้นจ้าก็จะคุยกับคุณแม่ เพราะเราอยู่คนเดียวไม่ได้ ต้องมีคนปรึกษา เพื่อที่จะหามุมมองของคนอื่นบ้าง
https://www.facebook.com/teeneedotcom