แรงบันดาลใจจาก แม่

มีหลายคนที่ชีวิตเกิดมาเหมือนโรยด้วยกลีบกุหลาบมีทุก ๆ อย่างเพียบพร้อม

ในขณะเดียวกันก็ยังมีอีกหลายคนที่มีชีวิตด้วยความยากลำบากต้องดิ้นรนต่อสู้กับอุปสรรคนานัปการกว่าจะได้สิ่งใดสิ่งหนึ่งที่ต้องการ สำหรับผมมาจากครอบครัวที่มีฐานะปานกลางพ่อและแม่เป็นอาจารย์
 
ท่านแยกทางกันตั้งแต่ผมยังเด็กอายุประมาณ 2 ขวบ

และนั่นคือจุดเปลี่ยนของชีวิตก็ว่าได้ หลังจากนั้นแม่ก็ต้องเลี้ยงดูผมไปด้วยทำงานไปด้วย ทำให้ในวัยเด็กผมต้องย้ายโรงเรียนบ่อยมาก เพราะแม่ต้องย้ายไปสอนหนังสือตามโรงเรียนต่าง ๆ ทำให้ผมมีเพื่อนที่สนิทจริง ๆ ค่อนข้างน้อยมาก 
 

แล้วในช่วงเรียนประถมแม่ให้ผมไปอยู่กับยายเพราะว่าไม่อยากให้ผมต้องย้ายโรงเรียน

และอยากจะให้เรียนที่เดียวไปเลย พอมาอยู่กับยายด้วยความที่เราเป็นหลานชายคนแรกทำให้ท่านรักและตามใจเรามาก จนกระทั่งยายเสียชีวิตลงตอนผมเรียนอยู่ ม.3 ตั้งแต่นั้นมาทำให้ผมต้องอยู่ด้วยตัวเองมาตลอด ต้องต่อสู้อดทนกับสิ่งแวดล้อมรอบข้าง ต่อสู้กับตัวเอง บอกกับตัวเองว่าต้องได้ดี แรก ๆ ผมเคยคิดว่าการที่พ่อแม่เลิกกันมันเป็นปัญหา อาจมีบ้างที่ผมรู้สึกอ้างว้าง เปล่าเปลี่ยว ท้อแท้ ไขว้เขวไปบ้าง แต่ทุกครั้งที่ผมนึกถึงคำสอนของแม่ที่ทำให้ผมคิดได้ ในชีวิตแม่ไม่เคยตีผมเลย แม่เป็นคนที่มีเหตุผล คอยสอนคอยบอกให้ผมเป็นคนดี อ่อนน้อมถ่อมตน มีสัมมาคารวะ เข้มแข็ง รู้ว่าต้องตัดสินใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับเรายังไง และอย่าไปยุ่งกับยาเสพติด
 
ครั้งหนึ่งลูกพี่ลูกน้องของผมคนหนึ่งต้องเสียชีวิตด้วยยาเสพติด

มันทำให้ผมรู้ว่ายาเสพติดไม่ได้ทำให้อะไรดีขึ้นเลยทำให้ทุกคนเป็นทุกข์ ไม่ว่าจะเป็นตัวคนเสพเอง หรือคนรอบข้างที่รักเค้า ผมเองเคยมีเพื่อนที่ติดยา เห็นมามากบ้างก็ติดคุกหรือไม่ก็ตาย แต่ผมก็ผ่านมาได้โดยไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยว ของอย่างนี้ผมว่ามันอยู่ที่ใจ สิ่งไม่ดีผมว่าเราสามารถปฏิเสธได้ ผมไม่อยากให้คนที่พ่อแม่เลิกกันคิดว่ามันเป็นปัญหา แล้วนำสิ่งที่ไม่ดีมาให้ตัวเอง ผมว่าคนเราเลือกเกิดไม่ได้แต่เลือกที่จะเป็นคนดีหรือเลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้กับตัวเองได้ 
 
สำหรับผมแม่เป็นแรงบันดาลใจและสิ่งสำคัญที่สุดในชีวิตของผม

แม่เป็นตัวอย่างที่ดี แม่เป็นได้ทั้งพ่อและแม่พร้อม ๆ กัน เลยทำให้ผมไม่รู้สึกว่าชีวิตเราขาดอะไรไป”.