แม่ชีหนิง เปิดใจบวชชีเปลี่ยนชีวิต พร้อมให้อภัยเรื่องที่เคยถูกกระทำให้เจ็บในอดีต

"กลัวคนด่าเจ้าคะว่าสร้างภาพ"

"เพราะตอนที่จะบวชมีคำพูดนึงว่าไม่ปลงผมได้ไหม เพราะเดี๋ยวคนจะเข้าใจว่าเรามีปัญหา"

ซึ่งก่อนหน้านี้ก็ก็คิดว่าตอนเองมีความสุขดี ไม่ได้มีเรื่องอะไร แต่พอเข้ามาแล้วนั้นก็ทำให้รู้ว่าความสุขที่มีนั้นมันคือการทับเอาไว้ แต่ตอนนี้ความทุกข์หลุดไปหมดแล้ว พร้อมความตั้งใจที่ว่า

"หลังจากกลับไปเป็นฆราวาสแล้วหนิงจะพูดกับสามีแบบที่หนิงอยู่ในสถานะแม่ชี"

"อยู่ที่นี่หนิงไม่มีตัวตนหนิง ปณิตา เดินผ่านใครก็จะหยุดก้มหัวให้เขา ตอนแรกหนิงก็รำคาญมีคนมาขอถ่ายรูป ตอนหลังรู้สึกว่าเขาเมตตาเราจังเลย เขาศรัทธาในตัวหนิงที่แม้หนิงเองยังไม่ศรัทธาว่าเราจะทำได้ หนิงจะอนุโมทนาให้ทุกคน"

ก่อนจะเล่าถึงการมาบวชชีครั้งนี้ที่ต้องมาพบกับเพื่อนสนิทของคนที่เธอใช้คำว่า ‘เกลียด' ที่สุดในชีวิต ซึ่งก็มีอกุศลจิตแวบเข้ามาว่า ‘เธอแค่มาปฏิบัติธรรม แต่ฉันบวชเป็นชี' แต่กระนั้นก็เตือนสติตัวเองและกดทับเอาไว้ จนวันนึงที่ได้ไปออกบิณฑบาตต้องเจอสิ่งสกปรกที่เคยไม่ชอบ ทำให้รู้ว่าความกลัวมันอยู่ที่ใจของตนเอง

"วันนั้นเลยตัดสินใจเดินเข้าไปหาเขาแล้วบอกว่า อนุโมทนาบุญด้วยนะเจ้าคะโยม เขาก็อึ้งๆ ไป"

"แค่เรากลัวที่จะให้อภัยเขา แค่เรากลัวที่จะไม่เจ๋ง กลัวที่เราจะแพ้เพราะเป็นคนถอยก่อน มันชนะใจตัวเราเองเจ้าค่ะ"

"พอเขาพาลูกมา หนิงก็เห็นว่าเขาร้อน เริ่มหงุดหงิด เราก็เดินไปยกมือไหว้แล้วบอกว่า ‘โยมจิน เราขอบคุณโยมมากนะที่สละเวลาเรารู้ว่าโยมเหนื่อย เรารู้ว่าโยมร้อน แต่มันมีค่ามากสำหรับลูกนะเจ้าคะ เราขอบคุณที่ให้โอกาสลูกได้มาแบบนี้ แล้วโยมรู้มั้ยเจ้าคะว่าการมาแบบนี้คนรักน้องณิรินเยอะ แล้วพ่อแม่คนอื่นเห็นเราเอาลูกมา เขาก็เอาลูกเขามา น้องณิรินได้เติบโตในสังคมเด็กๆ พวกนี้แหละ ถ้าเป็นสังคมที่ดีขึ้นไปลูกเราก็ดีด้วย' เขาก็เหมือนน้ำตาจะไหล"

"แล้วเขาก็บอกว่าอยากให้ทำอะไรบอกเลยเจ้าครับ แบบนี้ สุดท้ายมันแค่วิธีการอ่ะ"

ทั้งยังยอมรับว่าติดความเป็นตัวตน เรื่องที่เคยถูกกระทำให้เจ็บในอดีต ทำให้เรื่องราวดีๆ ที่เขาทำให้นั้นกลับไม่เคยมอง จำแค่เรื่องเดิมๆ เก็บกักไว้ในใจ พร้อมความรู้สึกที่ว่าใครยอมก่อนแพ้แต่ ณ วันนี้ความรู้สึกเช่นนั้นได้ถูกปลดปล่อยออกไปหมดสิ้นแล้ว