จิ๊บคนเดิม-บทบาทใหม่

จากภาพที่ผู้คนจำนวนไม่น้อยคุ้นเคย คือเป็น ศิลปิน ดารา นักร้อง พรีเซ็นเตอร์โฆษณา ไป ๆ มา ๆ ศิลปินหญิงรายนี้พลิกคาแรกเตอร์กลายเป็นนักกีฬาแม่นรูบนโต๊ะสักหลาด สวมมาด “นักสนุกเกอร์หญิง” ลงแข่งขันในรายการต่าง ๆ ซึ่งไปยังไงมายังไง วันนี้ลองมาฟังจากปากเธอคนนี้... “จิ๊บ-ดุสิตา อนุชิตชาญชัย” 

จิ๊บ ณภชณก อนุชิตชาญชัย หรือชื่อในวงการบันเทิง ดุสิตา อนุชิตชาญชัย เธอคนนี้เป็นอดีตนักร้อง-นักดนตรี วงซับใน เจ้าของบทเพลง “อยู่ตรงไหน” ที่โด่งดังในอดีต รวมถึงเป็นดารา มีผลงานละคร เช่น เป็นต่อ, สาวบ้านไร่กับนายไฮโซ, เรือนรักเรือนทาส, เหยื่อมาร, เทพธิดาขนนก ฯลฯ ซึ่งเจ้าตัวบอกว่าตอนนี้ก็ยังรับละครอยู่ 2 เรื่อง คือ ตะวันเดือด ของผู้จัดละคร นก-ฉัตรชัย เปล่งพานิช  โดยรับเป็นนักแสดงรับเชิญ และละครเรื่อง point of entry ของประเทศสิงคโปร์ ส่วนเวลาที่เหลือนั้นเธอก็เทคิวให้กับ “สนุกเกอร์”

ย้อนปูมชีวิตเธอคนนี้ จิ๊บเล่าว่า เธอเป็นคนกรุงเทพฯ เป็นลูกคนเดียวของครอบครัว เรียนจบปริญญาตรีจากมหาวิทยาลัยราชภัฏจันทรเกษม (สถาบันราชภัฏจันทรเกษม) เริ่มเข้าวงการบันเทิงตั้งแต่ พ.ศ.2538 จากการประกวดสาวชีเน่ ซึ่งตอนนั้นเธอได้รับรางวัลรองอันดับ 1 จากนั้นมาก็มีงานโฆษณา งานละคร หลั่งไหลเข้ามาเรื่อย ๆ ซึ่งมีไม่ต่ำกว่า 30-40 เรื่อง นอกจากนี้ก็มีงานถ่ายแบบ และออกอัลบั้มเพลงของวงซับใน ชื่อชุดว่า “หอม” ซึ่งเธอรับหน้าที่เล่นกีตาร์ และร้องนำ จนกระทั่งแยกวงกันไป

วันนี้แม้ว่างานในวงการบันเทิงจะซาลงไปบ้าง แต่เธอก็ยืนยันว่ายังไม่ได้ออกจากวงการ ยังมีผลงานละคร เพียงแต่ละครออกอากาศที่ช่องและช่วงที่ไม่ใช่เวลาไพร์มไทม์  ทำให้คนไม่ได้เห็นหน้าบ่อยเหมือนเมื่อก่อน

เมื่อถามถึงชีวิตการเป็นนักสนุกเกอร์ จิ๊บเล่าว่า จริง ๆ เล่นมาตั้งนานแล้ว นานมากแล้ว ตั้งแต่สมัยเรียนมหาวิทยาลัย คือมีเพื่อนผู้ชายไปเล่นสนุกเกอร์ ส่วนผู้หญิงก็ไปนั่งดู หรือนั่งกินอะไรกัน

“นั่งเฉย ๆ แล้วมันเบื่อ เห็นแล้วมันน่าสนใจ ก็เลยขอลองเล่นดูบ้าง แล้วก็เล่นเรื่อยมา ซึ่งก็นาน 10 ปีมาแล้ว แต่การเล่นเรื่อยมา ก็ไม่ได้เล่นจริงจังอะไรมากมาย ช่วงแรก ๆ มีเพื่อนเล่นก็เล่น เพราะเพื่อนยังไม่ทำงานเต็มตัว ยังไม่มีครอบครัว ก็ได้เล่นบ้าง แต่ก็เล่นแบบงู ๆ ปลา ๆ มีพี่ ๆ ช่วยสอนให้ หรือก็ดูเขาว่าแทงอย่างนั้นอย่างนี้ มันก็เรียนรู้ไปเอง” ...เจ้าตัวเล่าที่มาการเป็นนักสนุกเกอร์

ก่อนจะบอกอีกว่า... ตอนหลังมาเล่นแบบโต๊ะพูล คือตอนหลังเพื่อน ๆ ทำงานกันมากขึ้น มีครอบครัวบ้าง แยกย้ายกันไปบ้าง ไม่ค่อยมีเพื่อนเล่นแล้ว เวลาไปเที่ยวไหน ไปตามร้าน เช่น แถวตรอกข้าวสาร ก็จะมีโต๊ะพูล ซึ่งตอนนั้นยังไม่เป็นที่นิยมเท่าไหร่ แต่เมื่อไม่ได้เล่นสนุกเกอร์เพราะไม่มีเพื่อนเล่น เล่นพูลก็ยังดี ก็จับตรงนั้น

สมัยก่อนนั้นผู้หญิงเล่นน้อยมาก หากลงแล้วชนะ มันเท่ ยิ่งถ้าเอาชนะผู้ชายได้เราก็ภูมิใจว่าเราเป็นผู้หญิงเราทำได้นะ ก็เล่นมาเรื่อย ๆ ชนะบ้าง แพ้บ้าง สลับกันไป เล่นแบบโต๊ะพูลบอล 9 ลูก

“เมื่อก่อนไม่มีพูลบาร์ หรือมีก็มีน้อยมาก มีแต่สนุกเกอร์ เพราะคนไทยนิยมเล่น เดี๋ยวนี้มีพูลบาร์เยอะขึ้น คนนิยมโต๊ะพูลมากขึ้น ผู้หญิงก็หันมาเล่นมากขึ้น ก็เลยมีร้านแนวนี้มากขึ้น”

จิ๊บเล่าต่ออีกว่า การเล่นสนุกเกอร์ การเล่นพูลของเธอ ก็ไม่ถึงขนาดเทิร์นโปร เพียงแต่มีคนเอาไปเป็นสีสันมากกว่า ซึ่งจริง ๆ ก็มีผู้หญิงมาเล่นตรงนี้อยู่แล้ว แต่ที่เป็นดาราไม่มี มันบังเอิญมากกว่า ซึ่งเหตุที่ได้ไปแข่งพูลนั้น เพราะว่ามีรุ่นพี่ที่รู้จักกันแนะนำเมื่อปีที่แล้ว ให้ไปแข่งแบบขำ ๆ ก็บอกไปว่าไปก็ได้ จึงเป็นข่าวเกิดขึ้นมา  ซึ่งตอนแรกก็เกือบจะไม่ไปแล้ว เพราะคนนัดเงียบหายไป แล้วตอนหลังก็โทรฯมาอีก บอกมานะ ๆ จึงไปแข่ง

“ละครก็ยังมีเรื่อย ๆ แต่เผอิญว่าเมื่อ 2 ปีที่แล้วมีปัญหาครอบครัว ไปถือศีล ไปโน่นนี่ เลยเงียบไป เรียกว่าเป็นจุดดาวน์ของตัวเอง ก็ไม่อยากรับงานด้วย ละครก็หาย ๆ ไป ต่อมาก็ดีขึ้นเรื่อย ๆ”       

เมื่อถามว่าชีวิตการเป็นนักกีฬาประเภทนี้ เมื่อจริงจังทางนี้ ต้องทำอย่างไรบ้าง? จิ๊บเล่าว่า ก็ต้องให้เวลากับการไปซ้อมมากขึ้น เช่น สัปดาห์ละ 2-3 ครั้ง ซ้อมครั้งละ 2-3 ชั่วโมง ต้องมีความสม่ำเสมอในการซ้อม และพยายามลงแข่งขันตามรายการต่าง ๆ ที่เซตไว้ทั้งปี เช่น รายการสนุกเกอร์ดิวิชั่น 1 รายการแข่งขันย่อย ๆ มีหลายรายการ รายการสนุกเกอร์ดิวิชั่น 2 ก็มี เราก็ลงแข่งตามรายการที่สามารถแข่งได้    

“ความฝันในการมาเป็นนักสนุกเกอร์ หรือนักกีฬาสนุกเกอร์ คือการติดทีมชาติ ซึ่งก็ไม่รู้ว่าจะทำได้ไหม เพราะคู่แข่งมีมาก แต่ก็จะพยายามต่อไป แม้ว่าจะมีการแข่งขันบางรายการที่แพ้บ้าง แต่ก็เก็บเอามาเป็นประสบการณ์” ... จิ๊บ-ดุสิตา อนุชิตชาญชัย บอก ซึ่งก็น่าจะให้กำลังใจเธอคนนี้...

กับลีลา...สาวคิว-สอยคิวไล่ล่าฝัน!!.

"จิ๊บ" ดุสิตา อนุชิตชาญชัย