แฉ! พระเอกหน้าเหี้ยม

เจ๊เขียว เคยด่าก็แล้ว เขียนเตือนก็แล้ว

แล้วไงล่ะ ผิดจากที่เคยพูดซะที่ไหน !ในยุคทึ่ กรรมติดจรวด เมื่อใครทำชั่ว ไม่ต้องรอถึงชาติหน้าชาตินี้นี่แหละ เดี๋ยวก็ได้เห็นผลอย่าง พระเอกหน้าเหี้ย(ม) คนที่เจ๊จะกล่าวถึงในวันนี้อย่างที่บอกตอนต้นน่ะแหละ เจ๊พึ่งด่าไปหยกๆ เมื่อครั้งก่อนหน้านี้ที่ พระเอกหน้าเหี้ย(ม) มันจะโกนหัวบวชมันได้สร้างเวรสร้างกรรม ทิ้งทวน ให้คนด่าตามหลัง

ที่ตัดสินใจจะบวชเนี่ยตอนให้ข่าวก็ฟังดูดีมีสกุลหรอกนะว่า

อยากหนีโลกที่วุ่นวาย เข้าไปสงบจิตสงบใจ ศึกษาพระธรรม อู๊ยเจ๊งี้ ยกมือท่วมหัวสาธู๊! ขอให้มันจริงเถ๊อะแต่จะเอาเข้าจริงมั๊ยเล่า เรื่องของเรื่องน่ะ มีคนทักว่า ดวงแตกงานก็ไม่มี แถมเมียก็ทิ้ง

และถ้าปล่อยต่อไป อาจถึง ม้วยมรณา ชะตาขาดได้ทีเดียวตอนแรกก็ไม่ค่อยเชื่อ แต่เวลาผ่านไป เออ ชีวิตมีแต่ต่ำลงๆจึงปลงตก ตกลงจะ บวชสะเดาะเคราะห์

ไม่ใช่ว่ามันอยากจะ ละกิเลส จริงอย่างที่ให้ข่าวร๊อก ถุย !

ก็คิดดูแล้วกันว่าขนาดจะโกนหัวเข้าวัดในวันรุ่งขึ้นแล้วนะ มันยังชวนขบวนก๊วนแก๊งมอเตอร์ไซค์ไปเมาซ่า ปิดบาร์หาเรื่องคนเขาไปทั่ว จนเกือบมีเรื่องราวใหญ่โต โชคดีที่มีบารมีผู้ใหญ่คุ้มกระบาล มันจึงรอดไปห่มผ้าเหลืองได้

แต่จากแรกที่ตั้งใจจะอยู่ในร่มกาสาวพัตร์ซัก 1 เดือน ไปๆมาๆ ผ้าเหลืองร้อน

เพราะเปรี้ยวปาก อยากน้ำเมา
นี่แหละน๊า ที่เขาเรียกว่า มารผจญ
คนที่มันเป็น มาร เลยห่มผ้าเหลืองได้ไม่นาน ไฟกิเลสผลาญเผาจนเร่าร้อนสุดท้ายก็ต้องพ่ายแพ้ใจ บวชได้แค่ไม่กี่วัน
สึกออกมานึกว่าจะได้ รสพระธรรม กล่อมเกลาจิตใจมาบ้าง
แต่ที่ไหนได้ไม่ทำให้ดีขึ้นเลยแม้แต่น้อย

ขนาดหัวเหม่งๆ พระเอกหน้าเหี้ย(ม) ก็ยังไม่เลิกนั่งก๊งเหล้า

บุญที่เพิ่งจะสะสมไว้ใช้หมดเกลี้ยงอย่างรวดเร็วเนี่ยแหละน๊า คนมัน ดวงแตก จริงๆ แก้ไขอย่างไรมันก็ หนีไม่พ้น ยิ่งเมื่อ บุญ ไม่เหลือ ก็เหมือนนรก กันชน ไม่มี ชนโครมก็พังยังบเยิน

ชีวิต พระเอกหน้าเหี้ย(ม) กำลังจะเป็นอย่างนั้นช่วงปีใหม่ที่ผ่านมา ไปนั่งก๊งเหล้ากับเพื่อนกลุ่มหนึ่งเพื่อนกลุ่มนี้ ถึงจะคอสุรา แต่ก็ไม่ใช่พวก เมาแล้วเป็นหมา

เหล้ากินแค่พอครึ้มๆมันก็สนุก

แต่ถ้าปล่อยให้ เหล้ากินเรา มันก็ไม่จ่างจาก หมา ที่ขนาดเดินยังต้องคลาน แล้วนับประสาอะไรที่พูดจารู้เรื่อง

ไอ้เพื่อนกลุ่มนี้มีงานให้ พระเอกหน้าเหี้ย(ม) ทำ เพราะเห็นว่ามันก็มีฝีมือเลยมีโปรเจ็กต์ใหญ่ให้มันกำกับการแสดงหนังเรื่องนึง

ดูซิโชคดีขนาดไหน กำลังจะได้ชื่อว่าเป็น ผู้กำกับการแสดง อยู่แล้วเชียว

บุญมี แต่กรรมมันบัง

วันนั้นพอเมาได้ที่ก็ดันเสือกขาดสติ คุยกับเพื่อนผู้กำกับด้วยกันไม่เข้าหู

พระเอกหน้าเหี้ย(ม) ก็ลุกขึ้นชกเปรี้ยงแม่งซะงั้น ผู้กำกับหน้าอ่อน ถึงกับหงายหลัง ล้มไปทั้งเก้าอี้ ไม่เพียงเท่านั้น มันยังแสดงความกักขฬะไม่ต่างจาก นักเลงอัธพาล

มันกระโดดข้ามโต๊ะไปกระตื้บ ผู้กำกับหน้าอ่อน ก่อนจะ เหยียบหน้าอก นัยตาแข็งกร้าวไม่ต่างอะไรจาก สัตว์นรก พูดเสียงเหี้ยม มึงรู้รึเปล่ากูเป็นใคร...เอิ๊ก!

สัตว์!!กูมีปืนอยู่ในรถ

ถ้ามึงไม่กราบตีนขอโทษกูละก็กูเอามึงตาย! โห ขนาด ลูกพ่อเหลิม ที่ว่า เหี้ยม ก็ยังชิดซ้าย! หลังจากเพื่อนในโต๊ะสร่างเมา และหายมึน ก็รีบเข้าห้าม ก่อนเหตุร้ายจะลุกลาม

แต่ พระเอกหน้าเหี้ย(ม) มันไม่ยอมเลิกทีนก็ยังคงเหยียบอก พร้อมกับคำราม มึงกราบตีนกูเดี๋ยวนี้ ซึ่งสุดท้าย ผู้กำกับหน้าอ่อน ก็ต้องยอมกราบทีนมัน เพราะเห็นมันเมาจนเหมือนหมา พูดจาภาษคนไม่เข้าใจกันแล้ว

มันก็แสนจะภาคภูมิใจนักหนาที่ ข่มเหง คนอื่นได้

แต่เหตุการณ์หลังจากนั้นสิ มันดีใจไม่ออกพออาการเมาสร่าง วิญญาณหมา ก็ออกจากร่าง กลับมาเป็นผู้เป็นคนเหมือนเดิมแต่อนิจจา อนาคตที่เคยรุ่งโรจน์ มันกลับรุ่งร่วงซะแล้ว โปรเจ็กค์หนังใหญ่ถูกระงับ แถมเพื่อนก๊วนนี้ก็ B<>อัปเปหิ ออกไปจากชีวิต

ไม่เพียงเท่านั้น ยังอาจจะมีการเสนอเรื่องนี้ไปยังค่ายหนังค่ายละครสำนักต่างๆ
รายงานให้ทราบถึงความประพฤติที่ทำให้วงการบันเทิง เสื่อมเสีย
อีกทั้งยังอาจจะส่งเรื่องให้สมาคมสมาพันธ์ภาพยนตร์ ฯ พิจารณา
ให้ คว่ำบาตร งานทั้งหมด !

สำหรับเจ๊เห็นว่าการดำเนินการดังกล่าวถือว่า

เหมาะสม เพราะพฤติกรรมของ พระเอกหน้าเหี้ย(ม) คนนี้ เจ๊เองก็ยังด่าไปแล้ว แต่ไม่สำนึกคงเหมือน โคถึก ที่ต่อให้ สีซอ เท่าไหร่ มันก็ฟังไม่รู้เรื่อง

ที่สำคัญเมื่อน้ำเปลี่ยนนิสัยเข้าปากเมื่อไหร่ ก็ไม่ต่างอะไรกับ หมาบ้า ใครขวางทางก็กัดมันดะไปหมด

เจ๊บอกได้เลยว่าสำหรับตนนี้ หมดทางเยียวยา

นอกจากตายแล้วไปเกิดใหม่ แต่ก็ไม่รู้อีกว่า ชาติหน้าจะได้กลับมาเกิดเป็นมนุษย์อีกหรือเปล่า?

หรือว่าจะเกิดเป็น หมาบ้า สมกับพฤติกรรมในชาตินี้ก็ได้