ลูก ความหวังและกำลังใจ

กีต้าร์ ศิริพิชญ์ วิมลโนช และ “น้องตั้งตา”

เราสองคนอยากมีลูกมาก ต้าร์ลองปล่อยตามธรรมชาติประมาณ 3 – 6 เดือน ปรากฏว่าไม่ได้ ทีนี้ด้วยความที่เป็นคนใจร้อนก็อยากจะท้องเร็วๆ ก็ไปปรึกษาคุณหมอ แล้วคุณหมอก็ตรวจร่างกายให้ ผลก็ออกมาปกติทั้งคู่ ท่านก็เลยให้ใช้วิธีฉีดเชื้อเข้าไปดู เสร็จจากนั้นก็รอผล ซึ่งก็ไม่ติดอีก จากตรงนั้นก็เปลี่ยนมาทำกิ๊ฟแทน โดยครั้งแรกฮอร์โมนมันขึ้นสูงเกินไปก็เลยทำกิ๊ฟไม่ได้เพราะเป็นอันตรายกับตัวเอง มาครั้งที่สองก็ลองใหม่แล้วก็เปลี่ยนคุณหมอด้วย ซึ่งครั้งนี้ต้าร์ก็หวังมากค่ะว่าจะติด แต่ก็ไม่ติดอีก ตอนนั้นก็ร้องไห้เสียใจมาก คิดว่าทำไมถึงไม่ได้จนเริ่มท้อแท้แล้วค่ะ

คือคนเราพอเวลาเราอยากได้อะไรแล้วมันไม่เป็นอย่างที่เราต้องการมันเครียดนะ(ยิ้ม) ทีนี้ครั้งที่ 3 คุณหมอก็เลยบอกว่าให้พักก่อน ไปทำจิตใจให้สบายก่อน ปรากฏว่าช่วงที่พักก็ตั้งท้องโดยธรรมชาติค่ะ(ยิ้ม) เค้าถึงบอกว่าเนี่ยอย่าไปเครียดเดี๋ยวเค้าก็มาเอง จริงๆ ก็เชื่อนะคะแต่เราใจร้อนไงคะ ตอนแรกก็ประจำเดือนขาดไป 2 อาทิตย์ ก็เลยบอกคุณเตอร์ว่าจะลองเช็คดู เค้าก็บอกว่าอย่างเพิ่งเลยเดี๋ยวรอเช็คทีเดียวพร้อมกับตรวจเลือดดีกว่า จะได้ไม่ต้องตรวจหลายรอบ แต่พอคิดไปคิดมาก็ตัดสินใจเช็คเลยดีกว่า เพราะต้าร์จะได้ทำตัวถูกไง เช็คเสร็จผลออกมาว่าท้อง ต้าร์ดีใจมากก็รีบโทรหาคุณเตอร์บอกว่าเค้าว่าวันนี้ให้รีบกลับบ้านมีเรื่องจะคุยด้วย เค้าก็รู้ค่ะ(หัวเราะ) ก็ถามว่าต้าร์แอบเช็คใช่มั้ย ต้าร์ก็บอกใช่.. ท้องแล้วนะ แค่นั้นแหละคุณเตอร์ก็ร้องไห้ ต้าร์ก็ร้องไห้ดีใจมาก

จากนั้นก็โทรบอกที่บ้านของแต่ละคน พอรู้ว่าท้องปุ๊บก็ป่าวประกาศกับทุกคน ตรงนี้ก็ไม่รู้ว่าเกี่ยวกับเรื่องของความเชื่อรึเปล่านะคะ ทีนี้ก็มีคนทักมาว่าอย่าเพิ่งบอกใครรอให้ท้องครบ 3 เดือนก่อน ต้าร์ก็ไม่เชื่อคิดว่าคนอื่นเค้าก็บอกกันทั่วไปไม่เห็นจะเป็นอะไรเลย จนท้องได้ 2 เดือนครึ่งต้าร์ก็ไปตรวจกับคุณหมอตามปกติ พอตรวจแล้วคุณหมอก็หน้าเสีย หันมาบอกว่ามันมีอะไรผิดปกตินะ ซึ่งก็คิดว่าคงไม่เป็นอะไรมั้ง อาจจะผิดปกตินิดหน่อย กินยาก็คงหาย แต่ปรากฏคุณหมอบอกว่าเด็กไม่เจริญเติบโต กลับมาก็เสียใจร้องไห้ รู้สึกแย่มากค่ะ คุณเตอร์ก็เลยบอกว่าไม่เป็นไร เดี๋ยวเค้าจะมาเค้าก็มาเองอย่าไปคิดมากเลย จากนั้นต้าร์ก็ไปขูดมดลูกแล้วก็พัก ซึ่งเป็นช่วงใกล้จะสิ้นปีพอดีก็เลยตัดสินใจไปอเมริกาไปเที่ยวพักผ่อนกับเพื่อนๆ แล้วก็ไม่ได้คิดว่าจะท้องด้วย เพราะถ้านับวันตามปกติ ถึงจะมีอะไรกันแต่ก็ไม่ท้องแน่นอน แต่มันบังเอิญค่ะ คือประจำเดือนของต้าร์มันมาช้าไปเป็นอาทิตย์ เพื่อนก็ซื้อที่ตรวจมาให้ แต่ก็ไม่กล้า เพราะกลัว บางทีคนเรามันก็กลัวความจริงนะคะ กลัวว่าถ้าเช็คแล้วไม่ท้องจะทำยังไง ก็เลยกลับมาเช็คที่เมืองไทย ผลออกมาว่าท้องก็โทรบอกคุณเตอร์ เหมือนตอนครั้งก่อนนะคะ แต่มาคราวนี้เราไม่บอกใครเลยก็รู้กันแค่สองคน คุณพ่อคุณแม่ก็ไม่บอกค่ะ จนท้องเกือบได้ 3 เดือนก็ไปเช็คที่โรงพยาบาล ปรากฏว่าครั้งนี้ก็ประสบความสำเร็จ ตลอด 3 เดือนไม่ได้บอกใครเลย(ยิ้ม) พอครบกำหนดก็บอกผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่าย หลังจากนั้นก็คลอดน้องตั้งตาออกมาด้วยสุขภาพร่างกายที่แข็งแรงสมบูรณ์ดีค่ะ(ยิ้ม)

จอย พวงเพชร จินปิ่นเพ็ชร

  เราวางแผนเรื่องการมีลูกกันตั้งแต่ปี 42 ก็คุยกันตั้งแต่ตอนนั้นนะคะ แต่ก็ไม่เคยสมหวัง เพราะพอท้องทีไรก็หลุด  ทีนี้ก็เลยไปตรวจร่างกายดูผลสรุปว่ามดลูกของจอยอยู่ต่ำ คือมดลูกคว่ำค่ะ มีพังผืดเยอะด้วย ซึ่งเป็นตามกรรมพันธุ์ เพราะพี่สาวก็มีลูกยากเหมือนกัน จอยกับพี่โก้วางกันไว้ว่าจะมีลูกกันมาตั้งแต่ปี 42 แต่ว่ามามีได้คนแรกก็ตอนปี 49 เลยค่ะ คือความจริงพอแต่งงานแล้วก็ตั้งใจมีลูกเลย แต่ก็ไม่ได้ซักทีจนต้องย้ายโรงพยาบาล คุณหมอก็ดูแลเป็นอย่างดีนะคะ ฉีดยากันแท้งให้ถึง 6 เดือนเลยแล้วในที่สุดก็ได้ลูกคนแรกสมใจค่ะ(ยิ้ม)ต้องเตรียมพร้อมทุกอย่างเลย แต่ทางด้านจิตใจจอยไม่ได้เตรียมอะไรมาก ชีวิตทุกอย่างมันลงตัวแล้วเพราะได้คู่ชีวิตที่ดีทำให้มีความสุขอยู่ตลอดเวลา ทางด้านจิตใจและความรู้สึกก็เลยไม่มีปัญหาค่ะ แต่ทางด้านสุขภาพร่างกายจะเป็นปัญหาเยอะหน่อย เพราะจอยเป็นคนขี้โรค เป็นทั้งภูมิแพ้ ไมเกรน น้ำเหลืองไม่ดี โลหิตจาง กรวยไตอักเสบ เรียกได้ว่าสารพัดโรค(หัวเราะ) เลยต้องดูแลสุขภาพให้แข็งแรง ก็มีออกกำลังกาย เลือกกินอาหารที่มีประโยชน์ ครบถ้วนตามหลักโภชนาการ ไม่นอนดึก จอยก็จะกินอย่างเดียวเลยค่ะ กินเยอะมาก เพราะพี่โก้บอกว่าไม่ต้องกลัวอ้วนนะ กินเยอะๆ ร่างกายเราต้องการสารอาหารหลายอย่างเพื่อจะได้พร้อมที่จะมีลูก อีกอย่างลูกก็จะได้แข็งแรงสมบูรณ์ด้วย(ยิ้ม)

ดาริกา เทิดวงส์

ตอนท้องแรกก็รู้สึกแปลกๆ อ่ะค่ะ(ยิ้ม) คือเราแต่งงานไปประมาณปีกว่า ก็อยากมีลูก ก็เลยปรึกษาหมอ เพราะเราไม่ได้มีลูกง่ายเหมือนกับคนอื่นเค้า คุณหมอก็ให้ยาบำรุง ให้ฮอร์โมน ซึ่งก็ใช้เวลาหลายเดือนเหมือนกันกว่าจะท้อง  พอรู้ว่าท้องก็ดีใจ เพราะเราก็อยากได้ แล้วก็รอมานานแล้วค่ะ ถามว่าตื่นเต้นไหม มันก็ไม่ได้ตื่นเต้นอะไรแบบนั้น  มันดีใจมากกว่า พอมาถึงท้องที่ 2 ความรู้สึกก็ไม่ได้ต่างกันเลย เพราะความจริงแพรวเองตอนท้องกับไม่ท้องไม่ได้ต่างกันมากเลย(ยิ้ม) ยังใช้ชีวิตเหมือนเดิม ทำงานเหมือนเดิม ยิ่งตอนที่ท้องน้องพิพ จะไม่แพ้เลย ไม่รู้สึกอะไรเลย เดินเหินสะดวก จนกระทั่งวันคลอด ท้องคนที่ 2 น้องเพพพิน ก็เหมือนกัน แต่จะมีแพ้นิดหน่อย ช่วงเดือนแรกๆ แต่ก็น้อยมาก มันก็เลยแบบว่าไม่มีอะไรเปลี่ยนไปเท่าไหร่ ก็เลยไม่ค่อยรู้สึกอะไรมาก แพรวเลยคิดว่าถ้าเป็นแบบนี้ก็ท้องได้เรื่อยๆ เลยนะ ไม่มีเอฟเฟ็คเท่าไหร่ แต่ต้องปรึกษากันก่อน แต่อยากมีหลายๆ คน จะได้เป็นเพื่อนกัน จะได้ไม่เหงาน่ะค่ะ(ยิ้ม)