โด่ง-ยุ้ย จูงมือวิวาห์หลังรักทรหด12 ปี

ทั้งนี้เจ้าบ่าวและเจ้าสาว เปิดใจถึงงานวิวาห์ในวันนี้ว่า

ยุ้ย : ก็เหมือนทุก ๆ วันเพราะเราคบกันมานาน เข้าปีที่ 12 แล้ว พิธีวันนี้ก็จะเป็นแบบไทย ๆ มีการทำบุญและรดน้ำสังข์ ปกติเราจะช่วยเหลือกันมาตลอด มีอะไรก็ช่วยกัน ไม่ได้บอกว่าสินสอดไม่จำเป็น ก็บอกแล้วไงว่า เดี๋ยวไปเรียกเอาทีหลัง (หัวเราะ) เราเป็นคู่ที่เหมือนเป็นเพื่อนกันมานานหลายปี มีอะไรก็จะคุยกันมากกว่า อย่างเรื่องแต่งงาน ก็เป็นการคุยกัน เค้าไม่ได้มาพูดขออะไร จนกระทั่งถึงวันแต่งงานก็ยังคุยกันอยู่ ดังนั้น เราจะไม่มีของขวัญอะไรแทนใจให้กัน ชีวิตไม่ได้มีอะไรเซอร์ไพร์ส เป็นอะไรที่ราบเรียบมาก

โด่ง : หลังแต่งงานแล้ว เราสองคนก็ยังคงเหมือนเดิม ยังไม่ได้มีสัญญาอะไรให้แก่กัน ก็คิดว่าจะพยายามทำให้ดีที่สุด

ยุ้ย : ก็เหมือนกันค่ะ ทุกวันนี้ก็ดีอยู่แล้ว ให้มันเป็นอย่างนี้ทุกวันก็ดีแล้ว ตลอด 12 ปีที่คบกันมา เค้าเป็นคนเสมอต้นเสมอปลาย เป็นตัวของตัวเอง ก็จะเป็นแบบนี้อย่างที่เห็นอย่างที่เป็น คือถ้ามาอยู่กับเค้า เราก็จะเข้าใจเค้า แล้วเค้าก็เข้าใจเรามากที่สุดแล้ว เวลาที่เราไม่สบายใจ เค้าก็จะอยู่ข้างเราตลอด วันนี้เหมือนเป็นแค่พิธีหนึ่ง ทุกอย่างจากวันนี้ไป ก็จะเหมือนเดิม

โด่ง :  จริง ๆ วันนี้เป็นฤกษ์แต่งงาน ฤกษ์กะทันหัน แต่เราจะงานเลี้ยงอีกที ที่โรงแรม ส่วนพิธีแบบไทย ผมไม่รู้เรื่อง เรื่องงานฉลอง เดี๋ยวรอให้ผมถ่ายละครเสร็จก่อน แล้วจะโทรบอกอีกทีว่า จะเป็นเมื่อไหร่ ที่ไหน ตอนนี้ มันยังทำอะไรไม่ได้

ยุ้ย : : อันนั้นต้องรอฤกษ์สะดวก อาจจะเป็นช่วงปลายปี หรือ ต้นปีหน้า เดี๋ยวต้องรอดูอีกทีหนึ่ง

พ่อรองกับแม่ทุม บอกว่า รักลูกเขยคนนี้มาก ถึงขั้นไม่เอาสินสอดเลย

โด่ง :  ก็ไม่รู้เหมือนกันต้องถามคุณพ่อ เดี๋ยวคงเอาทีหลัง แต่ผมก็ให้ยุ้ยอยู่แล้ว แต่แหวนแต่งงานยังไม่มีเลย ขอตังค์หน่อย (หัวเราะ) แหวนแต่งงานมีครับ แต่ยังไม่ถึงเวลาให้

เรือนหออยู่ที่ไหน

ยุ้ย :เรื่องเรือนหอ เราอยู่ที่ไหนก็ได้ เพราะมันก็เหมือนบ้านเราหมด ที่ ซ.วัชรพล ก็มี บ้านคุณพ่อคุณแม่ ก็มี เราอาจจะเวียนไปเรื่อย ๆ เพราะเป็นคนขี้เหงาทั้งคู่ ส่วนแพลนฮันนีมูน ยังไม่มีเลยค่ะ

อยากมีทายาทเลยมั้ย

ยุ้ย :ก็อยากมีเลย อยากได้ลูกชายหรือลูกสาว เอาไงดี (หันถามโด่ง) อะไรก็ได้ค่ะ ถ้ามีลูกแล้วยุ้ยคงหยุดทำงานในวงการสักพักหนึ่ง แต่ยังทำธุรกิจอยู่ ถ้าลูกโตแล้ว และจังหวะมันได้ อาจจะกลับมาทำงานต่อ

จากนั้นทั้งคู่ได้กล่าวถึงความรู้สึกและคำอวยพรของผู้หลักผู้ใหญ่ว่า

โด่ง :  ก็ไม่รู้จะบอกอะไร ก็บอกรักกันอยู่แล้ว (เขิน) แต่ไม่ค่อยบอกกันบ่อย ๆ แต่เหมือนรู้กัน สิ่งที่สำคัญที่สุดคือตอนนี้เบลออยู่ ไม่รู้จะพูดอะไร ก็ขอบคุณเค้าที่รู้จักกันมานาน เราก็ยังเหมือนเดิม และจะรักกันตลอดไป ผมไม่เคยศึกษาวิธีครองรักจากคู่ของคุณพ่อรอง เพราะคิดว่า ชีวิตมันต่างกัน

ยุ้ย : คือคุณพ่อคุณแม่ จะให้คำปรึกษายุ้ยทุกวันอยู่แล้ว พ่อจะคอยบอกว่า ให้ดูพ่อกับแม่เป็นตัวอย่าง เราต้องอดทน ยุ้ยก็จะรักเขาตลอดไปเหมือนกัน ก็ขอบคุณเหมือนกันที่คอยดูแลเรามาตลอด และขอให้เป็นอย่างนี้ตลอดไป