เปิดตำนานรัก หนูเล็ก บลูเบอร์รี่ ผู้มาก่อนกาลนักร้องกินแดนเซอร์

ไม่ได้เพิ่งกิน แต่กินกันมานาน กินจนงอกมาอีกหนึ่งคนคือลูกชาย?

หนูเล็ก : ใช่ค่ะ ชื่อว่าน้องล็อตโต้

มีไวรัลในโซเชียล เขาบอกว่าเขาเชิ่ด เขากินแดนเซอร์ผู้มาก่อนกาล เล่าจุดเริ่มต้นไปเจอไปคลิกกันได้ยังไง?

หนูเล็ก : ตอนนั้นเราไม่เคยรู้จักกันมาก่อนเลย เราไม่รู้เขาเป็นแดนเซอร์กระแต แต่เขารู้ว่าเราเป็นนักร้องบูลเบอร์รี่ วันนึงเราไปขายของที่เซ็นทรัล เขาไปหาเพื่อนเขา ไปหาน้องศิลปิน เขาผ่านบูธเรา เห็นเราแต่เขาไม่ทัก กลับไปบ้านเขาก็มาเมนต์ในไอจี ว่าวันนี้พี่เห็นน้องด้วย (หัวเราะ)

ทำไม่ทักเขาเลย ทำไมต้องดีเอ็มไป?

บอย : ไม่รู้จัก ไม่กล้าทักต่อหน้า รู้ว่าเขาเป็นศิลปิน เราเคยทำงานที่อาร์เอสมาก่อน

หนูเล็ก : ด้วยความที่เราโสด ใครมาเมนต์ ผู้หญิงเมนต์ไม่เท่าไหร่ แต่พอเป็นผู้ชายก็กดเข้าไปดูหน่อยนึง ดูเท่านั้นแหละ หล่อเหมือนกันเนอะเราก็ตอบกลับเขาไป แล้วเราก็ได้คุยกัน

ทำไมอยู่ดีๆ มาเมนต์ ชอบอยู่ก่อนหรือเปล่า?

บอย : น่ารักดีครับ ก็เลยทักไป ช่วงแรกอยากเมนต์เฉยๆ เพราะเห็นน้องอยู่ในค่ายมาก่อน ตอนนั้นเราเป็นแดนเซอร์ผ่านไปผ่านมา เขาอาจเคยเห็นหน้าเราบ้าง ก็เลยทักเขาไป

หนูเล็ก : ไม่รู้เลยค่ะ เพิ่งมาเห็นในรูปตอนที่เขามาทัก เราเข้าไปดูก็เห็นว่าเขาเต้นให้กระแตนี่นา ก็ตอบเขาไป จากนั้นก็คุยในเมนต์อยู่ประมาณ 10 ข้อความ หนูก็เลยบอกว่าพี่ถ้าจะคุยกันแบบนี้ ทักดีเอ็มมาเถอะ เขาก็ตอบกลับมาว่าทักยังไง (หัวเราะ) เขาทำไม่เป็น หนูเลยทักเขาไป ก็เลยได้คุยกัน มีการแอดกันใดๆ เกิดขึ้นมาค่ะ

ไปเดตกัน ผู้ชายพาไปเดตที่ไหน?

หนูเล็ก : ตลาดหัวมุมค่ะ (หัวเราะ) เพราะวันนั้นเราไปทำงานใกล้ๆ ตรงนั้น ก็มาตรงนี้มั้ยไปเดินเล่นกัน เขาก็มาหาเราที่ตรงนั้น พาเราไปกินปิ้งย่างวันแรก

เลยประทับใจว่าเขาติดดิน?

หนูเล็ก : ใช่ ตอนแรกคิดว่าติดดิน หลังๆ รู้แล้วว่าไม่มีตังค์(หัวเราะ)

อะไรทำให้ตัดสินใจคบกัน?

บอย : คุยมาเรื่อยๆ ครับ คุยกันเดือนสองเดือน

หนูเล็ก : คุยกันไปคุยกันมายังไงไม่รู้ เป็นแฟนกันแล้ว กินกันแล้ว (หัวเราะ)

จริงมั้ยที่ต่างคนต่างบอกว่ารวยแล้วคบกัน?

หนูเล็ก : ใช่ๆ จริงๆ จากเมนต์ที่เราบอกเรากินแดนเซอร์มาก่อน ทุกคนก็บอกว่าไหนเล่าซิ เริ่มยังไง สามีก็บอกว่าเพิ่งกลับจากอเมริกา มาเต้นให้กระแต เราก็อู้ย ต้องรวยแน่เลย เราก็บอกว่าบ้านเราทำปั๊มน้ำมัน 3-4 ปั๊มเลย แต่เราไม่ได้บอกใคร จริงๆ เป็นของคุณป้า แต่แม่เราไปเป็นเสมียน (หัวเราะ) ตอนแรกคิดว่าต่างคนต่างรวย แต่สุดท้าย อ้าว ไม่รวยนี่ ก็ต้องอยู่กันไปแล้วแหละ แกล้งกัน

คบมา 9 ปี จนมีน้องล็อตโต้ อายุกี่ขวบ?

หนูเล็ก : ขวบกับ 10 เดือนค่ะ

หนูเล็ก : เยอะมากค่ะ อยู่ด้วยกันตั้งแต่ไม่มีเงินเลย เราไปคอนโดเขา เราก็เห็นรองเท้าเขาเยอะ รองเท้าเขามาจากอเมริกา ชอบซื้อหมวกเยอะเป็น 20-30 ใบ ก็บอกว่าพี่บอยไม่ได้ใช้หรอก เดี๋ยวมันก็กรอบขาดหมด เอาไปขายมั้ย (หัวเราะ) ช่วงนั้นเขาก็เริ่มไม่มีงานพอดี ก็เลยขายก็ได้

ไม่มีงานถึงขั้นไม่มีเงินสำรอง ต้องเอาของไปขาย?

บอย : ใช่ครับ เราทำงาน เราเป็นแดนเซอร์ ถ้าเรามีงาน เราก็มีเงิน ถ้าวันไหนไม่มีงาน ก็ไม่มีเงิน

หนูเล็ก : ตอนนั้นออกประกาศงดงานรื่นเริงยาวเลย ก็เลยแคนเซิลงานทั้งหมดที่มีไปเลย เราก็เลย อ้าว ไม่ได้มีเงินเก็บเยอะ มันก็ต้องใช้ๆ มีรายจ่ายอยู่ ก็เลยเอาตรงนี้มาขายเถอะเพื่อจ่ายเป็นค่าของต่างๆ

เพราะความลำบากทำให้ความรักแน่นแฟ้น ทำให้รักกันมากขึ้น ลำบากขนาดไหนถึงทำให้รักกันขนาดนั้น?

หนูเล็ก : กินอะไร พี่บอกเขาไป

บอย : กินกระเพรากันทุกวันเลยครับ

หนูเล็ก : จริงๆ ถ้าเราไปกินร้านมันจะแพง เปลืองเงินเปล่าๆ ก็เลือกกินข้าวกล่องใกล้ๆ แล้วกันมีตลาดอยู่ก็ไปซื้อข้าวตลาดกิน

หนูเล็ก : ไม่ถึงกับเลิก

บอย : ถ้าอยู่ด้วยกันต้องกินกระเพราต่อไปเรื่อยๆ ค่าใช้จ่ายคู่กันพอไม่มีรายรับ รายจ่ายไปเรื่อยๆ คูณสอง เราก็เลยลองแยกกันอยู่มั้ย หนูเล็กกลับปราจีนฯ มั้ย ผมสแตนบายอยู่กรุงเทพฯ แต่ไม่ได้เลิกกันนะครับ เหมือนแยกกันไป

หนูเล็ก : แยกไปเอาตัวรอด ถ้าอยู่ด้วยกันมันไม่มีรายได้ แล้วต้องมีค่าใช้จ่ายอีก เราก็กลับไปอยู่กับที่บ้านดีกว่า พอเรากลับไปบ้านเราใกล้โรงเกลือ เราก็เลยบอกแม่ว่าแม่หาของมาขายดีกว่า ขอทุนคุณแม่ แล้วไปซื้อของที่โรงเกลือมาขาย มาไลฟ์สด ก็เก็บเงินได้สักนิดนึงก็กลับมาหาผู้ชายต่อ (หัวเราะ) คิดถึงค่ะ ก็บอกแม่ว่าหนูจะไปกรุงเทพฯ แล้วนะ แม่ก็น่าจะงงเหมือนกัน มันเพิ่งกลับมา พอมีเงินมันไปอีกแล้วเหรอ (หัวเราะ)