ส่องค่าเทอม แมทธิว-ลีเดีย ส่งลูก3คนเรียนอินเตอร์โอ้โหไม่ธรรมดา

แมทธิว : ปีแรกร้องแน่นอน แต่ปีนี้เขาเลื่อนชั้นและเปลี่ยนครูประจำชั้น เขามีแก๊งสาวๆ มีแก๊งเพื่อนสนิทเป็นเรื่องเป็นราว

ลีเดีย : ด้วยความเปลี่ยนแปลง เปลี่ยนครู จากเป็นผู้หญิง กลายเป็นครูที่เป็นผู้ชาย เขามีความไม่คุ้น แก๊งเด็กผู้หญิงก็กระจาย กลายเป็นความไม่คุ้นเคย ก็ร้องไห้ ไม่อยากไปโรงเรียน

แมทธิว : ดีแลนก็ไปดูที่ห้องว่าร้องไห้เสร็จหรือยัง แล้วค่อยไปเรียนเอง

คนเล็กกำลังจะเข้าโรงเรียน ห่วงมั้ย?

ลีเดีย : ห่วงเรื่องการไม่สบาย ค่าเทอมก็ที่สุด เรียนโรงเรียนอินเตอร์ก็เหมือนกันหมด

แมทธิว : เราอยากให้เขาได้ประสบการณ์ ได้เพื่อนที่เราคิดว่าน่าจะเป็นเพื่อนกันยาวๆ ได้

เหมือนซื้อเพื่อนให้ตั้งแต่เด็ก?

ลีเดีย : ใช่ เดียก็เรียนโรงเรียนเดียวกันกับที่ส่งลูกไปเรียน เราก็รู้ว่าเราแฮปปี้ในวัยเรียน เพื่อนๆ จากโรงเรียนก็ยังสนิทจนทุกวันนี้ เรียกว่าไลฟ์ ลอง เฟรนด์ สนิทกันตลอดชีวิตเลย ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนในโลก ทุกอย่างคือคุยกันเหมือนเดิม สนิทกันเหมือนเดิม เราก็คิดว่าเราอยากให้ลูกได้สิ่งนี้ เขาก็น่าจะมีชีวิตที่มีความสุข ถึงแม้ค่าเทอมจะแพงมาก เราก็ต้องสู้

ลีเดีย : พ่อถอยรถใหม่ได้หนึ่งคันทุกปี จริงๆ มันหนักมาก เราก็เที่ยวน้อยลงหน่อยนะ ขยันทำงานหน่อยนะ ขยันทำงานเพื่อลูกๆ เพราะแต่ละคนต้องเรียน 15 ปีต่อคนโรงเรียนนี้ แล้วปีละ 1 ล้าน โอ้โห ยังไม่รวมค่าเรียนพิเศษ ค่ากิจกรรม

ต้องให้ลูกเรียนเก่ง ตั้งใจเรียนมั้ย?

แมทธิว : ทุกคนอยากให้ลูกเรียนเก่งแหละ เรียนดี ตั้งใจเรียน แต่ก็ไม่ใช่เรื่องเดียวที่จะเน้น เรารู้ว่าชีวิตนี้จะประสบความสำเร็จก็ไม่ใช่ว่าเกรดดี ทุกอย่างจะดีหมด มันเป็นเรื่องสกิล การมีเพื่อนฝูงดีๆ กีฬาก็แล้วแต่ ก็ให้โอกาสเขาลองหลายๆ อย่าง เรียนดีก็ดี แต่ถ้าไม่ได้ก็ลองอย่างอื่น อาจเป็นศิลปะก็ได้ หรือกีฬา หรือการพูดก็แล้วแต่

ลีเดีย : ส่งเสริมทางที่เขาชอบ อะไรที่เขาทำได้

แมทธิว : เราก็ดันเขาไปทางนั้น ยิ่งสมัยนี้เรื่องวิชาการไม่ได้สำคัญขนาดนั้น

ลีเดีย : สอนให้เขารู้ แต่ไม่ใช่โอ้โห ต้องเก่งกาจ สอบได้คะแนนเต็มร้อย ไม่ขนาดนั้น แต่ให้เขาเป็นบ้าง ให้เขาพอสอบผ่าน แล้วมีความรับผิดชอบว่าการบ้านต้องทำ ถ้าไม่ได้เก่งเดี๋ยวส่งเสริมให้ ขอให้แค่รับผิดชอบ

ติดตามเนื้อหาดีๆแบบนี้ได้ที่