เผยชีวิตจริง มาลีวัลย์ เจมีน่า หลังพ่อแม่แยกทางกันแต่เด็ก

"ลำบากค่ะ ไม่มีคุณแม่ แต่โชคดีมีพี่เลี้ยงดูแลมาตั้งแต่เด็กเลย คุณพ่อไม่ค่อยแข็งแรง ตั้งแต่คุณแม่แยกทางก็เครียด ดื่มเหล้า มีเหล้าเป็นเพื่อน คุณพ่อทานเยอะๆ สภาพร่างกายก็ทั้งโทรมด้วย นอนดึก คุณพ่อทำดนตรีเยอะมาก นอน 6-7 โมงเช้า บ่ายโมงก็ต้องตื่น พักผ่อนน้อย รูทีนคุณพ่อหนักมาก มันก็สะสม"

เห็นคุณพ่อใช้ชีวิตแบบนั้นจนอายุเท่าไหร่?

"จนวันที่คุณพ่อเสีย พี่อายุ 19 ตอนเราขู่คุณพ่อห้ามมีแม่ใหม่ตอนอายุ 5 ขวบ เราไม่รู้แม่ใหม่จะเอาความรักจากคุณพ่อไปหมดหรือเปล่า แล้วถ้าเรามีน้องใหม่ เขามีลูกใหม่ เรากลัวว่าเราจะเป็นคนที่ไม่มีใคร โดนแย่งความรักไป เราก็ขู่ว่าถ้ามีแฟนใหม่ ลูกก็จะหนีออกจากบ้าน"

พ่อไม่ดื้อ ไม่มีคนอื่น พี่มิ้นได้ซึมซับความเป็นนักดนตรี?

"พี่เล่นดนตรีด้วย เล่นทั้งกีต้าร์ เปียโน เบสได้ เล่นได้หลายอย่าง แต่ถนัดที่สุดน่าจะกีต้าร์ค่ะ"

พ่อเริ่มเห็นแวว ขึ้นเวทีร้องเพลงตั้งแต่ 5 ขวบ?

"ถูกบังคับค่ะ (หัวเราะ) เรื่องของเรื่องคืออยู่ในบรรยากาศเสียงเพลงมาตั้งแต่เล็ก แต่ไม่ได้หมายความว่าอยากเป็นนักร้อง หรืออยากขึ้นมาอยู่ในวงการนี้ ส่วนใหญ่คุณพ่อให้ออกไป ผลักดันให้ออกไป จำได้ว่าตอนนั้นอายุ 5 ขวบเป็นงานแต่งงานเพื่อนคุณพ่อมั้งคะ คุณพ่อก็อยากให้เราร้องเพลง ขอดีๆ 3 ครั้งเราก็ไม่ไป เรากลัว ไม่เคยขึ้นเวทีใหญ่ สุดท้ายถูกผลักออกไปเลย ยืนคนเดียวเลย ร้องเพลงสากล Raining In My Heart เพราะพี่เติบโตกับเพลงสากลมาก่อน เพิ่งร้องเพลงไทยกับพี่แต๋ม ตอนทำอัลบั้ม แต่ส่วนใหญ่เริ่มจากเพลงสากล"

"ยังๆ หลังจากนั้นถึงได้ทิป เปิดหมวกงานปาร์ตี้ แต่เงินไม่ได้เอามาทำอะไร แต่จริงๆ ไม่เคยคิดเลยว่าจะเข้ามาอยู่เส้นทางนี้ เพราะอยากเรียนด้านเภสัช ยา มากกว่า คนละทาง เราเห็นว่าคุณพ่ออยู่ในเส้นทางแบบนี้เขาทุกข์เหลือเกิน เขาไม่ได้มีความสุขเลย เพื่อนของเขาก็คือเหล้า เรากลัว ไม่อยากมีชีวิตแบบนี้ เราอยากแยกทางไปอีกเส้นทางนึง แต่แล้ว (หัวเราะ) เขาขีดมาแล้ว ตอนอายุ 11 ขวบพี่ร้องเพลงในโบสถ์กับเพื่อนสองสามคนวันนึงเจ้าภาพเขาจะแต่งงาน เขาเห็นว่าเด็กๆ น่ารัก ก็อยากให้พี่ไปร้องเพลง ก็เลยจ้างให้ไปร้องเพลงในงานแต่งงานเขา ก็เริ่มจากจุดนั้น มีงานเข้ามาบ่อยๆ อาทิตย์ละครั้ง"

เป็นนักร้องประจำได้มั้ย?

"ตอนอายุ 13 เป็นนักร้องประจำแล้วที่โรงแรมดุสิตธานี ตอนนั้นเป็นคอนแทร็ก 3 เดือน 6 เดือน เราได้รับคอนแทร็ก 3 เดือน พอดีอยู่ในช่วงคริสต์มาส เขาอยากให้ล็อบบี้มีกิจกรรมดีๆ ก็เอาเด็กสองคนนี้ไปร้องเพลงกัน เราก็ร้องเพลงดีดกีต้าร์ไปด้วย ส่วนใหญ่เป็นแนวอะคูสติก เป็นเพลงสากลอย่างเดียว"

ส่งตัวเองเรียนด้วย คุณพ่อเริ่มไม่ค่อยสบาย?

"คุณพ่อเริ่มป่วย เริ่มเป็นเนื้องอกในสมอง พอไปผ่าตัดแล้ว ก็ไม่รู้แอ็กซิเดนต์ยังไง เสียตาไปข้างนึง กลายเป็นอัมพฤกษ์ครึ่งตัวอีก คุณพ่อทำงานหนักมากค่ะตอนนั้น พอเป็นเนื้องอกในสมองก็ต้องผ่าตัด พอผ่าตัดไม่รู้เกิดอีท่าไหน เสียสายตาด้านขวา ด้านขวาของคุณพ่อก็ใช้การไม่ได้ครึ่งนึง"

ก่อนมีอาการ เริ่มต้นเป็นยังไง?

"เขาจะปวดหัวตลอดเลย ปวดหัวจนทานยาเป็นกระปุกแล้วก็ไม่หาย สมัยโน้นไม่รู้กี่สิบปีแล้ว มันนานมาก เครื่องมือไม่ได้ทันสมัยเหมือนยุคนี้ ก็เลยไม่รู้ว่าพอไปผ่าแล้ว มันเป็นอะไร แต่กะโหลกคุณพ่อก็บุบเข้าไปด้วย"

เราดูแลคุณพ่อยังไง?

"พี่ต้องไปทำงานกลางคืน กลางวันต้องเรียนหนังสือ วันเสาร์-อาทิตย์ มีเวลาว่างก็จะดูแลคุณพ่อ แต่ก็อย่างที่บอกว่ามีแม่บ้านที่เขาอยู่กับเรามาตลอด แม่บ้านจะช่วยดูแลคุณพ่อ ตอนนั้นเราก็เด็กมาก นี่แหละชีวิต (หัวเราะ)"

"หลังผ่าตัดไปแล้ว คุณพ่อก็เริ่มอาการดีขึ้น กว่าจะรีคัฟเวอร์ก็น่าจะประมาณ 6-8 เดือน คนเคยทำงานเขาก็อยากกลับไปทำงาน อยากเล่นดนตรีต่อ คุณพ่อก็กลับไปทำงาน แต่คุณหมอห้ามไม่ให้ดื่มเหล้า แต่คุณพ่อเขาติด เขามีความสุข เราห้ามแต่คุณพ่อบอกว่าไม่เป็นไร เขามีความสุขของเขา คนเป็นนักดนตรีมีความสุขกับการให้ของเขา พอเจอเพื่อนๆ ก็ดื่มสักหน่อย จนอาการทรุด ทรุดอีกทีก็ประมาณพี่อายุ 16-17 ทรุดครั้งสุดท้ายที่เจอคุณพ่อ ปีนั้นก็งงว่าทำไมปีนี้คุณพ่อฉลองวันเกิดให้เรา กลับจากโรงเรียนคุณพ่อมีปาร์ตี้เล็กๆ ให้ พี่เกิดเดือนต.ค. คุณพ่อเสียเดือนธ.ค.ตอนนั้นพี่เพิ่งอายุ 19 เอง เด็กมาก เราก็ไม่มีใคร ไม่มีญาติพี่น้อง อยู่กับพี่แม่บ้าน และมีเพื่อนสนิทอีก 2 คน"

ตอนนั้นยังเด็กแล้วต้องหาเงินรักษาคุณพ่อเหนื่อยแค่ไหน?

"เหนื่อยมากเลย จำได้ว่ามันต้องไปทำงานตั้งแต่ 5 โมงเย็น ร้องเพลงรับจ๊อบ 5 ที่ กว่าจะกลับบ้านก็ตี 1"

มีช่วงที่คุณพ่ออาการหนักมากต้องอยู่ในไอซียู แล้วค่ารักษาก็ค่อนข้างหนัก?

"ก่อนคุณพ่อเสีย ค่าใช้จ่ายเยอะมาก อาจไม่ถึงล้าน แต่สำหรับพี่ก็รู้สึกว่าเยอะแล้ว เราก็ทำเต็มที่ ดูแลท่านจนวินาทีสุดท้าย คุณพ่อจากไปตอนอายุ 19 โห รู้สึกว่าโลกนี้มันโหดร้ายจริงๆ แต่โชคดีว่าคุณพ่อคอยรีมายด์ และบอกว่าเราต้องเข้มแข็ง ต้องแข็งแรง เพราะโลกนี้มันสำหรับคนที่สภาพจิตใจแข็งแรง ถ้าเราอ่อนแอจะอยู่ในโลกนี้ไม่ได้ คำพูดของคุณพ่อก็เป็นสิ่งที่เตือนใจมาตลอด ก็รู้สึกว่าไม่เป็นไร ถึงเราเสียคุณพ่อไป แต่เราจะเป็นตัวแทนคุณพ่อต่อไป เราต้องทำชีวิตให้มันดีกว่าที่เป็นอยู่ ดีขึ้นไปเรื่อยๆ สิ่งที่พี่รู้สึกแย่ที่สุดคือไม่ทันได้ดูแลหรือตอบแทนพระคุณคุณพ่อ ก็รู้สึกว่าเราต้องหาวิถีทางตอบแทนคุณพ่อ ก็เลยหันมาสนใจเรื่องการทำบุญทางศาสนาพุทธ ซึ่งศาสนาเกิดคือคาทอลิก แต่ไม่ได้เปลี่ยนศาสนาเลย พี่รู้สึกว่าหันมาทางพุทธแล้วพี่สบายใจ พี่ได้ทำบุญให้คุณพ่อ และรู้สึกได้ว่าคุณพ่อได้รับส่วนบุญกุศลที่เราได้ทำ"

คุณแม่แยกทางไปตั้งแต่เล็กๆ คุณพ่อก็เสีย มีญาติคนอื่นๆ มั้ย?

"ไม่มีเลยค่ะ เรามีพี่เลี้ยง แม่บ้านนี่แหละค่ะ คุณแม่พอทราบข่าวก็ถามว่าจะมาอยู่มั้ยที่สเปน แต่พี่บอกว่าไม่ คุณแม่แต่งงานใหม่ มีน้องสาวอีก 3 คน เราบอกไม่เป็นไร อยู่ได้"

ติดตามเนื้อหาดีๆแบบนี้ได้ที่