กัปตัน-เกลือ เผยสิ่งติดค้างในใจแม่แอ๊ด โฉมฉาย

กัปตัน : เป็นลูกแม่ในบ้านนี้มีรักอีก 11 ปี หลังจากนั้นก็เจอแม่มาตลอด

เหมือนเป็นความผูกพัน ทุกอาทิตย์เราต้องถ่ายงาน ต้องเจอเหมือนคนในครอบครัว?

กัปตัน : ใช่ บางทียังแซวเล่นเลยว่าแม่แอ๊ดรู้มั้ย ผมเจอแม่มากกว่าแม่จริงๆ อีก เราเจอแม่แอ๊ดอาทิตย์เว้นอาทิตย์เลย เป็นเวลา 11 ปี มันยาวนานมาก

เกลือมาร่วมงานกับแม่ยังไง?

เกลือ : แม่แอ๊ดเป็นคนแรกที่ผมกำกับในชีวิตเลย ผมกำกับซิตคอมเรื่องแรกคือบุญดีผีคุ้ม ก็มาเจอแม่แอ๊ดเลย ตอนนั้นเป็นผกก.ใหม่มาก อายุ 25 แล้วก็เด็ก เพิ่งเรียนจบใหม่ๆ แน่นอนโดนลองของ บางคนก็ไม่ค่อยเชื่อ ทีมงานด้วยนะ มีผู้หญิงคนนึงคือคุณโฉมฉาย ฉัตรวิไล เขาคงเห็นว่าเราตั้งใจมากในกอง เขาก็พูดกับเรา แต่พูดเพื่อให้ทุกคนในกองได้ยินด้วยว่า เกลือ แม่เชื่อว่าเกลือเป็นผกก.ที่ดี เกลือบอกแม่มาเลย ว่าเกลืออยากให้แม่ทำอะไร แม่จะทำให้ทุกอย่าง ผมโห ผมกราบแม่เลยวันนั้น เราเป็นผกก.ใหม่ ใจก็ไม่ค่อยดีอยู่แล้ว โห กราบขอบคุณแม่มาก วันนั้นเราถ่ายกันนานมาก เข้าสตูฯ 10 โมง ออกมาอีกที 6 โมงเช้าของอีกวัน แม่แอ๊ดมีงานต่อต้องไปบวงสรวงต่อ แม่ไม่บ่นสักคำ แม่บอกว่าดีลูก เอาที่ลูกฝัน ลูกคิด แม่เข้าใจการเป็นผกก.ใหม่ แม่อยากเห็นทุกอย่างที่อยากได้ มันเป็นยังไง แม่ก็ทำให้เลย จนถึงเช้าก็ถ่ายแล้วออกมา มันดีมาก หลังจากนั้นประทับใจในตัวแม่แอ๊ดมาตลอดเลย และรู้สึกว่านี่คือแม่เราคนนึง ช่วยให้เราเป็นผกก.ได้ จนถึงทุกวันนี้ แล้วแม่แอ๊ดมีนิสัยเหมือนแม่ผมด้วย แม่ผมกับแม่แอ๊ดเขาก็สนิทกันด้วย คุยกันตลอด

เรื่องแรกที่กำกับ เรื่องแรกทำให้ทุกอย่าง แต่พอคัตปุ๊บแม่บอกว่าขอเล่นในรูปแบบของแม่ด้วย?

เกลือ : ใช่ การทำงานกับแม่ แม่จะเคารพเราในฐานะผกก.แม่จะทำให้หมด แต่พอเสร็จแม่จะบอกว่า เกลือ ถ้าเป็นแม่แม่จะเล่นอีกแบบนึง แต่ไม่เป็นไร แม่เล่นตามเกลือไป 1 เทคแล้วนะ เดี๋ยวแม่ขอเล่นตามแบบของแม่ เดี๋ยวเกลือค่อยไปดูในห้องตัดว่าเกลือจะเลือกแบบไหน เราก็ได้เลยแม่ ทุกครั้งแม่มักจะชนะเราเสมอในห้องตัด

เป็นการสอนโดยไม่ต้องพูดอะไร?

เกลือ : ใช่ แล้วไม่ใช่ฉันต้องทำอย่างนี้ ไม่ ลูกได้ทำตามใจของลูก แล้วในฐานะแม่ประคับประคองลูกไปด้วยและขอเล่นแบบแม่ ผมดูในห้องตัด ถ้าแม่ไม่ทำให้แบบนี้นะ ก็กลับไปบอกแม่ว่าแม่ชนะอีกแล้ว ด้วยความแม่เป็นผู้ใหญ่และอยู่ในวงการมานาน แม่จะรู้ว่าถ้าแบบนี้น่าจะโอเคกว่า แต่ไม่มาบอกว่าทำแบบนี้ไม่ดี แม่จะให้ลูกทำ

กัปตันได้มีโอกาสกำกับแม่มั้ย ตอนเป็นผกก.?

กัปตัน : มีโอกาสกำกับแม่ครับ โชคดีมาก เรื่องนั้นกำกับศิลปินแห่งชาติ ณ เวลานั้น 4 ท่านแล้วนะครับ แต่ ณ เวลานี้รวมเป็น 6 ท่านแล้วที่รวมอยู่ในเรื่องเดียวกัน แล้วมีนักแสดงอาวุโสที่ผมว่าคนไทยทั้งประเทศคุ้นหน้าคุ้นตาอีก 10 ท่าน เรื่องริมฝั่งน้ำ ได้มีโอกาสกำกับแม่แอ๊ดเรื่องแรก ซึ่งแม่ทำให้เราทุกอย่าง แม่บอกเต็มที่เลยลูก งานของลูก อยากได้อะไรลูกบอกแม่จนบางทีเราเซฟให้แม่ ไม่ต้องวิ่งก็ได้ อย่างอยู่ในซีนต้องวิ่ง แม่บอกว่าไม่เป็นไร แม่ทำให้ได้ แล้วแม่ก็ทำให้ทุกอย่าง (เสียงสั่น)

เรื่องแรก เรื่องเดียว และเรื่องสุดท้ายที่ได้กำกับให้แม่?

กัปตัน : ใช่ ต้องใช้คำว่าเป็นบุญของผมมากๆ ที่ได้มีโอกาสกำกับนักแสดงระดับนั้นทุกคน รวมทั้งแม่แอ๊ดด้วย

เกลือ : จริงครับ แต่ก่อนเราถ่ายกันอยู่ที่มนตรีสตูดิโอ ทุกครั้งจะมีหมาจร แม่เลี้ยงเหมือนเป็นหมาของแม่ แม่ให้ตังค์ไว้ ทุกเดือนทีมพร็อบจะอยู่นานที่สุด ทุกครั้งที่แม่แอ๊ดลง จะมีเหมือนเป็นองครักษ์ หมาตาม จนวันที่เซอร์ไพรส์สุดคือพอเราย้ายสตูฯ ไม่เกินอาทิตย์ หมาตัวโปรดของแม่เหมือนตายเลย ตรอมใจ ไอ้นวล เป็นหมาจรจัด มันไม่เจอแม่แล้ว มันก็ตายเลย แล้วแม่นั่งร้องไห้

กัปตัน : แม่ไม่ได้ซื้ออาหารให้อย่างเดียว ตัวไหนป่วยแม่เอาไปรักษาด้วย บางทีไม่มีคิวถ่าย แม่ขับรถมาเองบ้าง ให้น้องสาวมาบ้าง มาดูแล มารับเขาไป บางทีเอาอาหารให้เขาที่สตูฯ ทำแบบนี้ตลอด

เกลือ : แกรักสัตว์มาก เป็นคนมีเมตตา ลุยด้วย ไปไหนไปกัน แม่เป็นคริสต์ แต่แม่เรานักเลง ใจถึง ถ้าลูกแค่บอกมา แม่ไปหมด ไม่สนว่าคริสต์หรือพุทธ แม่บอกทุกศาสนาสอนให้เราเป็นคนดี ฉะนั้นงานอะไรของลูกแม่ไปช่วยหมด

กัปตัน : เราก็เหมารถบัสกันไป แม่คอยสั่งข้าวเหนียวหมู

เกลือ : ปาร์ตี้ดื่มกินบอกว่าแค่นี้ไม่พอ ไปซื้อมาเพิ่ม

กัปตัน : แม่ดูแลทุกอย่าง

ถึงร่างกายจากไป แต่ความรักยังอยู่?

เกลือ : เวลาเรานึกถึงแม่ ก็มีแต่เรื่องราวดีๆ เต็มไปหมด

ถ้าใครไม่มีวินัย แม่ทนถึง 3 รอบแล้วเรียกมาคุย เคยเจอโมเมนต์นั้นมั้ย?

เกลือ : แม่เป็นคนตรงๆ ไม่มีอ้อมค้อม ไม่มีลับหลัง ตั้งแต่รู้จักกัน แม่ไม่เคยนินทาใคร คนนี้แม่ไม่ชอบ ไม่มีเลย ถ้าแม่ไม่ชอบ แม่จะเรียกมาพูดเลยว่าทำไมหนูทำอย่างนี้ ทำไมหนูมาสาย หนูจัดการชีวิตไม่ถูกนะลูก ต้องจัดการแบบนี้หรือเปล่า ถึงมีวินัยได้ แนะแนวเรื่องใช้ชีวิตเลย

กัปตัน : มีปัญหาอะไร ให้แม่ช่วยมั้ย ทำไมจำบทไม่ได้ แม่ไม่ได้ตำหนิแค่ตรงนั้น

เกลือ : มี ช่วงนั้นหนักหน่วง หย่า ชีวิตพัง เละเทะเลย แม่ก็โทรเลย แม่เข้าใจนะชีวิตมีปัญหา มีความทุกข์ แต่ถ้าจะจมกับความทุกข์แบบนี้ จะให้ปัญหาพังเกลือไปทั้งชีวิตเลยหรือเปล่า หรือเกลือจะกลับมาลุกขึ้นสู้ใหม่ แม่เองก็มีปัญหา แม่ก็เล่า แม่ก้หย่ากับสามี หย่าตั้งแต่เด็ก ก็สู้จนได้ดีทุกวันนี้แล้วแม่ก็ไม่เคยเสียใจนะที่ต้องหย่าในครั้งนั้น แม่จะสอนเรื่องพวกนี้ เราก็ได้สติ เหมือนแม่เตือนให้ได้สติ แม่ถามว่าไปเมาแบบนั้น ชีวิตแย่ ดีกับชีวิตเรามั้ยลูก คือแม่ผมเตือนแล้ว ก็ยังไม่อยู่ ก็โทรหาคุณโฉมฉายให้มาเตือนสติอีกที ก็เป็นสองแม่มาเตือนสติ เราถึงได้ฟื้นกลับมาจากสถานการณ์เหล่านั้นได้ มันเซได้ ไม่ผิดหรอกครับ แต่เซแล้วต้องรีบลุกขึ้นมา

คุณแม่อยู่ในเหตุการณ์ คุณกัปตันมีความรัก?

กัปตัน : ผมกับน้องเอ้กเจอกันในกองบ้านนี้มีรักนี่แหละ

เกลือ : เอาตรงๆ ในกองทุกคนกลัวจะเป็นผม เอ้กมาเป็นเด็กสาว ทีมงานทุกคนก็คอยกัน ว่าพี่เกลือแน่นอนเลย เพราะเอ้กมีอาการแปลกๆ โน่นนั่นนี่ มีแม่คนแรกที่บอกว่าไม่ใช่เกลือหรอก ทุกคนก็บอกว่าแม่ปกป้องพี่เกลือ โน่นนั่นนี่ เขาก็บอกว่าแม่ว่าไม่ใช่ (หัวเราะ) เราไม่ได้ชอบเขานะ แต่ด้วยความที่เราเป็นผกก. แล้วเอ้เป็นนักแสดง คาแรกเตอร์เราเจอก็แซวว่าสวยนะน้อง คนก็คิดว่าเป็นเรา ภาพลักษณ์เราด้วย

เสือหิวมักไม่ค่อยได้ แต่เสือซุ่มนี่แหละ ตอนนั้นแอบชอบน้องเอ้ก?

กัปตัน : เป็นความผูกพันและรู้สึกดีไปเรื่อยๆ

เกลือ : เป็นช็อตที่ผมกับแม่แอ๊ดมองหน้ากัน แต่ก่อนพี่กัปตันกลัวแตงกวามาก แตงกวาไม่ได้เลยนะ เขาแพ้แตงกวา เคยมีเด็กเอาแตงกวามาวางกินข้าวแล้วพี่กัปตันโกรธ แต่เอ้กมาอยู่ได้สักพัก สิ่งที่เอ้อทำคือเอาแตงกวาถูมือแล้วไปป้ายหน้าพี่กัปตัน แต่เขาบอกว่าเอ้กว่า บ้า อย่าเล่นแบบนี้ เหมือนมีความสุข ผมกับแม่ก็มองหน้ากัน แม่บอกว่าแน่ๆ (หัวเราะ)

แม่ก็แซวเลย?

กัปตัน : แม่ก็คือแม่ เขาสังเกต บางครั้งนั่งทานข้าวในกองถ่ายผมกับน้องเอ้กก็นั่งกันคนละมุม แต่ก็ขยับใกล้เข้ามาเรื่อยๆ เล่นอะไรกันสักอย่าง หันไปเห็นสายตาแม่ ยิ้มกรุ้มกริ่ม ฉันว่าต้องมีอะไร

เกลือ : ตอนแรกแอบหวงลูกชาย ก็จะเรียกเอ้กมานั่งใกล้ๆ แม่ (หัวเราะ)

กัปตัน : ดูว่าคนนี้ผ่านหรือเปล่า เช็กให้ลูกชายหน่อย

ได้สารภาพกับแม่แอ๊ดมั้ยว่าคนนี้ว่าที่ลูกสะใภ้ จีบแน่นๆ?

กัปตัน : แม่น่าจะเห็นช่วงหลังๆ ที่เราไม่ได้เปิดเผยเท่าไหร่ แต่แม่จะอารมณ์แบบว่าใช่ใช่มั้ยคนนี้ แม่เขาเป็นผู้ใหญ่ เขาก็จะรู้ เราก็พยักหน้า เหลือตัวเล็กๆ อยู่ในสายตาแม่ตลอด ค่อยๆ พัฒนามาเรื่อยๆ

กัปตัน : ประมาณปลายๆ ปีที่แล้ว ต้องเล่าว่าก่อนหน้านั้นปิดบ้านนี้มีรักไป เราจะได้เจอแม่น้อยมาก แม่ถ่ายละครบ้าง แต่ส่วนใหญ่พักอยู่บ้าน ไม่ค่อยยอมออกข้างหน้า ที่เจอล่าสุดคือแม่ยอมออกมาเพื่อไปหาพระฟรอยด์ ตอนนั้นฟรอยด์บวชที่วัดนวลจันทร์ เราก็นัดกันว่าจะไปทำบุญ ไปหาพระฟรอยด์ แม่ก็เลยยอมออกมาหาลูกชาย เพราะฟรอยด์เป็นลูกชายแม่อีกคนนึงตอนนั้นพระฟรอยด์ก็ร้องไห้ เพราะช่วงนั้นแม่ไม่ยอมออกไปข้างนอกแล้ว

แม่มีอาการป่วยแล้ว ทุกคนรู้หรือยัง?

กัปตัน : ถ้าจำไม่ผิด แม่จะไม่เลทเลยเวลานัดแม่ แม่จะมาตรงเวลามาก แต่วันนั้นแม่เลทจนเราต้องโทรถามว่าแม่โอเคมั้ยหลงทางหรือเปล่า อาร์ต (ลูกสาว) ก็บอกว่าหาวัดอยู่ แต่มารู้ทีหลังว่าแม่เตรียมตัวเพื่อจะออกจากบ้าน เหมือนแม่ใช้เวลาฮึบเตรียมตัวเพื่อออกไปข้างนอกนาน ก็เลยทราบว่าวันนั้นแม่เตรียมตัวค่อนข้างนาน พอออกมาก็เหมือนเดิม พาแม่ไปหาพระ ครั้งนั้นผมไม่ได้เจอแม่นานมาก

ไม่มีใครรู้ว่าแม่ป่วย?

กัปตัน : ไม่ทราบครับ

พอมีข่าวแม่เสียชีวิต ทุกคนถามว่าแม่ป่วยตอนไหน แม่เป็นอะไร แม่พยายามไม่ให้ใครรู้เลย?

เกลือ : เรามารู้ตอนหลังว่าที่ผ่านมาแม่ป่วยมาตลอด ผมรู้จากพี่อาร์ตตอนนัดเจออีกครั้ง ก่อนหน้านั้นแม่เข้าไอซียู ช็อกไปแล้ว หมอปั๊มหนึ่งทีด้วย มีปัญหาเรื่องการรักษาต่างๆ นานา มาหาพระฟรอยด์ เพิ่งผ่านการโคม่ามาไม่นาน

กัปตัน : หลังจากวันนั้นก็เลยนัดกันมาเจอที่บ้านหนูเล็ก เพื่อทานข้าวกัน

ที่แม่แอ๊ดห่างหายเรื่องรับงานละครไปพักนึง?

กัปตัน : ปกติแม่งานเยอะมากครับ

แม่ไม่ให้ใครรู้เลย เพราะไม่อยากให้ใครเป็นห่วง?

กัปตัน : แม่เข้มแข็งมาก

เกลือ : เรื่องการจำบทแม่น้อยลง แต่พวกเราทุกคนในฐานะลูก ไม่ว่าผม พี่อาร์ตที่เป็นผู้จัดเอง ก็บอกว่าไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวบอกบทก็ได้ แต่ความเป็นแม่ แกบอกอย่าให้ใครเป็นภาระ แกบอกว่าแกทำอย่างนั้นไม่ได้ แกเป็นนักแสดง แกทำหน้าที่ได้คุ้มค่า

กัปตัน : ตอนปาร์ตี้ที่บ้านหนูเล็ก เราก็ตั้งใจจะเลี้ยงแม่ แต่แม่ไม่ยอม แม่บอกว่าไม่ได้ แม่ก็เอาเงินยัดใส่มือหนูเล็ก บอกว่าแม่ขอเลี้ยง ผมเลยบอกว่าหนูเล็ก อย่าใช้นะ เงินนี้ เก็บไว้เป็นขวัญถุงได้มั้ย ซึ่งหนูเล็กใช้หมดแล้ว (หัวเราะ)

เกลือ : เรามองออกมั้ยว่าแม่ป่วย ใครจะรู้

กัปตัน : ใช่ ซึ่งเราไม่รู้เลย

เกลือ : แต่พี่อาร์ตบอกว่าแม่มีความสุขที่ได้เจอพวกเรา แม่จะเริ่มกินได้มากขึ้น เวลามาหาลูกจะกินได้เยอะ พี่อาร์ตเห็นแล้วดีใจ แม่กินได้เยอะขึ้น

กัปตันเริ่มสังเกตเห็นอาการคุณแม่ก่อนคนแรกเลยมั้ย?

กัปตัน : ท้ายๆ ปีของบ้านนี้มีรัก ปกติแม่จำบทแม่นมาก แล้วจำให้คนอื่นด้วยซ้ำ แต่หลังๆ แม่เริ่มมีติดบทบ้าง วันนึงผมเห็นแม่จดไดอะล็อกใส่มือ พอเล่นๆ ก็จะเหลือบดู แล้วจะเล่นต่อ อันนี้เรารู้สึกว่าปกติแม่ไม่เคยเป็นแบบนี้เลย แม่ความจำแม่นมาก แต่เราไม่ได้เอะใจอะไร ก็คิดว่าคนเราก็ต้องมีบ้างที่จำบทไม่ได้บ้าง ซึ่งเราก็เป็น แต่แม่เขาไม่เคยเป็น ช่วงนั้นก็คิดว่าอาจมีอะไรที่ไม่ปกติ

เกลือ : แม่สู้มาก จนวันนึงแม่ก็บอกว่าเกลือ แม่ต้องยอมรับแล้วนะว่าแม่จำบทไม่ได้ แม่คงแก่แล้วแหละ ผมตาสั่นแล้วบอกว่าไม่แม่ แม่แค่เครียด แต่ผมแอบไปร้องไห้ในห้องน้ำ เราไม่เคยคิดภาพว่าวันนึงแม่เราจะไม่ไหว แม่เราเป็นฮีโร่มาตลอด เข้มแข็งมาตลอด ก็ออกมาบอกว่าไม่แม่ แม่ไม่เครียด เดี๋ยวแม่ก็จำได้ แต่อาการก็เยอะขึ้น นั่นเป็นผลจากการเจ็บป่วยของแม่ ตอนนั้นแม่ก็ไม่ทราบว่าแม่ป่วย แม่คิดว่าแม่อายุมาก

มีสิ่งติดค้าง ว่าทำไมวันนั้นถึงไม่ทำสิ่งนี้ให้แม่แอ๊ด ถ้าได้ทำสิ่งนี้ให้แม่แอ๊ด วันนี้แม่อาจยังอยู่หรือเปล่า สิ่งนั้นคืออะไร?

กัปตัน : จริงๆ แล้วน้องอาร์ตดูแลแม่เขาดีมากๆ ดีที่สุด แต่สิ่งที่ผมรู้สึกคือผมไม่ทราบจริงๆ ว่าแม่ไม่สบายขนาดนี้ แม่มีอาการป่วยเข้าไอซียู แค่รู้สึกว่าถ้าผมทราบ อย่างน้อยให้เราได้ช่วยอะไรได้บ้าง แบ่งเบา หรือช่วยไม่ได้แต่เป็นกำลังใจอะไรก็ตามที่ทำได้

เกลือ : ได้มีเวลาอยู่กับแม่

กัปตัน : ใช่ แต่ขณะเดียวกันก็เข้าใจกับแม่และอาร์ตมากๆ เขาก็มีความเป็นส่วนตัว และแม่คงไม่อยากให้ใครเห็นตอนแม่ป่วย ไม่เข้มแข็ง อาร์ตก็คงทำตามที่แม่ต้องการ ผมเข้าใจทุกอย่าง แค่มุมผมส่วนตัว ผมอยากมีโอกาสได้ดูแลแม่แค่นั้นเอง

เกลือ : ผมคิดมาตลอดว่าแม่เราต้องได้ศิลปินแห่งชาติ เป็นการคุยที่ผมกับพี่อาร์ตคุยกัน ว่าแม่ต้องได้เนอะ ตั้งแต่ทำงานมา แม่นี่แหละแบบอย่างของการเป็นศิลปินจริงๆ ก็คุยกันแล้ว พี่อาร์ตบอกว่าพี่ส่งพอร์ตอยู่ ดำเนินเรื่องไปแล้ว แต่ไม่ทัน แม่เป็นคนที่สมควรได้ตำแหน่งนี้จริงๆ ตอนนี้ก็ไม่ทันแล้ว แต่สุดท้ายแล้วแม่ก็เป็นศิลปินแห่งชาติสำหรับลูกเสมอ

เกลือ : เรารู้จักแม่ เขาไม่ชอบเห็นลูกๆ เศร้า ไม่ชอบเห็นคนมีความทุกข์ ขนาดแม่ป่วยแม่ก็ไม่ให้ใครรู้เลย

มีผู้นำแห่งการร้อง อั้นไม่ไหวจริงๆ คือกัปตัน ร้องเพลงบ้านนี้มีรักในวันฌาปนกิจ พี่ร้องไห้จบเพลงแล้วน้ำตาไหล ลงไปกราบกับพื้น?

กัปตัน : ตั้งแต่ทราบจากพี่อาร์ตว่าอยากให้ผมร้องเพลงนี้ให้แม่ ผมก็ลองไปฟังเพลงดู แล้วรู้สึกว่าผมไม่น่าไหว แต่สุดท้ายแล้วเรารู้สึกเราอยากทำให้แม่ ก็ขอบคุณอาร์ตมากที่ให้เกียรติลูกชายคนนี้ได้ทำได้ร้องเพลงให้แม่ แม่ไม่อยากเห็นใครอ่อนแอ แต่มันไม่ไหวจริงๆ แค่ร้องเพลงให้แม่ มันน้อยไปมากๆ เราอยากทำอะไรให้แม่ได้มากกว่านี้อีกเยอะๆ ซึ่งการกราบแม่ตรงนั้นก็เป็นการกราบลาแม่จริงๆ ในใจก็อยากบอกแม่ว่า ทำไมแม่ถึงจากพวกเราไปเร็ว เรายังอยากมีโอกาสได้ทำอะไร ยังอยากได้เจอ ยังจำเสียงของแม่ จำรอยยิ้ม จำสิ่งที่แม่สอน ทุกอย่างอยู่ในใจเราตลอดเวลา

เกลือฮึบมั้ย?

เกลือ : ที่เห็นตรงนั้น มือผมกับพี่อาร์ตบีบกันแน่นมาก พี่อาร์ตพยายามร้องเพลงเสียงดังๆ เพื่อให้เห็นว่าเข้มแข็ง ซึ่งมันยากจริงๆ กับโมเมนต์นี้ ผมบอกพี่กัปตันตั้งแต่วันก่อนแล้ว ว่าจะไหวมั้ย เราจะรอดมั้ยโมเมนต์นี้

กัปตัน : ผมต้องขอบคุณยุ้ย เพราะบอกให้ยุ้ยต้องช่วยนะ เพราะรู้ว่าไม่น่ารอด ไม่น่าไหว ยุ้ยก็ช่วยเป็นเสียงให้ พอมีเสียงร้องเราก็กลับมาได้ แต่ก็ยากจริงๆ

เกลือให้กำลังใจอาร์ตยังไง?

เกลือ : ผมกับพี่อาร์ต เราเป็นพี่น้องกันอยู่แล้ว ตั้งแต่วันที่รู้ว่าแม่เสีย ผมก็โทรหาพี่อาร์ต บอกว่าผมต้องทำอะไรบ้าง สิ่งที่เราจะทำคือมีงานข้างหน้าที่ต้องทำ มีอะไรที่ต้องทำให้แม่ให้ดีที่สุดได้บ้าง พี่บอกผมได้เลย ผมคือลูกคนนึง ผมคือน้องพี่ พี่อาร์ตก็เริ่มแจกงาน ให้ผมเป็นพิธีกรให้แม่ ผมบอกว่าผมจะไปทุกวันอยู่แล้ว ผมจะไปรับแขกทุกวัน มีอะไรจะบอกตรงนั้นนะ พอไปถึงงานเราก็บอกว่าเราเป็นลูกแม่ เราเข้มแข็ง จะไม่ร้องไห้นะ ห้ามกอดกันนาน ใครจะเริ่มร้องก็จะมีการเตือนกันให้กลับมา ทุกคนฮึบกันมาก ทำเพื่อแม่แอ๊ดจริงๆ น่ารักมาก ทุกคนเตือนกันหมด มันเห็นว่าเราพยายามเข้มแข็งให้แม่ได้เต็มที่มาก

ถ้าแม่ดูพวกเราอยู่บนสวรรค์ อยากบอกอะไร?

กัปตัน : คิดถึงแม่ครับ ผมคิดถึงแม่ (เสียงสั่น) แล้วก็รู้สึกดีใจและภูมิใจมากๆ ที่วันนึงได้เป็นลูกแม่ แม้เป็นเพียงแค่ในละครก็ตาม ขอบคุณก็ตามที่ทำให้ผมได้เป็นลูกแม่คนนึง ก็จะทำให้แม่ภูมิใจครับ

เกลือ : คิดถึงแม่ครับ ไม่ต้องห่วง พวกเราทุกคนเข้มแข็ง พวกเราทุกคนเป็นลูกแม่ ทุกสิ่งที่แม่สอนอยู่ในใจเสมอ เราจะนำสิ่งที่แม่สอนไปใช้และนำไปให้รุ่นหลังๆ ได้เป็นนักแสดงที่มีคุณภาพในวงการบันเทิงเหมือนที่แม่เป็น

ติดตามเนื้อหาดีๆแบบนี้ได้ที่