สาเหตุ ไก่ วราวุฑ ตัดพ้อ3ปีไม่มีงาน ซ้ำใจสลายสูญเสียน้องชายคนเดียว

ไก่ : เฮ้อ แต่มันก็เหนื่อย ช่วงสุดท้ายจริงๆ ไม่ไหวจริงๆ แล้ว เมื่อสองปีที่แล้ว ขอพูดหน่อย ขออนุญาตนะ บางคนพี่ไม่ไหวแล้ว แต่ก็ชดใช้ตามกฎหมายแรงงานทุกอย่าง เราให้เขา 10 กว่าคน ถามว่าเหนื่อยมั้ย เหนื่อย หนักมั้ยหนัก เยอะมั้ยก็เยอะอยู่ แต่ก็ต้องให้ไม่งั้นก็อีกหลายปี เราก็เก็บไว้ในส่วนที่ไปไม่รอดจริงๆ สงสารจริงๆ ตอนนี้จ้างให้อยู่เฉยๆ ก็หลายคนจริงๆ ตอนงานละครไม่มี เขาก็ไปกวาดบ้าน เช็ดบ้าน ก็โอเค

เงินเดือนที่ต้องจ่ายแต่ละเดือน ตกค่าใช้จ่ายเท่าไหร่?

ไก่ : ตอนนั้นหลายล้านอยู่ 30 กว่าคน อาศัยตัวเองทำงานตั้งแต่เด็กๆ เก็บตังค์ไว้ก็พอได้เงินมา เรายังไม่เจ็บก็ยังสามารถช่วยเหลือจุนเจือคนอื่นได้ แต่ใกล้เจ็บเมื่อไหร่ก็ต้องมีระยะผ่อนว่าเอาไว้แค่นี้ที่เราจะดูแลเขาได้อีกหลายปี ตอนนี้ก็คำนวณนะว่าเงินเราเหลือแค่นี้ เด็กที่ไว้แค่นี้ งานมีแค่นี้ เราจะดูแลเขาได้อีกกี่ปี

ดูแลทุกคน ไม่ใช่แค่นักแสดงนำ ดูแลทุกคน เหมือนกับข้าวนักแสดงได้กินดีเยอะหมด แต่พี่ไก่เท่าเทียมกันหมด ตอนเย็นหลังเลิก พระอาทิตย์ตก ต้องมีน้ำเก็กฮวยมาเสิร์ฟ แล้วเสิร์ฟทุกคนยันทีมงาน ช่างกล้องช่างไฟถ้ารู้ว่าจะได้ทำละครพี่ไก่จะแย่งกันทำ ทุกคนอยากมา มันมีความสุข แต่ถึงเวลาก็อย่างที่บอก ต้องตัดใจ ละครตอนนี้ไม่มี?

ไก่ : ไม่มี แต่เรากระหายอยากทำ เราเกิดจากละครก็อยากตายไปกับละคร เราอยากให้เห็นว่าอย่างน้อยฉันมีคุณค่าของตัวเอง ยังมีสมองที่จะผลิตให้คนอื่นดูได้ เราก็สามารถเอาเด็กสมัยใหม่มาร่วมคิดกับเรา และทำต่อไปได้

ไก่ : เข้าเนื้อค่ะ ก่อนมาทำที่บ้าน ตอนนี้มีสตูดิโออยู่ในบ้าน โชคดีตอนนั้นมีสตางค์ และคิดทำสตูดิโอขึ้นมาในบ้านเพื่อถ่ายรายการ แต่ถ้าไม่คิดอย่างนี้ไว้ก่อน เราสวัสดีแน่ เพราะหนึ่งเช่าสตูดิโอเท่าไหร่ ค่าเก็บฉาก สร้างฉาก ค่าโฟโน่นนี่ แต่ตอนนี้เรามีของเราเอง เราไม่มีเงินเข้ามา ไม่มีเงินเข้ามาให้เรา เราก็เอาของที่เรามีเอาออกไปจุนเจือตรงนั้น สองรายการถามว่าอยู่ได้มั้ย เกือบอยู่ได้และเกือบอยู่ไม่ได้ในบางเดือน ต้องเอาเดือนนี้มาปะเดือนนี้ เพราะโฆษณามันไปที่อื่นกันหมด มันแชร์ไปเยอะ คนทำทีวีและเป็นเจ้าของรายการเอง ขอบอกเลยนะคะว่าน้ำตาตกใน ต้องทำ ต้องเลี้ยงตัวเองและเลี้ยงคนอื่น ถึงไม่ได้เงินก็หน้าดิฉัน ฉิบหายไม่ว่า เสียหน้าไม่ได้ (หัวเราะ)

ถือเป็นวิกฤติที่หนักสุดในชีวิต?

ไก่ : หนักค่ะ ตอนนี้สงสารตัวเองด้วย และสงสารนักแสดง ไม่ว่าใหม่หรือเก่า อย่างน้อยละครทุกช่องก็ผลิตน้อยลง ใช้ดาราน้อยลง ใช้ทีมงานน้อยลง ช่างผมช่างหน้าช่างเสื้อผ้าไฟกล้องอะไรก็น้อยลง ฉะนั้นเป็นวิกฤต ทุกคนต้องอยู่ให้รอดให้ได้

เหมือนวงการบันเทิงมีอะไรใหม่ๆ มาให้ตลอด แต่เบื้องหลังยากนะ อยู่ยากกว่ายุคก่อนเยอะมาก?

ไก่ : มากเลย เพราะเดี๋ยวนี้วิวัฒนาการมันสมัยใหม่ขึ้น แพลตฟอร์มมันเยอะขึ้น คนคิดอะไรที่มันต่างจากทีวีได้ มันสามารถออกอะไรก็ได้ เล่นอะไรก็ได้ที่อยากเสนอ คนก็ไปดูทางนั้น ทีวีมีขอบเขตจำกัดในการออกอากาศ มีเซ็นเซอร์มีโน่นนี่นั่น ความสนุกมันก็ลดน้อยลงกับการเราไปเปิดที่อื่น ตบกันเลย ด่ากันเลย กระชากหัวได้ทันที มันสนุกกว่า แต่ในทีวีมันลดลงนิดนึงแค่นั้นเอง

ไก่ : ใช่ ตัวเองรู้สึกว่าวันนึงเดินไปไหนแล้ว คนไม่ทักไม่เรียกไม่รู้จัก ไม่พูดถึงละครหรือรายการเรา อยู่ได้มั้ยล่ะ รู้สึกอายตัวเองนะ ว่าเฮ้ย หายไปแล้วเหรอ ไม่มีตัวตนเหรอ ทำไมเราด้อยค่าแบบนี้ คนจำงานเราไม่ได้แล้วเหรอ ไม่ได้ ฉันต้องดิ้นรน ถึงตอนนี้ไม่มีงานก็ต้องดิ้นรน

เงินไม่ใช่เป้าหมายหลัก เป้าหมายหลักคืออยากให้ตัวเราเป็นผู้เล่นทรงคุณค่าอยู่ในอาชีพ?

ไก่ : อยากให้คนเห็น

เชื่อว่าคนไม่มีทางลืมงานพี่ไก่ ต่อให้ผ่านไปกี่ปี แต่ยุคนี้อาจคนดูละครเปลี่ยนไป?

ไก่ : ใช่ ทุกอย่างเปลี่ยนไปหมด

เรากลัวคนจำเราไม่ได้ กลัวเราด้อยค่าในตัวเอง กลัวไม่ภูมิใจในความเป็นเรา เราจัดการกับความรู้สึกตรงนี้ยังไง?

ไก่ : เราต้องไม่นอยด์ ต้องสร้างกำลังใจให้ตัวเอง ต้องขอบคุณแฟนๆ ละคร แฟนๆ รายการ แฟนๆ ไก่ที่ให้กำลังใจมาตลอด ตอนโพสต์ไป ไม่ว่าจะนักแสดง หรือแฟนๆ หรือใครก็ตาม เดินไปก็บอกว่าคุณไก่อย่าเสียใจนะ ฉันให้กำลังใจนะ ทำให้เรารู้สึกว่าเฮ้ย คนยังจำฉันได้อยู่ สิ่งนี้แหละ ที่ทำให้เราต้องทำอะไรขึ้นมาอีก ไม่ว่าอะไรก็ตาม ต้องหาโอกาสจากตรงนั้นให้ได้ ตอนนี้กำลังหาโอกาสให้คนรู้ว่าฉันยังอยู่นะ

ปกติไม่ค่อยเห็นพี่ไก่ท้อ?

ไก่ : ปกติใครเครียดก็ให้มาที่บ้าน ไม่นอยด์ ไม่รู้สึกว่าต้องสลด ซึมเศร้า เพื่อ! ต้องหาความสุขให้ตัวเองเท่าที่เรามีและให้คนอื่นได้ตลอดเวลา

ไก่ : ตกใจนะคะ เขาอยู่รพ.ได้สองวัน เราก็ไปเยี่ยมเขา ก็คุยกันปกติ เป็นอะไร หมอบอกว่าเกล็ดเลือดต่ำ อีกสองวันก็กลับบ้านได้แล้วล่ะ ไปดูร้านโน่นนี่นั่นเหอะ อยู่ได้สบาย นอนเล่นเกมส์สบายอยู่เลยค่ะ พูดคุยปกติเลย พอเช้าวันรุ่งขึ้น โทรศัพท์เข้ามาตีห้าครึ่ง เอ๊ะทำไมโทรศัพท์มาแต่เช้า ใครวะ เรารับ เพื่อนเขาโทรมาบอกว่า พี่ไก่ เป็ดเข้าไอซียู พี่ไก่ทำใจนะ หนัก สัก 5 นาทีก็วางไป แล้วโทรมาว่าตอนนี้ทำใจนะพี่ไก่ เพราะว่าสโตรก ไม่ใช่สโตรก ไม่ใช่สโตรกที่สมองนะ สโตรกในร่างกาย เส้นเลือดแตก อยู่รพ.แล้ว เครื่องมือรพ.หรือที่อื่นที่ใหญ่ๆ ก็ไม่มี เขาไม่สามารถเย็บเส้นเลือดทั้งตัวได้ เขาแตกทั้งตัว 10 นาทีเอง ไม่ใช่ไข้เลือดออกเลยค่ะ

ก่อนไปนอนรพ.?

ไก่ : ไม่มีอะไรเลย เขาเข้ารพ.เพราะปวดหัวธรรมดา เป็นไข้ปวดหัวตัวร้อนขึ้นมาแล้วไปนอนรพ. ไม่ได้เป็นลม ไม่มีอาการใดๆ ที่รุนแรง ไปตรวจเกล็ดเลือดต่ำ แล้วหมอหาสาเหตุไม่ได้ว่าเป็นอะไรเกล็ดเลือดต่ำ ตอนแรกคิดว่าเป็นไข้เลือดออก แต่ก็ไม่ใช่ แค่ 2 วันเท่านั้นเอง สองวันยังปกติ วันที่ 3 สวัสดีเลย พี่ตกใจ ช็อก พูดไม่ออกกเลย กำลังพูดว่าเดี๋ยวๆ พี่กำลังจะไปรพ. ก็บอกว่าไม่ต้องมาแล้วค่ะ พี่ไก่จัดการทางนี้แล้วกัน เดี๋ยวทางนั้นรพ.จัดการให้ เส้นเลือดใหญ่เส้นเลือดในตัวมันแตก แล้วแตกไปหมดพร้อมๆ กัน หมอเป็นเพื่อนเขาด้วยนะ นางพยาบาลก็เพื่อนเขา

เป็นน้องชายคนเดียว ตอนเสียร้องไห้หนักขนาดไหน?

ไก่ : คนคงไม่เห็น เพราะไม่ร้องให้ใครเห็นอยู่แล้ว แต่ตอนกลับบ้าน ขับรถเลยบ้านตัวเอง ลอยไป แล้วก็เฮ้ย มาอยู่ตรงนี้ได้ไง มันเหมือนฝัน เร็วมาก

พอคราวนี้น้องชายไม่อยู่ก็ไปไม่ถูก เพราะลูกเขาก็ไม่เอา?

ไก่ : ก็เลยขายดีกว่า เอาเงินมาทำสิ่งที่เรารักดีกว่า

ติดตามเนื้อหาดีๆแบบนี้ได้ที่