กวาง กมลชนก ช็อกตรวจพบเนื้องอกที่มดลูก-รังไข่ ซ้ำสามีหัวใจเต้นผิดจังหวะ

กวาง : ใช่ หลายเดือนเลยที่ปวดแล้วดึกๆ ยิ่งเราอยู่นิ่งๆ รู้สึกเลยว่ามันปวด ดึกๆ เอาขาเหยียบตัวเอง เอาขาข้างซ้ายเหยียบข้างขวา แล้วยืดขาขึ้นมา อะไรก็ได้ที่เรารู้สึกว่ามันหายตึง ก็ไปหาหมอ คุณหมอก็สันนิษฐานว่าอย่างนี้ๆ แต่หมอบอกว่าจะให้ฟันธงได้ ต้องทำ MRI เราไม่ได้กลัว MRI นะ แต่เอาไว้ว่างก่อน ก็ไปต่ออีก 6 เดือน จนเมื่อต้นปีนี้ พี่รู้สึกว่าไม่ไหวแล้ว มันแย่ลง วันนั้นปวดมากด้วยก็ไปหาหมอ ก็ได้ยาแก้ปวด แล้วทำ MRI เลย ผลออกมาชัดเลย ก็น่าตกใจนะ หมอนรองอยู่ระหว่างกระดูก หมอนรองตรงจุดที่มีปัญหามันเสื่อมสภาพ แล้วมันก็ดำ แล้วบางลงแล้วปริ้นไปชนเส้นประสาทด้านขวา

คุณหมอบอกว่าถ้าปล่อยไว้ อาจจะเดินไม่ได้?

กวาง : ใช่ๆ ก็ค่อยๆ มากขึ้น เดินไม่ได้หมายความว่ามันปวดมาก สุดท้ายก็อาจจะถึงขั้นผ่าตัด คุณหมอก็บอกว่าไม่จำเป็นไม่อยากให้คุณกวางผ่าตัด จะรักษาแบบประคับ ประคอง แต่คุณกวางต้องขยันในการทำกายภาพบำบัด

บางคนคิดว่าโรคนี้ไม่อันตราย แต่จริงๆ มันอันตรายมาก ถึงขั้นเดินไม่ได้?

กวาง : ใช่ แล้วคิดดูถ้าเรานั่งรถนานๆ มันมีท่าจำกัดเยอะมาก เราก็จะปวดเมื่อยมาก แล้วหลังพี่เพิ่งมารู้ เมื่อก่อนพี่รำละครได้ หลังจะตรง แล้วแอ่น แต่ตอนนี้แอ่นไม่ได้เลย

 มันอาจจะเกี่ยวกับในอดีตพี่กวางเคยตกบันได ถึง 2 ครั้ง?

กวาง : จริงๆ มากกว่านั้น เมื่อก่อนตอนอายุไม่มาก เราเล่นละครสมบุกสมบัน ส่วนใหญ่พี่จะเล่นละครที่โดนกระทำ แล้วยากจน คนจนมันลำบาก อยู่ป่า อยู่เขา อยู่ดอย ถูกตบต่างๆ เราก็สะสมในการกระแทกต่างๆ มาเรื่อยๆ โดยเราไม่รู้ตัว แล้วชอบปีนต้นมะยม เก็บมะม่วง มีคนเตือน แต่พี่กวางก็ดื้อ ต้องโทษตัวเองนะคะ เพราะตอนเด็กๆ ชอบเป็นเซียนกระโดดหนังยาง ป.4กระโดดหนังยางคางแตกเลย เย็บ 5 เข็ม เป็นอย่างนี้มันคงสะสมเรื่อยๆ จนถ่ายละครเรื่องสุดท้ายที่พี่เล่นร้ายมากๆ จะรีบไปถ่ายละคร ใส่ส้นสูงแล้วลื่น ตกบันไดหน้าบ้านมา 5 ขั้นมากองอยู่ข้างล่าง แล้วมันลุกไม่ขึ้น จุกหลังไปหมด เลือดไหลที่มือ แต่ไปถ่ายละครต่อ กลัวไปไม่ทัน บทเราเยอะ เราต้องเล่นฉากแรก แล้วก็ใช้เวลาหลายเดือนกว่าจะหาย พี่ว่าอันนั้นน่าจะเป็นจุดนึงที่มันหนัก

กวาง : ตกรถไฟปลายปีที่แล้ว ไปเที่ยวกาญจนบุรี ชอบถ่ายรูป น้ำตกไทรโยคน้อยมันจะมีรถไฟโบราณน่าจะมาจากสมัยสงครามโลกเขาจอดไว้ พี่อยากถ่ายรูปมาก ไปน้ำตกเสร็จแล้วออกมา ไปถ่ายรูป พอถ่ายเสร็จจะลง มันมีบันไดเหล็ก 3-4 ขั้น จำไม่ได้แล้ว จำได้แค่ว่าสูง แล้วพี่มองบันได เราจะเดินลงหรือหันก้นลงดี ทันใดนั้นพี่รู้สึกว่าพี่ถูกถีบ มันเร็วมาก เหมือนพี่ตกลงไป ลงยังไงไม่รู้แขนผิดรูป ผิดร่างไปหมด เพื่อรักษาหน้าเอาไว้เพราะมันมีฟุตบาทห่างกันประมาณ 1 เมตร ตอนนั้นพี่คิดแล้วว่าหน้าพี่เสียโฉมยับเยินแน่นอน เพราะมันเป็นปูน แล้วพี่ก็เรียนรู้ว่าอุบัติเหตุผิดรูปผิดร่างมันเป็นอย่างนี้ พี่ลุกไม่ขึ้น เจ็บมากกว่าตกบันไดที่บ้านอีก พี่น็อตมาฉุดขึ้น สิ่งที่เกิดขึ้นตอนนั้นคือเจ็บมาก แต่มันบวกอายไง เพราะมีนักท่องเที่ยวมายืน

 วันนั้นโรงพยาบาลก็ไม่ยอมไป?

กวาง : พี่ไปนั่งข้างฟุตบาท พี่ลุกไม่ขึ้นจริงๆ ไปยังคนที่หัวเราะ แคร์เขามากกว่าเจ็บอีก แต่จริงๆ เจ็บมาก เรามีนัดไปล่องแพตอนเย็น เดี๋ยวไปไม่ทัน พี่น็อตไปแวะร้านขายยาหน่อย ไปซื้อพวกยาแก้ปวดกิน แล้วยาทาที่ช้ำ ตอนเย็นพี่ก็ไปล่องแพอีก ลงน้ำด้วย ก็ปวดนะ แต่ก็เล่น เพื่อให้ลูกสนุก

มันเหมือนผีพลักไหม?

กวาง : พี่ไม่อยากพูดออกทีวีเลย มันเหมือนพี่งมงาย พี่ไม่รู้นะ แต่พี่ไม่ได้กระโดด พอเดินขึ้นรถพี่ก็หันมามองรถไฟ เขาคาดผ้าสีๆ แล้วพวงมาลัยเต็มเลยอยู่ข้างหน้า แล้วมีป้ายเขียนว่า รถไฟสายมรณะ กวางบอกพี่น็อตกวางไม่เห็นตรงนั้น ไม่งั้นกวางไม่กล้าขึ้น กวางเห็นไหมไม่มีใครเขาขึ้นไปเลย คิดว่าเขามาจอดแบบนี้เขาต้องให้ถ่าย

อาจจะไปข้ามหรือไปจับอะไร?

กวาง : พี่ก็คิดว่า สิ่งที่มองไม่เห็น คืนนั้นพี่ก็ไหว้ใหญ่เลย สวดมนต์ขออโหสิกรรม ก็แอบคิดไปในแนวนั้น

 พี่น็อตว่ายังไงบ้าง?

กวาง : พี่น็อตบอกว่า แน่นอนเลย

พี่กวางบาดเจ็บแบบนี้ พี่น็อตกับลูกๆ ดูแลยังไง?

กวาง : เขาเคยชินกับพี่ว่าพี่ไม่เป็นอะไร แล้วพี่ก็เหมือนไม่เป็นอะไร ร่าเริง เล่นดีดกีต้าร์ แต่แต่รู้สึกว่ามันนั่งขยับบ่อยแล้วพี่ก็เลยบอกพี่น็อต แต่พี่ก็ยังหัวเราะอยู่ ทุกคนก็บอกว่านี่เหรอคนป่วย พี่มีความคิดว่า คนเราป่วยได้ทุกคน เวลาเราเจอ เราเป็นอะไร เราก็รักษา ตอนนั้นหมอบอกว่าพี่เนื้องอกในมดลูก

กวาง : ถ่ายละครละครเรื่องสุดท้ายที่เล่นร้ายนี่แหละ มันหลายอย่างมาก บทก็เครียดมาก ปวดฉี่บ่อย ซึ่งเรารู้อยู่แล้วเรามีเนื้องอกไม่ใหญ่ ก่อนหน้านั้นเราตรวจทุกปี โดยเฉพาะ เต้านม และมดลูก เรารู้แล้วว่ามีเนื้องอกในมดลูก แต่เล็กๆ น้อยๆ เป็นเรื่องธรรมดาของผู้หญิงที่อยู่ในวัยนี้ เดี๋ยวมันก็ฝ่อเมื่อประจำเดือนหมด แต่ตอนนี้มันยังไม่หมด มันเลยยังไม่ฝ่อ เราเลยปล่อย เพราะมันทำอะไรไม่ได้ จนมันไปดันกระเพาะปัสสาวะ หมอบอกว่าถ้ามันไปดันกระเพาะปัสสาวะ มันจะทำให้เราใช้ชีวิตลำบากนะ ปวดท้องบ่อย หมอแนะนำให้ผ่าเอาออกให้หมดเลยก็ดี เดี๋ยวมันไปงอกที่รังไข่ ปีกมดลูกอีก แล้วอยู่ในวัยที่เราใกล้ๆ จะหมดแล้ว 2 วันพี่ตัดสินใจไปผ่าเลย 4 เซ็น พอผ่าแล้ว เราต้องรับผลกระทบจากการผ่า มันจะมีผลกับพวกฮอร์โมน

ติดเชื้อในกระแสเลือด?

กวาง : ไม่รู้ว่าติดเชื้อที่ไหน พี่คิดว่าเป็นโควิด ไข้ขึ้นสูง ไปหาว่าติดเชื้อที่ไหน ก็ตรวจอีกเยอะเลย สุดท้ายก็ติดเชื้อนั่นแหละ แต่หมอไม่ได้บอกว่าจุดไหน แอบเดาเอาเองว่ากระแสเลือดหรือเปล่า ทำไมมันเยอะ เม็ดเลือดขาวมันตกมาก แต่สุดท้ายก็หายจนบัดนี้ยังไม่เป็นโควิดเลย แต่ตอนนั้นพี่ไม่ได้ทานแคลเซียม ซึ่งมันสำคัญกับกระดูก เพราะเราผ่าปีกมดลูก รังไข่ออก ฮอร์โมนอะไรมันเปลี่ยน มันไปมีผลต่อกระดูก กระดูกพี่เริ่มบาง หมอให้ตรวจมวลกระดูก ปรากฏว่ายังไม่พรุนแต่บางมาก เกือบพรุนแล้ว แนะนำให้ทานแคลเซียมที่มีวิตามินดีด้วย หรือถ้าไม่ทานวิตามินดีก็ต้องไปตากแดดบ้าง ตอนนั้นโควิดระบาดหนักพี่ก็ไม่ออกไปไหนเลยไม่ตากแดด ทำให้แคลเซียมดูดซึมได้ไม่ดี

 ยังไม่จบเจอถุงน้ำในเต้านมด้วย?

กวาง : อันนั้นเล็กๆ จิ๋วๆ ถุงน้ำหลายถุงเลย แล้วก็หลายปีมาแล้ว มันดูไม่กลายพันธุ์หรือหน้าตาผิดปกติ กรรมพันธุ์ไม่มีที่เป็นเนื้อร้าย พี่ว่าต้องฝ่อแล้วแหละคิดเองๆ เพราะตัดไปหมดแล้ว

 เห็นว่าไม่บอกลูก?

กวาง : ไม่ได้เล่า พี่รู้สึกว่ามันไม่ใช่เรื่องใหญ่ แต่ว่าเวลาเข้าโรงพยาบาลเขาก็รู้ นี่ลูกชายก็ไปเฝ้าตอนช่าสุด

ติดตามเนื้อหาดีๆแบบนี้ได้ที่