เธอคนนี้ทำงานแต่เด็ก เปิดสาเหตุไม่รับงานร้องเพลงแล้ว

ตั๊ก ศิริพร : อยากจะบอกวู้ดดี้ว่าปัจจุบันพี่ตั๊กไม่รับงานร้องเพลงแล้วนะ เพราะพี่ตั๊กร้องเพลงมาตั้งแต่อายุ 17 ตอนนี้พี่ตั๊กจะ 52 แล้ว เวลาพี่ต๊กไปโชว์ตัวอย่างที่วู้ดดี้พูดคนจะคาดหวัง พี่ร้องเสร็จพี่ต้องเอ็นเตอร์เทนจะไปร้องอย่างเดียวไม่ได้ เราจะต้องจอย ซึ่งมันเป็นปัญหาหนักอกพี่ตั๊กมากๆ เลย หัวจะระเบิด บางทีไปงาน งานนี้เราจะเล่นอะไรดีนะ มันเครียด เจอหลากหลายงานเข้ามันก็สะสมถึงบ้านนี่นอนแผ่หลับลึกเลย จนกระทั่งมันเต็มอิ่มพี่ตั๊กเลยไม่อยากรับงานร้องเพลงแล้วมันเบื่อ

ตั๊ก ศิริพร : วิถีคนต่างจังหวัดคนที่เป็นพ่อแม่ส่วนใหญ่จะทิ้งลูกหลานไว้ให้ยายเลี้ยง ซึ่งพี่ก็เหมือนกัน แม่พี่ก็จะให้พี่ไปอยู่กับคุณยาย ก็จะอยู่กับคุณยายตั้งแต่เด็กเลย เรียกยายว่าแม่ กินนอนกับยาย ท่านไปทำงานก็กระเตงพี่ไปด้วย เพราะความที่บ้านเราไม่ได้เกิดบนกองเงินกองทอง ต้องหาเช้ากินค่ำไปขายของตามงานวัด อาบน้ำก็ไม่มีที่ให้อาบ เข้าห้องน้ำก็อาศัยห้องน้ำวัด เวลานอนก็ต้องนอนกางมุงกับพื้นดินข้างรถเข็น พี่เติบโตมาอย่างนั้นกับยาย ก็จะเห็นมาโดยตลอดว่าท่านลำบากขนาดไหน แล้วพี่ปฏิญาณกับตัวเองเลยว่าสักวันหนึ่งถ้าเกิดฉันโตมีงานทำ ฉันจะเลี้ยงดูยาย

ใครจะคิดว่าเด็กบ้านนอกคนหนึ่งอย่างพี่มันจะก้าวมาถึงจุดนี้ มันเกิดคาดนะ แล้วทางบ้านกำลังจะดีขึ้น ใฝ่ฝันว่าอีกหน่อยสบายขึ้นจะซื้อบ้านเป็นของตัวเองให้ยายได้อยู่ไม่ต้องไปขายของตามงานวัดแล้ว แต่ยายก็มาด่วนจากไปซะก่อนคือพี่ยังไม่ให้แกได้สุขสบายเลย มันเลยเป็นปมในใจพี่ตั๊กว่ายายทำไมไม่อยู่กับเราสักหน่อยกำลังจะดีขึ้นแล้ว

บังเอิญว่าวันที่ยายเสียเราไปงานพอดีด้วย แล้วยายเราอยู่โรงพยาบาล วันนั้นใจเราเป็นอะไรก็ไม่รู้นะอยู่ดีๆ คิดถึงแต่ยาย ซึ่งไม่เคยเป็นแบบนั้น ไม่สามารถทำอะไรได้เลยใจมันกระวนกระวายร้อนรุ่มอยู่กับยายตลอดเวลาต้องมีอะไรสักอย่างหนึ่ง พี่ขออนุญาติเขากลับบ้านเลยไม่ไปงานต่อ แล้วเชื่อไหมพี่ไปทันได้ดูแก่เสีย ไปถึงแล้วเสียเลย ทุกวันนี้ยังฝันถึงแกอยู่เลย พี่รักยายที่สุดแล้วค่ะ

 

vvvvv

vvv

v