“ไผ่-พาทิศ พิสิฐกุล” รู้ตัวหน้าตาไม่ให้แต่หากลองเล่นหนังชีวิต ก็กลัวคาแร็คเตอร์ไม่ผ่าน


เพราะมีโลกส่วนตัวสูงเลยไม่แปลกหาก อยากจะลองเล่นหนังชีวิตดูสักครั้ง แม้จะเคยชิมลางมาแล้วจากภาพยนตร์ “ลูกตลกตกไม่ไกลต้น” ของค่ายพระนครฟิล์ม นั่นก็เป็นแค่การชิมลางเล็กๆ

“ผมยอมรับว่าใครๆ ที่คุยกับผมหรือจะถามอะไร ก็อดสงสัยไม่ได้ว่าผมมีโลกส่วนตัวสูงหรือเปล่า  ซึ่งจริงๆ ต้องบอกว่าคนบางคนเขาก็มีบางมุมของชีวิตที่ต่างกันออกไป โดยผมเองก็อาจจะมีมุมในสิ่งที่ชอบไม่เหมือนคนอื่น ให้คนได้เห็นบ้างก็เป็นเรื่องปกติ”

ถามถึงผลงานหน่อยหลังจากรับเชิญหนังก็หายไปเลย?

”ตอนนี้ก็อยากจะเล่นหนังนะ ผมเองก็ยังไม่เคยเล่นแบบเต็มๆ เรื่องเลย ก็เป็นคนดูหนังเยอะเหมือนกัน ชอบดูความหลากหลายของหนังสมัยนี้ที่มีวิวัฒนาการที่ต่างจากในอดีตไปเยอะ แต่ปัจจุบันผมมองว่า การที่คนทีวีจะไปเล่นหนังสักเรื่องมันต้องคิดเยอะกว่าเดิม เพราะไม่รู้ว่าถ้าคนที่เขาดูละครบ่อยๆ เขาจะสนใจเวลาที่ไปเล่นหนังใหญ่”

ทราบมาว่าอยากเล่นหนังชีวิตด้วยทำไมล่ะ? 
   
“อาจจะเพราะบทอื่นๆ ตอนเล่นละครก็ผ่านมาหมดแล้ว ก็ลองมาคิดดูสำหรับตัวเองว่ามีบทแบบไหนบ้างที่ยังไม่ได้ลอง ก็น่าจะเป็นบทนี้แหละ คนบ้าๆ มีชีวิตหนักๆ ที่ยังไม่เคยเล่นมาก่อน ก็อยากจะรู้ตัวเองเหมือนกันว่า ถ้าได้ลองเล่นแล้วจะทำได้ดีขนาดไหน แม้หน้าตาไม่ได้แต่ก็คิดว่าน่าลองนะ” หนุ่มไผ่กล่าว