นักแสดงหนุ่มดัง น้ำตาซึมเคยคิดลาโลก หลังเพื่อนซี้โกงเงิน จนหมดตัว

จนหลังๆ ปัญหาเพื่อนค่อนข้างที่จะเยอะขึ้นเรื่อยๆ ตนก็สงสารเพราะคิดว่าการทำงานมีปัญหากันปกติ แต่ก็ไม่รู้คิดถูกหรือผิดที่ช่วยไป ปรากฏว่าตนก็เอาเงินทั้งหมดของชีวิตที่สำรองเอาไว้ไปช่วยเขา เป็นก้อนสุดท้าย หรือเรียกว่าทั้งหมดในชีวิต ตนไม่คิดว่ามันจะเกิดเรื่องแบบนี้ ยังงงกับชีวิตอยู่

"ร็อคกี้" บอกอีกว่า ทุกคนคิดแบบนี้หมดว่าอะไรมันดลใจให้เอาเงินไปให้เขาทั้งหมด ตนเคยเห็นเรื่องแบบนี้กับคนอื่นมาบ้าง ฟังดูมันน้ำเน่าแต่มันคือเรื่องจริงเลย ลองคิดว่าคนที่เรารู้จักมา20-30ปี โตมาด้วยกัน รู้ปัญหากันและกัน คุยกันเกือบทุกวัน มันไม่คิดหรอกว่าเขาจะทำอะไรเรา มันคิดแค่เราจะพากันไป พอมันผ่านไปเราจะได้มองย้อนมาว่าเราเคยผ่านอะไรแบบนี้มาด้วยกันแล้ว

ตนก็ยังไม่ได้คิดว่าเขาจะหนี คิดแค่ว่าเขาก็เอาไปหมุนตามปกติ ระหว่างนั้นตนก็ได้รู้จากคนอื่นว่ามีคนโดนคล้ายๆ แบบเรา จนสุดท้ายคิดแล้วว่ายังไงมันก็ไม่โผล่แล้ว บอกเรื่องยังไม่ถึง 1 เดือนเลย

ตนไม่กล้าบอกครอบครัว ไม่เคยรู้สึกแบบนี้ในชีวิตเลย ตนรู้สึกว่าถ้าลาโลกได้ จะลาไปแล้ว (น้ำตาซึม) ปกติไม่ใช่คนใจบางเลย เรื่องที่เกิดขึ้นไม่กล้าบอกที่บ้าน เพราะเพื่อนเรามันรู้ปัญหาเราทุกอย่าง รู้เรื่องงาน รู้ว่าเรามีลูกต้องดูแล

จนตอนนี้ยังคิดว่าเขาใจดำขนาดนี้เลยเหรอ ความรู้สึกตนคือเสียใจมาก เหมือนคนเสียทุกอย่าง วันที่แล้วมีโอกาสได้เจอครูเทียม แกพูดคำหนึ่งว่า เหมือนใจสลาย มันไม่ใช่แค่เรื่องเพื่อน แต่เราหันไปเห็นคนข้างหลังเรา ครอบครัวเราด้วย เหมือนเราผิดต่อเขา สิ่งที่ทำให้ตัดสินใจบอกครอบครัวคือ เครียด ครอบครัวก็สังเกตได้เหมือนกัน จนมันไม่ไหว ตัดสินใจเรียกทุกคนมาคุย เดินหน้าต่อเพราะเพื่อนคนนั้นไม่อยู่แล้ว เรียกว่าเงินหมดทุกอย่างที่เคยมีมา

ตนแอบเสียใจ ทำใจไม่ได้ที่จะเอาเรื่องเขา แต่ใจหนึ่งเขาก็ทำกับเรา อีกใจก็เห็นเขาเป็นเพื่อน เลยมีความคิดตีกันว่าจะยังไงกับเขาดี ถ้าเขาดูอยู่ อยากจะบอกว่า สิ่งที่ตนคิดกับเขา ตนก็ยังเชื่ออยู่ว่าเขาไม่ได้ตั้งใจ ตนแค่อยากถามเขาว่า ทำอะไรอยู่ว่ะ ตอนนี้มึงทำอะไรอยู่ ใจดำกับเราได้ขนาดนี้เลยเหรอเพื่อน เป็น 3 คำถามที่อยากถาม

บอกเวลาตนทำอะไร หรืองานอะไร ก็จะนึกถึงเขา จับเขาไปวางเอาไว้ก่อนเลย แต่พอจับไปไว้ตรงไหนก็ดันไปทำปัญหาแบบนั้นกับเขา ตนไม่รู้มาก่อนจนเกิดเรื่อง สุดท้ายเหมือนดาบกลับมาแทงตัวเราเอง ใจมันพังมาก อะไรแก้ได้ก็แก้ สุดมือก็ต้องปล่อยไป