เส้นทางชีวิต เชฟเอียน กับวิธีเลี้ยงลูกสุดโหดยื่นคำขาดลูกต้องเรียนเชฟ

เชฟเอียน : ไม่ใช่ครับ คือคุณแม่ไปกู้เงินมาเพื่อจ่ายค่าเล่าเรียนให้เรา อันนี้เริ่มต้นก่อน คือเรียนภาษาอย่างเดียวอย่างที่สอง จ่ายเงินให้เรา 6 เดือน เป็นที่พัก อย่างที่สามคือจ่ายค่าตั๋วเครื่องบินให้เรา เพราะเราได้วีซ่านักเรียน อันนี้เป็นแบบเริ่มต้น ยังไม่รวมกิน ไปถึงปุ๊บ เพื่อนบอกมีงานให้ทำ ผมเลยได้ทำ เสร็จปุ๊บเราก็มีเงินแล้ว แต่เราเป็นนักเรียนเราทำงานได้แค่ 4 วันต่ออาทิตย์

ตอนนั้นชีวิตเราอยู่อังกฤษ แต่ครอบครัวทั้งหมดย้ายไปอยู่ซิดนีย์ เพราะว่ามีธุรกิจอาหารที่ซิดนีย์?

เชฟเอียน : ครับ

ถ้าคนข้างนอกมองเชฟชีวิตคุณหนูมากอยู่แล้ว พ่อแม่ได้เงินมาส่งให้ลูกๆ เป็นอย่างนั้นไหม?

เชฟเอียน : จริงๆ ไม่เลยนะครับ เหมือนกับคุณแม่ตั้งปณิธานไว้ว่าลูกทุกคนจะส่งให้จบปริญญาตรี คุณแม่ทุกคนเป็นอย่างนี้ พอจับพลัดจับผลูได้งานทำ คราวนี้มันไม่ใช่ทางเราแล้ว เพราะเราไม่เคยใช้ภาษาเลย พูดก็ไม่เป็น คือไม่ต้องพูดเลย ล้างอย่างเดียว หลังจาก 3 เดือนผ่านไป ผมลาออกไปเป็นคนเสิร์ฟ ตอนนั้น 3 เดือนเรายังพูดอะไรไม่เป็น ฟังก็ไม่รู้เรื่อง ผมเป็นคนเสิร์ฟกาแฟกับชา เหมือนบนเครื่องบิน

แล้วชีวิตเรามาเป็นเชฟได้ยังไง?

เชฟเอียน : พอหลังจากที่จบเซอร์วิช ผมเรียนภาษาเที่ยงถึงบ่ายสาม ได้ทำงานเช้า ทำงานเสร็จประมาณ 10 โมง ผมเข้าไปฝึกภาษากับเชฟคนหนึ่งอยู่หลังครัว วันหนึ่งเขาบอกผมให้เข้าไปช่วย เพราะวันนี้ผู้หญิงอีกคนไม่มา ไออยู่คนเดียว กลางวันมีจองอยู่ 120 คน ผมทำอะไรไม่เป็นเลย เราเสิร์ฟอย่างเดียว เขาบอกเดี๋ยวเขาโชว์ให้ดู อาหารมีไม่กี่อย่าง แต่ว่าจะเป็นอะลาคาร์ท ส่วนใหญ่จะมี 3-4 อย่างที่แขกสั่งประจำ เสร็จแล้วเข้าไป ผมไม่ทันได้ช่วยเลย เมเนเจอร์เข้ามา เพราะผมใส่ชุดเสิร์ฟเสื้อขาว กางเกงดำ เขาบอกว่าเอียนเข้ามาทำอะไรที่นี่ เชฟที่ให้เรามาช่วยก็บอกไป เขาเลยถามว่าเราอยากเป็นเชฟ เราจะส่งคุณไปโรงเรียน ดีใจมาก ไม่ต้องจ่ายเงิน ดีใจมากสตั้นไปพักหนึ่ง เขาบอกไปคิดดูก่อน หลังจากนั้นทำงานเสร็จผมก็ไปโรงเรียน เสร็จกลับบ้าน ก็เจอผมอีก เขาถามยูคิดหรือยังว่าจะไปเรียนไหม ผมบอกเลยว่าไป คิดอย่างแรกเลย แม่ไม่ต้องส่งเงินให้เราแล้วนะ เรียนฟรี แต่ที่ไหนได้ ปีนึง 55 ปอนด์ เพราะเป็นโรงเรียนรัฐบาล เพราะแต่ก่อนโรงเรียนที่แพงๆ ไม่มี

เชฟอยู่อังกฤษกี่ปี?

เชฟเอียน : 2 ปี เราใช้ชีวิตไม่เป็น เราใช้ชีวิตแบบวัยรุ่น เด็กๆ เพื่อนนอนอยู่ในห้องนอนเดียว 30 คนเป็นคนไทยทั้งนั้นเลย รู้สึกว่าเราเนี่ย ถ้าสมมติโดดเรียน ไม่ไปทำงาน มาทำไมที่นี่ เพื่อนเยอะก็เลยไม่เอาดีกว่า ส่วนใหญ่โดดเรียนไม่ได้ไปไหน ไปวัดไทย

เชฟเอียน : เรียนแล้ว แต่เกิดอุบัติเหตุโดนมอเตอร์ไซค์สอย เดินไม่ได้ เจ็บขา แต่ไม่มีอะไรหักเลย แล้วก็หยุดเรียนไป ก็หมดสิทธิ์สอบ ก็เลยเริ่มคิดแล้ว เราน่าจะไปอยู่กับพี่สาวดีกว่า ที่นี่หนาวก็หนาว

พี่สาวของเชฟกลัวว่าเชฟจะเป็นสาวสอง เพราะอะไร?

เชฟเอียน : ตอนนั้นไว้ผมยาวถึงเอว ไปอยู่ออสเตรเลีย ที่บ้านผู้หญิง 7 คน ทุกคนไว้ผมยาวหมดผู้ชายเขาไม่ไว้ผมยาวเราไม่ต้องการผู้หญิงอีกหนึ่งคนในบ้านแล้วนะ ไม่ใช่อะไรผมขอเขาเจาะหูด้วย เขาถามว่าเราจะเจาะข้างซ้าย ข้างขวาผมบอกข้างซ้าย เขาบอกดีแล้ว ถ้าข้างขวาจะเป็นอีกเพศนึง เสร็จแล้วไว้ผมยาว ไหนจะเจาะหูอีก เราไม่ต้องการผู้หญิงอีกคนในบ้านแล้วนะ

สุดท้ายพี่สาวก็ยังไม่ไว้ใจเชฟอยู่ดี จนต้องจัดหาผู้หญิงมาให้ กะจะคลุมถุงชน?

เชฟเอียน : เขากลัวว่าเราจะเป็นผู้หญิง เขาเลยไปหาแฟนมาให้ บอกจะแนะนำผู้หญิงให้รู้จัก ตอนนั้นหัวสมองเขามีแต่กีฬาอย่างเดียว ผมเลิกงานเที่ยงคืนไปวิ่ง กว่าจะได้นอนก็ตีสาม ตื่นเช้ามาว่ายน้ำต่อ

แล้วระหว่างทางที่พี่สาวบอกจะแนะนำผู้หญิงให้รู้จัก เชฟเคยมีแฟนมาก่อนไหม?

เชฟเอียน : ตอนที่เรียนอยู่ที่เมืองไทย มีแฟน ชอบคนนั้น คนนี้ แต่ไม่ได้เป็นแฟนจริงจัง พอไปต่างประเทศก็เลิกติดต่อกัน ตอนไปอังกฤษก็ไม่มี อยู่กับเพื่อนตลอด ซิดนีย์ก็ไม่มี มีแต่เชฟที่เป็นหัวหน้าเรา

พี่สาวจัดให้กี่คน?

เชฟเอียน : 3-4 คนเปลี่ยนไปเรื่อยๆ ทุกอาทิตย์

ภรรยาสุดสวยคือคุณซาร่าไปเจอได้ยังไง?

เชฟเอียน : เจอที่ร้านอาหารผมเองที่นิวยอร์ก แล้วมีพนักงานคนหนึ่งบอกว่าฉันมีเพื่อนเดี๋ยวขึ้นไปเซย์ฮัลโหลหน่อยนะ

เขฟเอียน : ผมบอกผมดื่มอยู่ที่บาร์ เดี๋ยวจะกลับไปดื่มที่บ้าน เดี๋ยวฉันบอกไปด้วย เสร็จแล้วทีนี้ร้านปิดไม่รู้จะไปไหนต่ออยู่ที่นั่นมาไม่เคยไปไหนเลย แต่มันมีอีกร้านนึงอยู่ใกล้ๆ เราไม่รู้เหมือนกันว่าร้านเป็นยังไง แต่เปิดเข้าไปปุ๊บเป็นดีเจเล่นเพลง ตอนนั้นเหมือนสาวออกเลย ผมชอบดิสโก้ เต้นกันจนถึงตี5 ร้านปิด พาไปที่บ้าน เช้ามาผมก็พาเขาไปส่ง

คุยกันนานไหมถึงตัดสินใจแต่งงานกัน?

เชฟเอียน : อยู่ด้วยกันมา 3 ปี เขาบอกว่าถึงเวลาแล้วที่จะแต่งงาน ผมไม่เป็น ดูแหวนเพชรก็ไม่เป็นทำงานอย่างเดียวเลย เขาเลยกลายเป็นคนแพลนชีวิตเรา

เชฟเอียนเวลาอยู่บ้านเป็นยังไง?

เชฟเอียน : ผมเวลาเห็นสิ่งสกปรกที่พื้นบ้าน ก็ถามซาร่ายูอยู่บ้านหยิบไม้กวาดกวาดก็ได้ เขาบอกว่าไงรู้ไหม ฉันจับไม้กวาดไม่เป็น ผมช็อกเลย

เชฟเอียนเกรงใจภรรยาขั้นสุดกี่เปอร์เซ็นต์?

เชฟเอียน : น่าจะ 99% นะ

เชฟเอียน : ใช่ครับ

อันนี้จริงไหม ถ้าลูกไม่เรียนเชฟไปหาเงินเรียนเอง?

เชฟเอียน : จริงครับ ตอนที่เขาจบไฮสคูล ผมบอกว่าเรียนอะไรก็เรียนได้ แต่ถ้าเรียนทำอาหารผมจ่ายให้ แต่ถ้าอยากเรียนอย่างอื่นผมตามใจ ทำงาน หาเงิน แล้วไปจ่ายค่าเรียนเอง

ตอนนี้ทุกคนเรียนเชฟไหม?

เชฟเอียน : คนโตเรียนเกี่ยวกับอาหาร แต่ไม่ใช่เชฟ แต่ผมก็จ่าย มันยังอยู่ในเครือโรงแรม บริหาร ส่วนคนเล็กยกมือเลยจะไปเรียนทำอาหาร ผมบอกไม่เชื่อ ต้องไปทำงานให้ผมดูก่อน 6 เดือน แต่ไม่ใช่ร้านผม เลยไปอยู่ที่ภูเก็ต เขาบอกเขาไม่กลับแล้ว ไปทำงานที่อื่นต่อ ผมบอกไม่ได้ยูต้องกลับมา มาเตรียมวีซ่า เตรียมอะไรก็แล้วแต่ แล้วส่งเขาไปเรียนที่ฝรั่งเศส ตอนนี้อยู่ที่สิงคโปร์

ติดตามเนื้อหาดีๆแบบนี้ได้ที่