
ครูปุ้มอัปเดตอาการป่วย ครูชลธี ทำใจรับมือเหตุการณ์ในอนาคต

ครูปุ้ม : เมื่อวานไปเยี่ยมดีขึ้นค่ะ เมื่อกี้แม่บ้านบอกกำลังย้ายเข้าห้องพิเศษ
ถือว่าพ้นวิกฤติแล้ว?
ครูปุ้ม : พ้นวิกฤติไหมตอบไม่ได้ แต่หมออนุญาตให้ย้ายด้วยเหตุผลหลายๆ อย่าง
ตามข่าวบอกว่าคุณครูชลธีติดเชื้อในกระเพาะปัสสาวะ ณ ตอนนี้มีอาการแทรกซ้อนอื่นๆ ไหม?
ครูปุ้ม : ก็อาการเบลอแล้วก็สับสนด้วยวัยท่านก็อายุ 85 ปี บางครั้งก็จำได้ บางครั้งก็จำไม่ได้ หมายถึงจำเราได้ แต่จำเหตุการณ์ไม่ได้ อย่างเมื่อวานนี้เขาบอกว่าไป ไปเที่ยวกัน
ตกใจไหมกับอาการที่ครูจำไม่ได้?
ครูปุ้ม : คิดว่าด้วยอายุของครูมากกว่า เราก็ต้องทำใจ เราศึกษามาเยอะ แต่พื้นฐานเดิมแกจำได้หมด อย่างพี่ต้อมจำได้ อย่างพี่จำได้ แต่บางเรื่องเหตุการณ์ที่เป็นปัจจุบันจำไม่ได้
ก่อนจะไปโรงพยาบาลมันเกิดอะไรขึ้น?
ครูปุ้ม : วันที่ 24 ครูชลอาบน้ำเสร็จ แกหนาวสั่น ปากเขียว โชคดีว่าบ้านพี่อยู่ห่างจากโรงพยาบาล 500 เมตร โรงพยาบาลก็ส่งรถมารับ ก่อนหน้านั้นครูชลเข้าโรงพยาบาลบ่อยด้วยภาวะน้ำท่วมปอด

ครูปุ้ม : มันเฟลหมดทุกอย่าง ลิ้นก็แข็ง อะไรก็แบบไม่ปกติแล้ว ณ ตอนนั้นอาการที่เราเห็นคือวิกฤติ
เสรี : เราขับรถตั้งใจจะไป อย่างน้อยๆ ก่อนที่จะเกิดเรื่องอะไรขึ้นมา เราคิดว่าไปคุยกันดีกว่า พอไปถึงดูแล้วยังไม่ไปยังแข็งแรงอยู่ ในฐานะที่ผมเคยอยู่กับคนที่เสียชีวิตบ่อย เราจะสังเกตว่าคนที่จะเสียชีวิตจะไม่หือ ไม่อือ จะหลับตาอย่างเดียว หน้าตาจะเปลี่ยนไป หมายความว่าคนเราก่อนจะตายมีเงาขึ้นมาก่อนเป็นสีเหลืองๆ เหมือนเราทาขมิ้น เราไปสังเกตแล้วยัง เลยทดลองถามว่าใครมาเยี่ยมรู้ไหม เขาบอกรู้ แสดงว่าสติยังดี เราถามให้เขาตอบ เขาก็ตอบตรงที่เราถาม
ตอนที่เห็นครั้งแรก ห่วงหรือสบายใจ?
เสรี : จริงๆ เราก็ห่วงครูชลธีอยู่แล้ว เพราะเขาเป็นคนสร้างเรามา เราดังมาจากเพลงครูชลธี ชีวิตเราผูกพันกับเขา เรื่องที่ผ่านมาอาจจะไม่ได้เป็นความคิดเขาโดย 100% อาจจะเป็นคนรอบข้าง หรืออะไรก็สุดแล้วแต่ เรารู้อยู่แล้วว่าเราถูกต้อง ถ้าเราไม่สวนกลับทุกอย่างก็จบ มีคนบอกว่าให้ผมฟ้องกลับไป ฟ้องทำไม ถ้าวันนี้เขาจะไป ถ้าผมฟ้องไป 10 กว่าจะจบคดี กว่าจะได้เงิน เรียกไป 20 ล้านมันก็ต้องมาเคลียร์กันอยู่ดี เผลอๆ ไม่ได้อะไรเลย เพราะฉะนั้นเราจะไปเสียเวลาตรงนั้นทำไม เขาเปรียบเสมือนเป็นพ่อในวงการ เขาสร้างเรามา ในเมื่อเราคิดว่าเราถูก เราก็ให้อภัยไป
ทุกอย่างเคลียร์หมดจบแล้ว?
เสรี : จบแล้ว
ครั้งนี้ที่เราไปเยี่ยมครูชลแอบเอ๊ะว่ามันเป็นลางบอกเหตุอะไรหรือเปล่า?
เสรี : ใช่ เพราะว่าเราฝัน ปกติเราไม่เคยฝัน
ครูปุ้ม : ใช่ๆ คือทุกคนไป อย่างน้องหนึ่ง จักรวาล หรือใครหลายคนเหมือนเป็นลางบอกเหตุ ซึ่งในข่าวจะเห็นว่าอยู่ๆหนึ่งก็ไปกราบที่เท้าครูชล ภาพตรงนั้นเราน้ำตาไหล
เสรี : จริงๆ เราไม่อยากให้เสียไป เพราะครูเป็นคนที่มีฝีมือ เราอยากให้อยู่ประดับวงการ เขียนเพลงให้กับพี่น้องประชาชน ลูกๆ หลานๆ ที่จะเป็นศิลปิน คนเราเกิด แก่ เจ็บ ตายเป็นเรื่องธรรมชาติอยู่แล้ว คนเราต้องตายทุกคน แต่ว่าในครั้งนี้ ผมคิดว่ายังไม่ไป

เสรี : ความรู้สึกลึกๆ เราสนิทกันมานาน ครูกับผมเหมือนพ่อกับลูก
ครูปุ้ม : พี่เห็นพี่ต้อมหน้าไม่ดี แต่คนที่ร้องไห้โฮคือภรรยาพี่ต้อม
ลูกศิษย์ อาจารย์ในที่สุดก็มาเจอกัน ถึงแม้มันจะไม่ใช่ในอิริยาบถที่เราอยากเจอ ความรู้สึกของพี่ปุ้มเป็นยังไง?
ครูปุ้ม : พี่อยากเห็นภาพนี้มานาน รู้สึกดีใจ เราคุยกันมาตลอดระยะเวลาที่ครูมีปัญหา พี่ต้อมบอกเลยว่ามีเราสองคนแหละที่จะ ขอโทษนะ เอาศพครูมาทำ พี่ต้อมไม่เคยคิดจะทิ้งครูเลยรู้สึกดีใจที่เจอภาพนี้ ปลื้มใจ ดีใจที่ทุกคนรักครูชลอย่างวันนั้นเป็นภาพห้องรวม คนมุงกันเยอะมาก ทุกคนแสดวความดีใจ แต่ด้วยอาการของครู ครูได้แต่นิ่งๆ เพราะตอนนั้นคือวิกฤติ หลังจากนั้นพี่เดินทางเข้ากรุงเทพ มีคนรายงานว่าครูเข้า ไอซียู พี่ก็โทรบอกพี่ต้อมว่าครูเข้าห้องไอซียูแต่พี่ต้อมบอกว่าไม่เป็นไร เขาให้กำลังใจ
เสรี : เพราะว่าตอนที่ไปนั่งคุยกับครูเขาตอบไว ถ้าเขาวิกฤติมากเขาจะตอบช้า หรือไม่ตอบเลย แต่เขายิ้ม
พี่ปุ้มโพสต์ภาพที่ทุกคนไปเยี่ยม คอมเมนต์วันนั้นเป็นยังไงบ้าง?
ครูปุ้ม : ใช่ เมื่อประมาณ 2 ปี ครูกับพี่ต้อม ที่ครูอาจจะเข้าใจอะไรพี่ต้อมผิดบ้าง มีกระแสอะไรมา แล้วพอพี่โพสต์ไปคนก็เข้ามาบอกว่าเป็นสิ่งที่สวยงาม เป็นอะไรที่ดีนะ ประมาณนี้ในคอมเมนต์ของพี่ปุ้ม
ที่ลูกศิษย์มารวมกันหลายๆ คนคิดว่าคุณครูรับรู้ได้ไหม?
ครูปุ้ม : รับรู้ค่ะ อย่างเมื่อวาน รุ่ง สุริยา ไปแล้วก็ดำรงค์ วงศ์ทอง ไป เขาบอกว่าให้ร้องเพลงคนกล่อมโลกให้ฟังหน่อยเป็นครั้งสุดท้าย พี่ก็อึ้ง ขนลุก รุ่งก็น้ำตาไหล แล้วรุ่งก็ร้อง ร้องดีมาก ร้องคนละท่อน ภาพนั้นพี่อยากเก็บมา แต่เก็บไม่ได้ เพราะอยู่ห้อง ไอซียู ในขณะที่รุ่งร้องครูก็ทำปากไปด้วย แล้วเขาก็เล่าประวัติ เขาพูดคำนี้ออกมา พี่ก็บอกว่าพ่อไม่เป็นไร

ครูปุ้ม : พี่ต้อมไม่กล้าร้อง
เสรี : เขาให้ร้องก็จริงอยู่ แต่เราไม่อยากร้อง เพราะว่าคนไข้มันเยอะ เราดูแล้วมันจะไม่เหมาะสม ก็เลยเอาไว้เดี๋ยวให้ครูอยู่ห้องพิเศษ เราจะไปร้องให้ฟัง
ครูปุ้ม : เพลงนี้ครูรักมาก แล้วมันให้ความหมายดีมาก ฟังทีไรครูจะร้องไห้ทุกที
ตอนที่ครูชลเข้าไอซียู พี่ปุ้มแอบร้องไห้ไหม?
ครูปุ้ม : พี่ร้องไห้ตั้งแต่วันแรกแล้ว ร้องไห้ทุกวันจนตาพี่บวม เพิ่งหยุดร้องวันนี้ กินยานอนหลับ จนบอกน้องทีมงานว่าพี่อาจจะไม่ไหวนะ
วันนี้ยังมีความรู้สึกค้างคาติดอยู่ในใจไหม?
เสรี : ไม่มีแล้ว อย่างที่ผมบอก ครูเขาเปรียบเสมือนพ่อเรา เขาให้ชีวิต เป็นเสรี รุ่งสว่าง วันนี้เราคิดดูแล้วว่าทุกอย่างให้ยุติไป เคลียร์แล้ว
ครูปุ้ม : ตรงนี้พี่ยืนยันได้ วินาทีที่พี่เห็นพี่ต้อมไปกอดครูชล แววตา ด้วยสีหน้าไม่มีอะไรขวางกลั้นเลย คือเหมือนลูกศิษย์ ครู แถมแนบแน่นยิ่งกว่าเดิม อันนี้ไม่ได้อวยพี่ต้อมนะ
เสรี : ผมไม่ได้มีอคติกับครูชลธีตั้งแต่เริ่มต้น ในใจใหม่ๆ อาจจะมีตกใจบ้าง เขาทำเราได้ยังไง
ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นในอนาคต พี่ปุ้มวางแผนสำหรับตัวเองหรือยัง?
ครูปุ้ม : สิ่งแรกที่บอกทุกคน บอกสังคมตลอดเลย คือ ต้องเคลียร์เรื่องมรดก เพราะพี่ปุ้มไม่ได้มีลูกกับครู ครูจะมีลูกติดมา 2 คน แต่น้อง 2 คนพี่จะดูแลตลอด ครูสั่งไว้ตลอด คือ เรื่องลิขสิทธิ์เพลง ครูบอกว่าให้แบ่งเป็น 3 ส่วน ตอนนี้ลิขสิทธิ์เพลงทั้งหมดของครูอยู่ที่แกรมมี่ครูจะได้เปอร์เซ็นต์จากตรงนั้น ส่วนเราจะเดินยังไงต่อไปก็คงยึดอาชีพครู แล้วหลังจากนั้นจะมีอะไร เราก็ค่อยๆ ว่ากัน
ครูมีเพลงฮิตเยอะมาก?
ครูปุ้ม : ใช่ๆ เฉพาะเพลงที่ติดปาก ที่ขึ้นมาปุ๊บคนร้องได้ประมาณ 300 กว่าเพลง ยังไม่รวมเพลงอื่น ลิขสิทธิ์เพลงทั้งหมด 1400 เพลงอยู่ที่แกรมมี่ อยู่ที่ชัวร์ประมาณ 48 เพลง

Love illusion ความรักลวงตา เพลงที่เข้ากับสังคมonline
Love illusion Version 2คนฟังเยอะ จนต้องมี Version2กันทีเดียว
Smiling to your birthday เพลงเพราะๆ ไว้ส่งอวยพรวันเกิด หรือร้องแทน happybirthday
https://www.facebook.com/teeneedotcom