CEOสาวปล่อยโฮ! ชีวิตเกือบพังเพราะคอมเมนต์ในโซเชียล

อูน :คืออูนเพิ่งรู้ว่าเราน่ะเปลือกมากเลยด้วยความที่อูนทำธุรกิจเราทำด้วยความจริงใจและมั่นใจเพราะอูนเป็นคนที่เรื่องเงินมาทีหลังจากความสุขในการทำงานเลยมั่นใจนี่คือตัวตนว่าเราจัดการความทุกข์และความสุขได้แต่ทั้งหมดนั้นคือเปลือกที่อูนเอาไว้หุ้มตัวเองหมดเลยความสำเร็จในการทำงานความเข้าใจในโลกธุรกิจความชื่นชมที่ได้มาในฐานะนักธุรกิจเพราะอูนเข้าใจว่าความทุกข์จากการที่คนมาบอกว่าเธอเป็นแบบนี้ๆในโลกธุรกิจอูนแทบไม่รู้สึกเลยเพราะอูนรู้ว่าVALUE ในการทำธุรกิจคืออะไรแต่พอเรามาเป็นเฮอร์ไมโอน้องอูนไม่มีเปลือกแล้วคนเข้าใจว่าการเข้าไปอยู่ในวงการบันเทิงมันคือการเอาเปลือกมาหุ้มเราแล้วก็แสดงมันกลับกันเลยเพิ่งรู้ว่าการอยู่ในสื่อที่ไม่ใช่นักธุรกิจเป็นยังไงครั้งแรกในชีวิตสิ่งที่เจอก็คือคอมเมนต์ที่ไม่ใช่การติเพื่อก่อแล้วเราไม่เข้าใจว่าการคอมเมนต์คืออะไรจนได้ไปเจอพี่ลูกกลอฟ์เลยถามว่ายูทำไมคอมเมนต์มันเปลี่ยนไปทำธุรกิจมา10ปีก็อยู่ในสื่อมาตั้งนานไม่เคยเจอคอมเมนต์แบบนี้เลยพี่เขาก็เลยให้คำตอบที่เป็นเหมือนการปลดล็อคอย่างแรกก็คือเมื่อไหร่ที่คุณตกลงเข้ามาไม่ได้มีตำแหน่งที่เขาอยากจะเคารพเขาคัดค้านคุณทันทีคนที่มีธุรกิจมีสิ่งที่จะพูดแล้วมีความสำเร็จอยู่ในมือคนจะฟังคุณทันทีเพราะคุณเป็นผู้ให้น่านับถือแต่เมื่อไหร่ก็ตามที่คุณมีหน้าที่มอบความบันเทิงคุณไม่ใช่คนเหล่านั้นอีกต่อไปแล้วนะเขาจะมองว่าทุกอย่างเป็นวัตถุดิบของความบันเทิงซึ่งต้องรับผิดชอบความสุขของคนดูอูนโชคดีอย่างหนึ่งคือในตอนที่มันเกิดขึ้นแล้วอูนยังงงๆ ไม่รู้สึกทุกข์กับมันอูนรับทุกอย่างเลยไปทุกรายการสนุกกับการเรียนรู้เลยทำให้เข้าใจหัวอกของคนในวงการต้องใช้ร่างกายเป็นวัตถุดิบและยังต้องเจอกับคำคอมเมนต์เหล่านี้

อูน :อูนพยายามปกป้องตัวเองด้วยผลงานตัวเองมาตลอดเลยค่ะทุกมุมทุกมิติที่ทำออกมามันสุดเท่าที่ความสามารถของเราในวัยนี้และในประสบการณ์แบบนี้จะทำออกมาเพราะฉะนั้นมันเป็นเหมือนเกราะป้องกันตัวเองแต่ในขณะเดียวกันพอเราเริ่มอนุญาติให้เราทำในสิ่งที่ตัวเองชอบได้บ้างเช่นเพลงอูนไม่เคยเอาพาร์ทนี้ออกมาให้ทุกคนเห็นเป็นตัวเองที่สุดแล้วพอทำออกมาเลยรู้สึกว่าฉันเปราะบางขนาดนี้เลยเหรออ่อนแอมากเลยจากที่เคยคิดว่าเข้าใจร่าเริงตลอดเวลาโอ้โห! ดิฉันก็คือเด็กน้อยตัวแดงท่านหนึ่งเลยเวลามีคนมาคอมเมนต์ทำให้เรารู้สึกนึกถึงเรื่องเดิมๆ มันย้อนกลับมาตกลงเราเป็นใครจะทำอะไรกันแน่คำคอมเมนต์กลายเป็นเสียงในอดีตที่ได้ยินนึกถึงเรื่องราวกับเพื่อนๆ แล้วก็รู้สึกว่าเราเยอะเกินไปเยอะเกินไปมาโดยตลอดเราจึงกลบมันด้วยความเก่งกาจในการทำงานรู้ตัวอีกทีก็เป็นคนที่ไม่มีเพื่อนแล้ว

มีหลายคนที่เข้ามาในชีวิตแล้วก็ห่างกันไปแล้วไม่กลับมามีไหม?

อูน :พี่วู้ดดี้รู้ไหมว่าการที่เราได้เจอกันแล้วพี่พูดว่าอูนให้คำตอบพี่ได้ทุกอย่างเลยเพราะว่านั่นคือวิธีเดียวที่อูนรู้สึกว่าจะมีประโยชน์กับยู (ร้องไห้) มันคือการที่เราไม่มีคำตอบว่าทำไมความเป็นเราถึงไม่พอก็เลยพยายามจะเพิ่มตัวเลือกอื่นๆให้กับคนที่เข้ามาหาเราจริงๆอูนเป็นคนมีเพื่อนน้อยมากเพราะมีความกังวลว่าการที่เราจะไปอยู่กับใครจะไปทำอะไรเขาอีกไหมรู้สึกว่าความเป็นเรามันทำให้คนอื่นเหนื่อยแล้วรู้สึกว่าความมั่นใจของเรามันไปทำให้เขามั่นใจน้อยลง

อูน :พอเรามาทำเพลงเหมือนเราเอาเด็กมัธยมคนนั้นออกมาทำสิ่งนี้เพราะเราเข้าใจว่าเราพร้อมแล้วไม่ใช่แค่เรื่องเพื่อนถ้าย้อนกลับไปคืออูนเป็นคนที่โตมาด้วยตัวเองพอเรามาทำธุรกิจแต่งงานมีสามีมีเด็กๆในทีมอูนรู้สึกว่าไม่เคยได้รับความรักแบบนี้มันคือความมหัศจรรย์ของความรักที่ไม่มีเงื่อนไขพอทำเพลงออกมาก็เจอกับช่วงนี้ของชีวิตที่รู้แล้วว่ามีความเปราะบางอะไรบางอย่างอยู่ข้างในแล้วต้องมาถามผู้รู้อย่างพี่ลูกกลอฟ์ว่าต้องทำยังไงดียูเผชิญกับอะไรมาบ้างก็เลยค้นพบว่ามันมีแค่2วิธีอ่านกับไม่อ่านถ้าอ่านแล้วรับไม่ไหวก็ต้องไม่อ่านตอนแรกก็ยังอ่านเพื่อที่จะปรับปรุงแก้ไขแต่ในขณะเดี๋ยวกันพอเราอ่านเพื่อจะปรับปรุงมันพังแก้ไม่ได้แก้ยังไงในเมื่อตัวตนเราเป็นแบบนี้ก็เลยรู้สึกว่าถ้าอ่านแล้วมันปรับปรุงตัวเองเพิ่มไม่ได้ไม่อ่านดีกว่าแต่เราเป็นคนดื้อต้องอ่านแบบจุดที่ว่าอีกนิดนึงรู้เลยว่าต้องไปหาหมอถึงจะหยุดแต่พอได้คุยกับพี่ลูกกลอฟ์เขาพูดว่าคุณไม่สมควรได้รับสิ่งนี้คนที่รักคุณก็ไม่สมควรจะได้รับสิ่งนี้เหมือนกันอย่าลืมว่าคนที่รักเราในตอนนี้ไม่สมควรที่จะต้องมารองรับความทุกข์แบบนี้ของเราเพราะว่าเขารักคุณมาอย่างดีก็เลยหยุดได้ค่ะ

สมมุติว่าวันนี้เป็นวันสุดท้ายของเรามีอะไรที่อูนชนิสราอยากจะบอกอะไรกับตัวเอง?

อูน :อยากจะบอกว่า Your Welcome ถึงแม้จะต้องทุกข์แต่ไม่เคยถอยเลยถึงแม้จะต้องไปเผชิญกับความเจ็บปวดมองชีวิตตัวเองเป็นChaperหนังสือตลอดเลยเป็นหนังสือที่สมมุติว่าวันหนึ่งอูนตายแล้วทิ้งหนังสือเล่มนี้เอาไว้วิญญาณอูนจะต้องมีความสุขมากเพราะอูนจะมองกลับมาแล้วเห็นวิถีของความจริงที่เราไม่หนีเลยเชื่อว่าความเจ็บปวดบางอย่างที่เกิดขึ้นมันมีเหตุและผลของมันต่อให้มันจะเป็นความเจ็บปวดแต่เป็นการเติบโตที่ทำให้ในทุกๆวันในการใช้ชีวิตของอูนมีความสุขขึ้นเรื่อยๆเพราะถ้าอูนไม่ยอมไปแตะมันไม่ยอมไปเข้าใจมันเราก็จะอยู่แบบนั้นแบบเปลือกๆ ที่อูนอยู่ต้องขอบคุณเฮอร์ไมโอน้องจริงๆเลยนะ

อูน :The Chaper ก็สอนอูนเยอะ

เล่าให้ฟังหน่อยว่าเราได้เรียนรู้อะไรในรายการThe Chaperบ้าง?

อูน :The Chaperมาพร้อมกับเฮอร์ไมโอน้องวิชาThe Chaperเป็นอีกหนึ่งรสชาติที่เต็มไปด้วยคอมเมนต์ติเพื่อก่อซึ่งอูนดีใจมากๆ ที่คนมองอูนในฐานะพิธีกรซึ่งหลายๆ คนวางภาพธุรกิจอูนลงไปเลยแล้วคอมเมนต์ในฐานะพิธีกรซึ่งมันไม่ใช่คอมเมนต์ที่ดีทั้งหมดมันเป็นกึ่งกลางระหว่างเฮอร์ไมโอน้องและธุรกิจสนุกค่ะแล้วก็รู้สึกดีที่ได้พัฒนาตัวเองแล้วมันเป็นการติเพื่อก่อรู้สึกว่ามันดีจังเลยซึ่งThe Chaperมีจุดมุ่งหมายเพื่อที่จะส่งมอบเรื่องราวของคนๆหนึ่งอย่างตรงไปตรงมาที่สุดเพื่อไปเปลี่ยนความคิดอะไรบางอย่างให้สบายมากขึ้นสำหรับอีกคนหนึ่งทำให้เขารีแลกซ์ขึ้นกับชีวิตของตัวเองเมื่อฟังซึ่งแต่ละEP. น่าสนใจมากและมีแขกรับเชิญที่หลากหลายมิติด้วย

ติดตามเนื้อหาดีๆแบบนี้ได้ที่