เปิดชีวิตต้าวหยอง เด็กธรรมดาสู่ซุปตาร์แดนเซอร์หมอลำ แม่ยกเปย์เป็นล้าน

พ่อเอ๊ะ : ครับ ทีแรกคุยกับเขาก่อน ทีแรกเขาไม่ตอบรับ อาจจะเกรง อาจจะกลัว เพราะว่ารู้จากคนวงในว่าพ่อเป็นคนอารมณ์ดุ ด่า ร้าย เป๊ะ ประมาณนั้น อาจจะเกรงกลัวตรงนั้นเขาเลยไม่กล้าที่จะตอบรับเรา พอหลังๆ ไปด้วยกัน ศึกษาเขาก็รู้ว่าจริงๆ แล้วเบื้องหลังพ่อเป็นยังไง เป็นอย่างที่คนอื่นพูดไหม

นาทีที่พ่อเอ๊ะไปขอต้าวหยองมาเป็นลูก พ่อ แม่ แท้ๆ ว่ายังไงบ้าง?

ค้าวหยอง : ตอนแรกโทรไปปรึกษาแม่ แม่บอกว่าเป็นก็เป็นลูก ทีนี้พอโทรไปถามพ่อว่าผมจะมาเป็นลูกบุญธรรมของพ่อเอ๊ะนะ เงียบ เขากลัวผมไปแล้วจะลืมทางครอบครัว

ก่อนจะมาเจอพ่อเอ๊ะ ชีวิตของน้องก็สู้มาเยอะ?

ต้าวหยอง : เยอะมาก

เห็นบอกลำบาก?

ต้าวหยอง : ลำบากแบบต้องไปหาตามทุ่งนา หาปลา หาปูมาได้ก็กินเท่าที่มี

บางวันไปโรงเรียนไม่มีเงินกินข้าว แต่ไม่กล้าบอกแม่?

ต้าวหยอง : ใช่ครับ เราก็รู้ว่าแม่เราไม่มี ไม่อยากให้แม่ต้องไปยืมพี่น้องข้างบ้านเพื่อเอามาให้ผม ผมแต่งตัวเสร็จ ผมไม่ขออะไรเลย ผมไปโรงเรียนเลย พักกลางวันเพื่อนกินข้าว ผมก็กลับมากินที่บ้าน

พอเรียนจบ ม.3 ต้าวหยอง มาเป็นแดนซ์เซอร์เลย คนไม่เคยเต้นเลยฝึกยากไหม?

ต้าวหยอง : มันยากมาก เราไม่มีประสบการณ์ด้านไหนทั้งสิ้นเลย แต่เขามีครูสอน

ต้าวหยอง : ตอนนั้นผมยังเรียนไม่จบ งานในตัวอำเภอมันก็มีอยู่แล้ว เราไปรับจ้างดีไหม อย่างนู้น อย่างนี้ เผื่อจะให้พ่อแม่ใช้บ้าง

ตอนนี้ต้าวหยองอายุเท่าไหร่?

ต้าวหยอง : 17 ครับ

ต้าวหยองทำงานมีความสุขขนาดไหน?

ต้าวหยอง : มี 100 ใส่ 120 ครับ

ท่าเต้นที่เป็นกระแสมาจากเราเองหรือเขาฟิกมาให้?

ต้าวหยอง : จังหวะเด้าเมื่อกี้ ทีแรกผมจับจังหวะไม่ถูกนะ ผมก็เอาตามจังหวะนั้นแหละ เด้าไม่ถูกบ้าง พอฟิลลิ้งมันมาก็ใส่เลย

เด็กในวงมีเยอะไปหมด ทำไมถึงเอ็นดูต้าวหยองเป็นพิเศษ?

พ่อเอ๊ะ : ปกติพ่อจะไปนั่งดูเด็กซ้อมทุกวันว่าใครตั้งใจ ไม่ตั้งใจบ้าง หรือใครแสดงอาการเหน็ดเหนื่อย ทำตามหน้าที่ทำตามคำสั่ง พอไปดูเขาเต็มที่ แล้วไม่เคยแสดงอาการเหนื่อยหรือบ่นให้ใครฟัง พอครูเรียกเขาก็มา บางคนมาเลทบางคนแกล้งป่วย แกล้งลา เราดูบ่อยๆ เห็นเขาตั้งใจที่อยากได้วิชา ไม่อยากให้เพื่อนว่าได้ เราเห็นเขาตั้งใจทำงานสองมีความสุขในการทำงาน แล้วเด็กกว่าเพื่อน เผื่ออนาคตดูแลเราได้ เป็นลูกของเราน่าจะพาพี่ พาน้อง ดูแล เพราะเขาเริ่มจะรักในอาชีพแล้ว แต่จริงๆ เสียงยังไม่ได้ เต้นก็ไม่เก่ง แต่ด้วยความที่เขาเต็มที่กับงาน มันก็เลยทำให้เขามีเสน่ห์ในจุดนั้น

อะไรทำให้เรายอมเป็นลูกบุญธรรมพ่อเอ๊ะ?

ต้าวหยอง : เพราะพ่อแท้ๆ ต่างคนต่างแยก จะสนิทกับแม่มากกว่า พอมาอยู่กับพ่อแล้วรู้สึกอบอุ่น ไม่ใช่ว่าพ่อจริงๆ ไม่ดีนะ

พ่อเอ๊ะ : ทางบ้านเขาจะเลี้ยงแบบบ้านเนอะ อย่างผม ผมซึมซับมาจากพ่อระเบียบ คุณพ่อของผม ดึกดื่นแค่ไหน ไปไหนกลับมา พ่อจะกินเหล้า เมายา ไปเที่ยวไหนกลับมาก็ช่าง พ่อต้องมุกมุ้งไปหาลูกทุกคน ไปหอม ไปบอกรักลูก ด้วยความตรงนั้นเราเลยซึมซับจากพ่อมาทำกับลูกกับหลานทุกคน ทีนี้พอเขามาอยู่ตรงนี้ เวลาเรากอดลูก เมีย เหมือนเขามองว่าเขาเป็นอะไรอยู่ตรงนี้ สายตาเขาแบบเราเป็นกาฝากหรือเปล่า เราไม่อยากให้เขาคิดแบบนั้น เราก็หอมเขา กอดเขาให้กำลังในเขาบ้าง ทุกคนก็เลยทำแบบนี้หมดไม่ว่าจะเป็นลูกตัวเองหรือหยองเข้ามาอยู่ตรงนี้

พ่อเอ๊ะ : ทีแรกคุยกับคุณพ่อของหยอง ทางบ้านเขาแล้ว คุณพ่อ คุณแม่ ปู่ ย่า ทางบ้านเขาก็ยินดีที่อยากให้มาดูแลเพราะว่าคงจะมองเห็นอยู่ตรงนี้ลูกปลอดภัยจากหลายๆ สิ่ง หลายๆ อย่าง ความคิดก็อยาก แต่ต้องขึ้นอยู่กับเขา ทางบ้านอีกว่าถึงเวลานั้นจริงๆ ทางบ้านจะว่ายังไง ตัวเขาจะเปลี่ยนใจไหม

พ่อรักต้าวหยองมาก เด็กในวงมีน้อยใจไหม?

ต้าวหยอง : เรื่องนี้มี ไม่ว่าจะเป็นรุ่นที่บรรลุนิติภาวะไปแล้ว รุ่นที่โตกว่าเขา มีความคิดกว่าก็มี น้อยใจมี เพราะว่าบางครั้งอาจจะแยกแยะไม่ถูกว่า 1.หยองมาอยู่ในฐานะคำว่าลูก ทีนี้ไปไหนมาไหนคือพ่อลูกเขาไปด้วยกัน การลงรูป ลูกเหนื่อยเราก็บอก บางครั้งให้กำลังใจลูกผ่านสื่อ ลูกบางคนที่อยู่ในวงก็แบบพวกเราก็เหนื่อยเหมือนกัน ทำไมพ่อไม่ให้กำลังใจบ้าง

พ่อรักขนาดนี้ แต่ต้าวหยองก็ทำให้พ่อเสียน้ำตา?

ต้าวหยอง : ช่วงนั้นติดโควิดสายพันธุ์แรก อยากกลับไปกักตัวที่บ้าน 14 วัน พอผมกลับไปอยู่แล้ว ผมไม่ได้อยูบ้าน ผมไปเที่ยว ไม่กักตัวอยู่ที่บ้าน

เห็นว่าหมอโทรตาม ไม่ยอมกลับ?

ต้าวหยอง : ตอนนั้นผมไปมันค่ำ ผมไม่อยากกลับ เผื่อผู้ใหญ่บ้านเห็น คนแถวบ้านเห็น ผมก็นอนตามรีสอร์ท

มีคนโทรไปฟ้องคุณพ่อ?

พ่อเอ๊ะ : ครับ ก็มีคนที่รักและเอ็นดูเขาด้วยนะ เจ้าหน้าที่ฝ่ายการปกครอง เขาเอ็นดู กลัวเขาไปผิดทางเขาพยายามเป็นหูเป็นตาให้เราอยู่ทางนู้น เขาบอกว่าคุณพ่อครับมาเอาลูกกลับได้แล้ว เพราะลูกไม่ยอมกักตัว ไม่ยอมเชื่อฟังทางนี้กลางคืนไปสะพาน ไปแว้นกับเพื่อน ไปรวมกลุ่มกับเพื่อน ด้วยความเป็นเด็กด้วย มันก็ไม่เหมาะสม เขากลัวว่าลูกจะไปผิดที่ ผิดทาง เขาเลยบอกให้รีบเอาตัวกลับ

พ่อคุยกับน้องว่าไง?

พ่อเอ๊ะ : ตอนนั้นพ่อเป็นโควิด-19 ยังกักตัวอยู่ที่บ้าน ก็เลยบอกให้แม่ไปเอารับตัวมา พอกลับมาก่อนไปก็เป็นหน้านึงกลับมาก็เป็นอีกหน้านึง แบบที่เพิ่งขึ้นมาจากโคลนประมาณนั้น มาอยู่ตรงนี้เราก็พยายามปลูกฝั่งที่ให้เขาเดินทางที่ดีแล้วรับแต่สิ่งดีๆ แต่เข้าใจเขา รักเพื่อน ติดเพื่อนมาแต่ไหน แต่ไร แต่ก็ไม่ใช่ว่าเพื่อนเขาไม่ดีนะ แต่สิ่งที่เขาจะเดินไปเนี่ยมันต้องดูแลช่วยกันให้ความร่วมมือกับพ่อ

เห็นพ่อร้องไห้แล้วใจคอไม่ดีเลยไหม?

ต้าวหยอง : นั่งรับผิดชอบเลย นั่งฟังอย่างเดียว ไม่เถียงอะไรเลยครับ ถูกทุกอย่างที่พ่อพูดเลย

ต้าวหยองเข้าใจเลยไหมสิ่งที่เราทำอยู่มันไม่ถูกต้องจริงๆ?

ต้าวหยอง : ใช่ครับผม แต่พอเราทำแล้ว เรายังไม่รู้สึกผิด พอมารู้ทีหลัง เออ..เราผิดจริงๆ

พ่อเอ๊ะ : ดีขึ้นครับ พ่อบอกจะกลับบ้าน ไปหาเพื่อน พ่อไม่ได้ว่า พ่อไม่ได้กีดกั้นว่าลูกต้องคบคนนั้น คนนี้ แต่ถ้าจะกินกันก็มากินที่บ้าน เขาไม่กินไรหรอกก็เนื้อย่าง หมูกระทะ แต่บางครั้งคำว่าหมูกระทะมันไม่น่าจะค้างคืนไง ตัวเองกำลังเดินทางสายนี้เนาะ เผื่อไปพลาด ไม่ว่าจะเป็นเรื่องผู้หญิง เรื่องยา เรื่องอะไรก็ตาม ถ้าพาดไปโอกาสที่จะให้อภัยมันคืนยากเขาเป็นเด็กไม่ค่อยเถียง ดื้อเงียบประมาณนั้น บางครั้งเราก็เข้าใจคำว่าเด็ก บางครั้งอาจจะคิดแค่ 1-2-3 แต่ 4-5-6 เขายังไม่คิดไปไกลขนาดนั้น คิดว่าคงไปกินกับเพื่อน ไปเที่ยวกับเพื่อนแค่นี้มันจะเป็นไรไป ผมไม่ได้ไปนอกลู่ นอกทางไม่ได้ไปกินเหล้า เล่นยา เขาอาจจะคิดอย่างนั้น แต่บางครั้งลูกไม่กินใช่ไหม ลูกไม่ได้ขโมยของ แต่ลูกไปอยู่ตรงนั้น ถ้าเกิดมีขโมยมานั่งด้วย เขจะบอกว่าลูกอยู่ในกลุ่มไหม

เห็นว่ามีแฟนคลับเปย์หนักมาก 1.3 ล้าน?

ต้าวหยอง : ช่วงนั้นเป็นช่วงวันเกิดผมพอดี 9 ธันวาคม ก็บอกแม่ๆ ว่าวันที่ 9 จะมีการจัดคอนเสิร์ตไลฟ์สด บัตรออนไลน์ บางแม่ๆ ก็มาให้กำลังใจถึงที่เลย

เห็นบอกว่ามีทั้งแหวน เงินสดถึงที่เลย?

พ่อเอ๊ะ : มีทั้งทองคำ แหวน เงินสด บางคนก็โอนเข้าออนไลน์

แฟนคลับมาใดกกำลังใจแบบนี้ คุณะพ่อปิติไหม?

พ่อเอ๊ะ : เราไม่คิด ทั้งๆ ที่ลูกเราอ้อนไม่เป็น พูดเอาใจคนไม่เป็น ทุกคนมาด้วยความเอ็นดูเเล้วก็ความใส่ซื่อของเขาเองมันทำให้เรารู้สึกปิติ แล้วก็ปลื้ม ความรักที่บริสุทธิ์ที่พี่น้องมอบให้กับเขา

เห็นว่าในแต่ละคืนที่เล่น คืนๆ นึงได้พวงมาลันหลายหมื่นเลย?

ต้าวหยอง : มันก็แล้วแต่วันครับ ได้ทิปจากหน้าเวที 2-3 หมื่นได้ แล้วเก็บรวบๆ ใส่ตระกร้าแล้วค่อยมานับทีหลัง

ต้าวหยอง : ธนาคารครับ

พ่อเอ๊ะ : รายได้ของเขาคือ ไปซื้อที่นาให้พ่อให้แม่ ต่อเติมบ้าน ไถ่นาคืนให้พ่อ ตอนนี้โครงการคือจะสร้างบ้านให้พ่อกับแม่ เพื่อจะให้อยู่แบบปลอดภัยหน่อย

เงินไหลมาขยาดนี้เป็นห่วงไหม กลัวเขาจะหลงไปกับแสงสีไหม?

พ่อเอ๊ะ : ทีแรกก็เป็นห่วง แต่พอเห็นความประพฤติของลูกแล้ว แต่ก่อนเขาจะหมดไปกับการเติมเกม แล้วก็สั่งของออนไลน์ เราก็เข้าใจว่าความไฝ่ฟันตอนเด็กที่ไม่เคยมีอะไรเลย อยากได้อะไร อยากกินอะไร อยากเที่ยวตรงไหนประมาณนี้ แต่พอเขาโตขึ้นมา เราก็พยายามแบบอันไหนจำเป็น ไม่จำเป็น สั่งมาแล้วลูกใช้ไหม ถ้าคิดว่าซื้อมาเพื่อความชอบ ซื้อมาเล่นครั้งเดียวก็จบไม่ต้อง เขาก็เริ่มคิดได้ ก็เลยเริ่มสยบายใจขึ้นมาหน่อย

เห็นว่ามีช่วงนึงเต้นไม่มีความสุขเลย อยู่ในช่วงนอยด์ แล้วลงไปนอยด์ข้างล่าง เกิดอะไรขึ้น?

ต้าวหยอง : อาจจะไม่ใช่แฟนคลับ อาจจะตามบ้าน ตามงาน เขาเพิ่งเห็นเรา เอ็นดูเรา เขาก็เอาทิปไปให้ 20 บาท เขาก็จับมือ จับแล้วไม่ปล่อย เขาบอกว่าขอหอมแก้มได้ไหม ผมบอกว่าช่วงนี้ไม่ได้ครับ เขาก็ดึงเพื่อจะหอมให้ได้ ผมก็สะบัดออก บางทีดึงแรงเกินไปผมก็ตกเวที

หลังเหตุการณ์แบบนั้น พอเราก้าวลงจากเวทีจิตใจเราเป็นยังไง นอยด์ไหม?

ต้าวหยอง : คือเราไม่มีความสุขเลย

พ่อเอ๊ะ : เขาไม่เคยเจอ อย่างเราผ่านมาแล้วจะรู้ว่าต้องตั้งหลักยังไง

ต้าวหยอง : แต่ก็มีเราได้ทิปมาลัยมา เราติดไว้ข้างนี้ อีกทีนึงเขามาถามหอมแก้มได้ไหม ผมบอกหอมไม่ได้ครับ เขาก็มาจับมาลัยผมสะบัดใส่หน้าเลย

เห็นว่านอกจากพ่อต้องรับมือกับแฟนคลับน้องต้าวแล้ว พ่อต้องรีบมือกับสิ่งที่เหนือธรรมชาติด้วย?

พ่อเอ๊ะ : เราไปแต่ละสถานที่ เป็นวัดบ้าง เป็นป่าช้าบ้าง ลูกเราก็หลายคน บางคนก็ธาตุอ่อน บางคนอยู่ๆก็ร้องขึ้นมาเป็นลมเป็นแล้ง แล้วก็เหมือนผีเข้าชักไป แบบเสียงเปลี่ยนไปก็มี บางครั้งเราคิดว่าเด็กมันเล่นกัน พอไปดูผีเข้าจริงๆเราก็ไปบอกเขาดีๆ ลูกหลานมาขอทำงาน มาขอพึ่งพา บางคนนอนก็เงียบไปเลย ก็คือไหลตาย

ติดตามเนื้อหาดีๆแบบนี้ได้ที่