ต๊อก ศุภกรณ์ อำลาแสงสีเมืองกรุงไปใช้ชีวิตบั้นปลายบนดอย เล็งบวชพระอีกรอบ

"ย้ายไปอยู่ตอนบั้นปลายครับ แต่ตอนนี้เราก็ไปๆ มาๆ ปลูกข้าวดอยบ้าง ทำแคมป์ไฟไว้ ทำที่อยู่ไว้"

"มันติดใจ จริงๆ เราก็เป็นลูกครึ่งชาวดอยเหมือนกัน แม่พี่เป็นเผ่าลีซู แล้วพ่อไปรบที่สมรภูมิเขาค้อ เสร็จแล้วก็ขอแม่มา อันนี้เรื่องจริงเลยคอนเฟิร์ม แล้วที่นี่ตอนเด็กทุกปิดเทอมเราจะไม่ได้ไปสวนสยาม ไปแดนเนรมิตเหมือนคนอื่น แต่ขึ้นไปอยู่บนดอย ตอนนี้อยู่ในช่วงเตรียมตัวที่จะไปใช้ชีวิตที่นั้น"

"สิ่งที่ได้ในการบวชแต่ละครั้งจะได้รู้ในสิ่งที่เราไม่มีในโรงเรียนอ่ะ เรียนรู้ในเรื่องของจิตใจ และการใช้ชีวิต อย่างเช่นตอนบวชครั้งสุดท้ายเนี้ย โอ้โห้..ค่อนข้างที่แบบว่าไม่รู้เป็นอะไร ตอนสึกคือร้องไห้ตลอดเลย เราก็ไม่กะว่าจะร้องไห้ ร้องไห้จนหลวงพ่อที่สึกให้บอกว่าโยม ทำไมไม่อยู่ต่อ มันเหมือนไม่อยากสึกเลย มันมีความรู้สึกว่ามันมีความสุขอ่ะ เราตื่นมาแล้วแบบว่าไม่ต้องคิดอะไรเลย เราอยู่กับลมหายใจ อยู่กับสมาธิ และก็ได้เรียนในสิ่งที่เราไม่เคยเรียน ได้รู้ในสิ่งที่ครูบาอาจารย์บอก มันก็มีความรู้สึกเพลินนะ แต่พอดีไป อุ๊ย...บิลค่าบ้านอะไรมาเต็มเลยนะ เราต้องรีบสึก เราต้องรีบออกแล้ว