แช่ม แช่มรัมย์ เปิดใจป่วยเป็นโรคนี้มานานกว่า 2 ปี

แช่ม แช่มรัมย์ : นี่เข้าปีที่ 2 ทีทราบว่าเป็นไทรอยด์เพราะว่าผมเป็นคนที่ชอบเซลฟี่ และเวลามาดูรูป รูปมันเบลอแปลว่ามือเราสั่น แล้วตาจะมัว เราก็ไปตัดแว่นเพราะคิดว่าสายตาอาจเป็นปัญหา คือไทรอยด์ขึ้นตา มือเราก็จะสั่น แล้วก็จะมีอาการเหนื่อย คือพอเริ่มทัวร์คอนเสิร์ตแล้วเราต้องอัดรายการหลังปีใหม่ เดินขั้น 2 ไม่ไหว ต้องมีคนคอยประคอง

มีอาการช่วงโควิดพอดี เป็นอย่างไรบ้าง

แช่ม แช่มรัมย์ : ก็ได้พักรักษาตัว พอเราไปพบหมอเพื่อรักษาอาการป่วย การรักษาคือเราต้องทานยาระยะยาว และเราต้องมาเช็คร่างกายทุกเดือนที่โรงพยายาล ดูว่าร่างการเรารับกับยาไหม มีการปรับฮอร์โมนไหม คือมาเช็คว่าสารที่มันหลั่งเข้ามาเกิน และเป็นพิษกับร่างกาย เรารับแค่ไหน

ช่วงที่คุณแช่มป่วย คุณนานา สังเกตเห็นอะไรบ้าง

นานา โฮไซนา : ก็สังเกตุเห็นว่าเขาจะเหนื่อยง่าย และผอมลงเร็วมาก บวกกับมีอาการหงุดหงิดขึ้นมา คือเราก็เริ่มเอะใจว่าทำไมเขาเหนื่อยง่าย และมีการถอนหายใจ ซึ่งแต่ก่อนไม่เคยถอนหายใจ ก็ปรึกษากัน แต่สุดท้ายพี่แช่มก็ไปตรวจที่โรงพยาบาลเอง โดยไม่บอกเรา

แช่ม แช่มรัมย์ : คือเราก็ไม่อยากให้เขาเป็นห่วง เพราะตัวเราเองเป็นคนที่ไม่ค่อยเจ็บป่วย ถ้าไม่ไหวจริงๆ ถึงจะไปโรงพยาบาล

นานา โฮไซนา : นานาไปดูคอนเสิร์ตพี่แช่มกับพี่สาวและคุณพ่อคุณแม่ ที่เดนมาร์ค คือพี่สาวนานาชอบพี่แช่ม เป็นแฟนคลับ ส่วนนานาไม่ได้เป็นแฟนคลับ และไม่เคยฟังเพลงพี่แช่มเลย คือพี่เขาชองพี่แช่มมากๆ ชอบจนเรารู้สึกไม่ชอบ

แช่ม แช่มรัมย์ : คือที่บ้านนานาเขามีร้านอาหารไทยอยู่ที่สวีเดน ส่วนผมได้ไปเล่นคอนเสิร์ตที่เดนมาร์ค แล้วตอนนั้นเพลงของเราดังมาก บ้านเขาก็เลยปิดร้านไปดูคอนเสิร์ตของเรา

ตอนที่เจอพี่แช่มครั้งแรกรู้สึกอย่างไร

นานา โฮไซนา : ยังจำได้ว่าวันนั้นพี่แช่มใส่กางเกงใหญ่ๆ แล้วก็ใส่ถุงมือที่ตัดนิ้ว เรารู้สึกตลกว่าไอดอลพี่สาวแต่งตัวตลกดีเนอะ แต่พี่สาวปลื้มมาก ตอนนั้นเราไม่ได้รู้สึกอะไรกับเขาเลย

แช่ม แช่มรัมย์ : ตอนแรกที่เจอเขาผมก็ไม่ได้ปิ๊งเขาเลย คือตอนที่เราไปเล่นคอนเสิร์ตที่โน่นมันต้องเล่นสองเบรก เขามาดูเราในเบรกแรก เราก็มาขอบคุณแขก แม่เขาก็มาแนะนำว่านี่ลูกสาวคนโตเขาชอบเรา ส่วนคนนี้น้องสาว คือตอนนั้นผมจำได้แค่นั้นจริงๆ เพราะหลังจากเล่นคอนเสิร์ตเสร็จวันรุ่งขึ้นผมก็เดินทางกลับไทยเลย หลังจากนั้น 4-5 เดือน พี่สาวของภรรยาก็หาข้อมูลทราบว่าผมเกิดวันที่ 14 ก.พ. เขาก็เลยโทรมาอวยพรวันเกิดผมวันที่ 13 ก.พ.ซึ่งตอนนั้นผมกำลังจะขึ้นคอนเสิร์ต ก็รับสายแล้วพูดไม่ดีประมาณว่ากำลังจะขึ้นคอนเสิร์ตแล้วก็วางสายไป พอหลังจากนั้นผมก็รู้สึกไม่ดี วันรุ่งขึ้นผมก็เลยโทรกลับตั้งใจจะไปขอโทษ ซึ่งพี่สาวภรรยาผมเขาก็ดีใจมาก พูดอะไรไม่ถูกเขาก็เลยส่งสายให้นานาคุยแทน หลังจากนั้นก็เลยโทรนัดกันว่า วันที่ 13 จะเป็นวันแฟนคลับ ซึ่งเราจะโทรหากันทุกวันที่ 13 ของเดือน

นานา โฮไซนา : คือเราได้คุยกับเขา เราไม่ได้รู้สึกอะไร คือมีความสุขมากกว่าที่เห็นพี่สาวมีความสุข เราก็ดีใจกับพี่ เพราะเขาชอบของเขามาก หลังๆ เริ่มคุยกับพี่แช่มถี่ เพราะทุกวันที่ 13 เราจะต้องเป็นคนรับสายให้พี่สาวก่อน เพราะพี่สาวจะเป็นลม แต่เริ่มผิดสังเกตตอนที่พี่แช่มโทรมามากกว่าวันที่ 13 แล้วโทรมาเป็นเวลาตี 3 เมืองไทย ซึ่งเป็นเวลาปิดร้านของเราพอดี คือที่สวีเดนเวลาตอนนั้นก็จะประมาณ 3 ทุ่มแต่ที่เมืองไทยคือตี 3 เราก็งง ก็บอกเขาว่าพี่สาวไม่อยู่ เขาก็บอกว่าครับ ผมทราบครับ เราก็คุยๆ กัน ก็รู้สึกว่าเขาตลกดี

แช่ม แช่มรัมย์ : คือผมบอกกับนานาเลยว่า เรามีแฟนคลับ เรามีแฟนเพลง เรามีผู้หญิงเยอะแยะมากมายที่อยู่ใกล้ตัวเรา ชอบเราและสนใจเรา แต่ผมรู้สึกเฉยๆ ไม่รู้สึกอยากเล่าอะไรให้ใครฟัง แต่กับผู้หญิงคนนี้ผมรู้สึกว่าอยากเล่า ซึ่งตอนนั้นก็ยังไม่มีเทคโนโลยีอะไร ไม่มีเฟสไทม่ ช่วงนั้นเราก็ซื้อการ์ดโทรศัพท์เพื่อโทรหาเขา ซื้อทีละพัน ซึ่งโทรได้ 10 นาทีก็หมดแล้ว พอหมดก็ซื้อใหม่ ซึ่งแต่ละครั้งที่โทรก็โทรคุยกันนานมาก เสียค่าโทรบางที 3-4 หมื่น ซึ่งทางบ้านเขาก็ทราบก็บอกว่าโทรหากันได้ไม่เป็นไร

จนหลังๆ ผมก็เริ่มหาข้อมูลว่าจะมีศิลปินนักร้องคนไหนจะไปสวีเดนบ้าง จนกระทั่งทราบว่าพี่อี๊ดและพี่เสก โลโซ จะไปสวีเดน ผมก็เลยเสนอตัว ไม่เอาตังค์ก็ได้ขอไปสวีเดนด้วย แล้วผมก็บอกพี่อี๊ดว่าผมมีแฟนอยู่ที่นั่น ซึ่งพี่อี๊ดเขาก็ให้เราไป แต่พอไปแล้วปรากฎว่าเจ้าภาพเขาจำกัดที่ ไม่ให้เราเดินทางไปไหนมาไหนเอง เพราะเขากลัวเราหลงทาง พอไปถึงสวีเดนปรากฎว่าผมต้องไปลงที่เมืองหลวงซึ่งอยู่ห่างจากบ้านเขาประมาณ 800 กิโล ซึ่งทางบ้านเขาก็ไม่อนุญาติให้เขามาเจอผม ส่วนผมก็ไปหาเขาไม่ได้ เพราะเจ้าภาพไม่อนุญาติเหมือนกัน

นานา โฮไซนา : คือเราก็บอกพี่แช่มว่าคงไม่เจอกันเพราะที่บ้านไม่ให้ไปแน่ๆ เพราะมันไกลมาก คือเราก็เห็นถึงความพยายามนะ แต่สุดท้าย ปะป๊า ก็ยอมให้ไปเพราะเขาเห็นเรา ปะป๊าก็สงสารแต่บอกว่าให้ไปวันเดียวกลับ เราก็มองหน้ากับพี่สาวคือมันไกลไง พี่สาวก็บอกว่าไป เดี๋ยวพี่ไปเป็นเพื่อน วันนั้นก็ได้เจอกัน แต่พี่แช่มเขิน เขาก็เลยไปคุยกับพี่สาว ส่วนพี่สาวก็ตื่นเต้นมากจนจะเป็นลม เราก็เลยต้องดูแลพี่สาวอีกที คือตอนนั้นเราไม่ได้ชอบพี่แช่มที่หน้าตา แต่เราชอบเขาตรงที่ เราไม่เคยเจอใครที่กล้าเล่ามุมไม่ดีของตัวเอง ในมุมที่ตัวเองลำบาก ที่ผ่านมาเราก็จะเจอแต่คนพูดแต่สิ่งดีๆ ของตัวเอง ไม่เคยเจอแบบเขา

ครอบครัวภรรยานับถือศาสนาอิสลาม เจออุปสรรคอะไรบ้าง

แช่ม แช่มรัมย์ : ปะป๊าบอกว่าทางบ้านนับถือมุสลิมนะ ถ้าจะรักกัน จะแต่งงาน ผมต้องไปศึกษาศาสนาให้ดี และถ้าเราตกลงจะเปลี่ยนศาสนา ท่านก็จะมารับเราเข้าศาสนา และต้องขลิบก่อน ซึ่งปะป๊าก็บอกเราว่าเรื่องขลิบไม่ต้องกลัว เพราะปะป๊ามีคลีนิคที่เชื่อถือได้ เขามียาชา เขาทันสมัย ทำ 2 อาทิตย์แผลก็หาย ผมก็โอเค แต่ตอนไปทำถามว่าเจ็บไหม ผมไม่ได้รู้สึกเจ็บนะ แต่ตอนนั้นเราลุ้นไงว่าเขาทำอย่างไร ส่วนที่ปะป๊าบอกว่า 2 อาทิตย์หาย ปรากฎว่าใช้เวลา 2 เดือน ช่วงที่รอแผลหายที่บ้านนานา เขาก็เป็นห่วง ก็ให้เรามานอนที่คอนโดเชาได้ เพราะแต่ก่อนผมนอนที่บ้านพี่ไท ยังไม่มีบ้านของตัวเองเป็นหลักแหล่ง พอมานอนที่คอนโดเขา ทุกเข้าผมต้องตื่นขึ้นมานั่งทำแผลเองจนหายดี

สุดท้ายได้แต่งงาน ตอนนี้มีลูกด้วยกันกี่คน

นานา โฮไซนา : มีลูก 2 คน คนโตเป็นผู้หญิง คนเล็กเป็นผู้ชาย