แห่แชร์ ครูลูกกอล์ฟเขียนถึงคนข้างล่าง

วันที่ 14 ก.ค.2564 ครูลูกกอล์ฟ เขียนข้อความ โพสต์เฟซบุ๊ก "LG and Friends" ระบุอีกว่า

คนมากมาย ณ ที่แห่งนี้ ปีนบันไดทางสังคมกันขึ้นมาเกือบตาย จนวันนึงก็ขึ้นมาอยู่ตรงกลางบันไดค่อนไปทางด้านบนด้วยซ้ำ แล้วก็ติดกับดักอยู่ตรงนั้น คิดว่าที่ตัวเองปีนขึ้นมาสูงขนาดนี้ เพราะเก่งกล้านักหนาแล้วก็บอกคนอื่นไปทั่วว่า "ถ้าฉันทำได้ เธอต้องทำได้สิ" แต่ลืมมองไปว่า ที่ปีนขึ้นมาได้ ความเก่งคงมีอยู่บ้าง แต่โชคช่วยก็ส่วนนึง และที่เริ่มปีนบันไดได้ มันอาจจะมีเบื้องหลังความสำเร็จ คือพ่อแม่และคนรอบตัว ที่เสียสละให้เหยียบหลังพวกเขาเพื่อให้เราได้เริ่มปีนบันไดด้วยซ้ำ

ที่ ๆ อยู่ตอนนี้ มันสวยงามเหลือเกิน มันสบายจริง ๆ และเมื่อมองขึ้นไป ก็เห็นความจริงว่าถ้าจะปีนขึ้นสูงอีกนิด ต้องยอมทิ้งคนส่วนใหญ่ไว้เบื้องหลังมากมายเหลือเกิน ดินแดนข้างบนมันช่างงดงามราวกับดินแดนในฝัน แต่เมื่อลองใช้ปัญญา อาจจะเห็นว่า ข้างบนนั้นมันเต็มไปด้วยทรัพยากรของโลกใบนี้ ที่มีพอสำหรับคนส่วนใหญ่ แต่มันถูกกักตุนไว้แค่ข้างบน ให้คนบนนั้นใช้ทิ้งขว้าง ทางเลือกมันจึงอยู่ที่ว่า เราจะปีนขึ้นสูงอีกโดยทิ้งคนส่วนใหญ่ไว้ข้างหลัง หรือเราจะเอื้อมมือลงมาช่วยดึงคนข้างล่างให้ขึ้นมาได้บ้าง

ที่น่าเศร้าที่สุด คือ คนบางคนที่เลือกที่จะปีนบันไดต่อไป แล้วไปสอนสั่งคนอื่น ๆ ว่า จะบ่นทำไม เริ่มปีนบันไดแบบฉันสิ แต่อยู่ในกับดักจนลืมมองไปเลยว่า ณ วันนี้ บันไดทางสังคมที่ตัวเองเคยเริ่มปีน

โดยเหยียบหลังพ่อแม่ขึ้นมานั้น มันลอยติดกับเฮลิคอปเตอร์ของกลุ่มคนข้างบนสุดของสังคมไปแล้ว แค่จะเริ่มปีนบันไดขั้นแรก ก็ยากใจจะขาดแล้ว