มายยูBNK เผยประสบการณ์! โดนสะกดรอยตาม ขอ รปภ.ช่วยเจอคำตอบสุดช็อก!

เมื่อวันที่ 10 ธันวาคมที่ผ่านมา ที่เพจ วิวาทะ BNK48 ได้โพสต์ข้อความ แกะคำพูดจากไลฟ์สุดของ กวิสรา สิงห์ปลอด หรือ มายยู BNK48 เล่าประสบการณ์ระทึกกับการถูกผู้ชาย 2 คนเดินสะกดรอยตามที่สถานีรถไฟฟ้าแอร์พอร์ตลิงค์ โดยตนร้องขอให้ยามผู้หญิงที่สถานีรถไฟช่วยยืนเป็นเพื่อนแต่ต้องเจอกับคำตอบสุดช็อกอย่าง "ไม่ได้ค่ะ เพราะว่าพี่หมดกะแล้ว"

ส่งผลให้มีชาวเน็ตเข้ามาแสดงความคิดเห็นเป็นจำนวนมากกว่า 300 คอมเมนท์ และมีคนแชร์ข้อความดังกล่าวไปมากถึง 7,600 ครั้ง

โดยมายยู ได้เล่าในขณะไลฟ์สดผ่านแอพพลิเคชั่น iAm48 เมื่อวันที่ 9 ธันวาคมที่ผ่านมา ตอนหนึ่งระบุว่า

"...ตอนนั้นหนูก็กลัวมาก หนูใจสั่นจะร้องไห้แต่ว่าหนูต้องบอกตัวเองว่าเราต้องมีสติก่อน เพราะว่าถ้าเราสติแตกมันจะช่วยตัวเองไม่ได้เลย แล้วเราก็เดินขึ้นไปที่ชานชาลาคนก็น้อยอยู่ดี เราก็เดินไปหารปภ.ผู้หญิง ก็บอกเค้าว่า "หนูรู้สึกกำลังโดนตามมีผู้ชาย 2 คน ใส่เสื้อยืดสีกรมคนนึง สีดำคนนึงกับกางเกงยีนส์ขายาาว แล้วเค้าไม่มีกระเป๋าอะไรเลย แล้วหนูรู้สึกว่าเค้าไม่ได้มากันแค่สองคนเค้ามากันเป็นกลุ่ม" เราก็บอกรปภ.ไปพี่ช่วยหนูหน่อยได้มั้ย ช่วยยืนเป็นเพื่อนหนูหน่อยจนกว่าขบวนรถไฟจะมาได้มั้ย เค้าก็พูดกับหนูว่า "ไม่ได้ค่ะ เพราะว่าพี่หมดกะแล้ว" หนูก็ช็อคเลย หนูก็บอก "งั้นพีช่วยบอกรปภ.ที่จะมาเปลี่ยนกะใหม่ให้มาช่วยยืนเป็นเพื่อนหนูหน่อยได้มั้ยคะ หนูรู้สึกกำลังโดนตามอยู่ หนูรู้สึกไม่ปลอดภัยค่ะ" เค้าก็บอกว่า "ถ้าจะบอกคนข้างล่างหนูก็ต้องเดินไปบอกคนข้างล่างเอง" หนูก็...ช็อคมาก ตอนนั้นหนูผิดหวังมากแล้วก็เสียใจมากทุกคน ประเทศไทยอะ หนูเสียใจมากตอนนั้นแล้วหนูก็กลัวมาก ไม่มีใครช่วยหนูได้เลยเว้ย

แล้วหนูโชคดีมาก มีน้องผู้หญิงคนนึงเค้าได้ยินเราคุยกับรปภ.น้องก็บอกว่า "พี่ไม่เป็นไรนะคะ พี่ใจเย็นๆ เดี๋ยวหนูจะอยู่เป็นเพื่อนพี่เอง พี่จะไปลงสถานีไหนเดี๋ยวหนูจะไปนั่งลงเป็นเพื่อน" แล้วก็ถามว่าคนที่ตามมารูปร่างหน้าตาหรือว่าชุดยังไงหนูจะได้ช่วยมองให้ พี่จะได้ไม่ต้องหันไปมองเค้า ขอบคุณมากๆที่ได้ยินแล้วใส่ใจ

คือน้องเป็นเด็กนักเรียนที่ไปเรียนพิเศษที่พญาไท ตอนแรกเรารอว่าจะขึ้นขบวนถัดไปแต่ว่าผู้ชาย 2 คนนั้นก็คือรอพร้อมเราเหมือนกัน แล้วตอนแรกอยู่โบกี้เดียวกัน น้องก็ถามว่า "พี่จะย้ายไปนั่งโบกี้ข้างๆมั้ย ถ้าพี่ไม่อยากให้เค้าเห็นพี่"

ด้วยความที่สถานี airport link มันมีน้อยแค่ 45 สถานี แล้วทางที่เราไปมันเหลืออีกแค่ 3 สถานีแล้ว ก็เลยบอกน้องว่า "เค้ามากัน 3 คน พี่ก็กลัวว่าถ้าเค้าไปรอทุกสถานีพี่จะทำยังไง" น้องก็เลยบอกว่า "พี่ไปลงสถานีไหนหนูไปลงด้วย" ก็เลยบอกไปว่า "พี่กลัวมาก และพี่ไม่อยากลงสถานีที่ไปเพราะว่ามีพี่ผู้หญิงแก๊งเค้าที่มาดูว่าเราลงสถานีไหน" น้องก็เลยบอกว่า "งั้นเอางี้มั้ย พี่ไปลงสถานีเดียวกับหนู แล้วเดี๋ยวพี่ค่อยเรียกแกร็บแท็กซี่กลับเลยดีกว่า มันปลอดภัยกว่าที่จะไปเสี่ยงในสถานีถัดๆไป"

สุดท้ายก็ลงสถานีมักกะสัน แล้วก็แจ้งรปภ.สถานีมักกะสันว่าเราโดนคนที่แต่งตัวแบบนี้ๆนะ ตามมาตั้งแต่สถานีพญาไท รปภ.ที่สถานีมักกะสันเค้าก็บอกจะคอยดูสถานการณ์ให้ เราลงมาข้างล่างก่อนแล้วน้องผู้หญิงเค้าบอกว่า "พี่ลงไปก่อนเลย แล้วพี่ไปยืนกับรปภ. เดี๋ยวหนูขึ้นไปดูให้ว่าเค้าลงสถานีนี้ตามเรารึเปล่า"

คือเราขอบคุณน้องคนนั้นมากๆ มันทำให้เราเห็นน้ำใจของคน ขอบคุณมากจริงๆ ที่พร้อมช่วยเหลือแล้วน้องผู้หญิงเค้าก็ขึ้นไปดูให้แล้วก็ลงมาบอกว่าเค้าไม่ได้ตามมาแล้ว แต่ถ้าพีไม่สบายใจเดี๋ยวหนูไปรอเป็นเพื่อน เราก็เดินจาก airport link มักกะสันลงมาที่ MRT เพื่อเรียกแกร็บ แล้วแกร็บยังไม่มาน้องบอกว่าไงรู้ป๊ะ "ไม่เป็นไรพี่ เดี๋ยวหนูยืนรอเป็นเพื่อนจนกว่ารถพี่จะมา จะเอาให้พี่สบายใจที่สุดพี่ไม่ต้องห่วงหนู" ตอนนั้นเรารู้สึกอิ่มใจและอุ่นใจมากที่คนช่วยเรา ถ้าไม่มีน้องคนนั้นเราตั้งใจจะไปบอกคนในโบกี้ให้ช่วยอยู่เป็นเพื่อนหนูหน่อย วันนั้นมายยูโทรคุยกับแม่ตลอดตอนนั่งแท็กซี่แล้วลุงที่ขับก็ได้ยินที่เราเล่าทั้งหมด จนพอถึงหอเค้าก็บอกเราว่าเรื่องรปภ.มันไม่ได้จริงๆ เสียใจมากที่ได้ยินแบบนี้ แล้วลูกสาวเค้าก็เคยโดนตามมันต้องมีสติมากจริงๆ ต้องขอบคุณที่เรามีสติมากๆ สุดท้ายมันก็ทำให้มายยูรู้ว่าน้ำใจคนไทยมันก็ยังมี

จากการโดนตามครั้งนั้นมันค่อนข้างจะทำให้เราหลอน ถึงแม้ว่าพี่คนที่เดินชนเราจะไม่ได้มีเจตนาไม่ได้หรืออะไรก็ตาม เราไม่มีทางรู้ว่าเค้าคิดอะไรอยู่ ถ้าเกิดใครไม่เคยโดนเรื่องการสตอล์คเกอร์จะไม่เข้าใจเลยจริงๆ ตอนเรานั่งคุยกับพี่ ar เค้าก็เคยโดนสตอล์คเกอร์เหมือนกัน เค้าเลยเข้าใจเรา เราก็เลยบอกตัวเองว่าหลังจากนี้เราต้องระวังตัวให้มากกว่านี้ เวลาเดินออกไปที่ไหนก็ตามที่มันมืดและเปลี่ยวก็ต้องไม่เล่นโทรศัพท์ละ ฝากถึงทุกคนด้วยนะคะยิ่งเป็นผู้หญิงที่ต้องเดินทางตอนกลางคืนหรือว่ากลับ MRT, airport link, BTS อย่าเล่นโทรศัพท์เลย และพยายามเปิด awareness เพื่อดูคนรอบข้างให้เยอะๆ เราไม่มีทางรู้เลยว่าอะไรจะเกิดขึ้นกับเรา"