ไปดูความเห็นชาวเน็ต หลังดูฉาก ไนกี้ ขยำหน้าอก จั๊กจั่น

เกิดกระแสดราม่าวิพากษ์วิจารณ์อย่างในโลกออนไลน์ จากละครเรื่อง 'สะใภ้ไร้ศักดินา' ทางช่อง 8 ที่นำแสดงโดย "จั๊กจั่น อคัมย์สิริ" กับ "ไนกี้ นิธิดล" กับฉากที่พระเอกจับหน้าอกนางเอก โดยนางเอกไม่ยินยอม ซึ่งโดยรวมเป็นฉากที่ตลก แต่คนดูกลับไม่ตลก ทำให้เห็นฟีดแบคจากคนดูจำนวนมาก

ซึ่งชาวเน็ตเห็นแล้ว ต่างบอกเป็นเสียงเดียวว่าแทบอ้วก!!...รุมจวกยับกันสนั่นโซเชียล ว่า

- ถ้าเป็นเรื่องไม่ระบุเรท แล้วทำให้เรื่องโดนลวนลาม เป็นเรื่องตลก มันน่าสังเวชกับคนที่มีความคิดว่าไม่เป็นไรเลยนะคะ ลองมองคุณเป็นบุคคลคนนั้นเอง แล้วเจอเหตุการณ์ข้างต้น ในที่สาธารณะด้วยซ้ำ มันปกติหรอค่ะ การลวนลามมันไม่ได้น่าเกียจแบบระบุเพศนี้ค่ะ คนที่บอกคนอื่นตลก ก็คือไปขี้เถอะค่ะ

- ผู้ที่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ทั้งหมด ไม่ว่าจะคนเขียนบท คนกำกับ ผู้อำนวยการสร้าง นักแสดง ทีมงาน ช่อง ฯลฯ ไม่ตระหนักถึงสิ่งที่คนในสังคมออนไลน์พยายามพลักดันเลย นี้ไม่เรียกตลก มันน่าขยะแขยง ถ้ามีสมองคิดสักนิด จะรู้ว่ามันไม่ควรมีฉากแบบนี้ จะขายความตลกไม่จำเป็นต้องมีมุกเสื่อม

- ต้องการกระแสแหละ เมื่อมีคนด่า ก็มีคนดู มีคนจ้างอีเวนท์เพื่ออธิบาย ได้มีคนโปรโมทให้ฟรี ถามว่าคุ้มมั้ย คนวงในเค้ารู้ เพราะเค้าทำงานตรงนี้ หลายคนก็ยอมทำตัวเองให้เป็นกระแส (ในเรื่องแย่) เพื่อให้มีคนพูดถึงไง

- สังคมไทย มาโดนจับหน้าอกแบบนี้ ไม่โอเคค่ะ ละครควรยิ่งต้องตระหนัก ไม่ใช่เอาแต่สนุก คนจะคิดได้ว่า ทั้งผู้กำกับ คนเขียนบท ดาราเอง ไม่มีการศึกษา /จริยธรรม/ วัฒนธรรมที่ดี ในฉาก นางเอกไม่ได้ยินยอม อย่ามองว่าเป็นเรื่องตลกนะคะ ลองให้ลูกสาว น้องสาว แม่ พี่สาวคุณโดนจับขยำหน้าดูบ้างละกัน

- อย่างนี้ต้องแบน เพราะมันเป็นละครที่สกปรก อาจทำให้เยาวชนเลียนแบบทางที่ดียกเลิกละครเรื่องนี้ก็ยังไม่สาย ถ้ายังดื้อ ปล่อยให้ละครเล่นจบ อาจมีบางช่วงบางตอน ที่ไม่เหมาะสม ผมรับรอง ช่องนี้มีหวังเจ๊ง ผมจะเชิญชวน คนแบนสินค้า ที่สนับสนุน ช่องนี้ ถ้าไม่ยกเลิกละครเรื่องนี้

- ไม่ได้ดูละครไทยมานานมากแล้ว เพราะเบื่อกับบท ที่แบบ ตบตีแย่งผัว แย่งสมบัติ เคียดแค้น จะเอาคืนคนโน่นจะเอาคืนคนนี้ เลิกดูไปเลย พอมาเจอเรื่องนี้ บทแบบนี้มันสมควรไหม แทนที่จะรณรงค์เรื่องการคุกคามทางเพศ แต่กลับส่งเสริมให้คนดูให้คนเห็นว่ามันเป็นเรื่องตลก ลาก่อนจ้าาละครไทย

- พูดตามตรงถ้าบทนี้คือบทละครเมื่อหลายปีที่แล้วก็จะไม่แปลกใจ มันคือทัศนคติตอนนั้นว่าสิ่งนี้มันสนุก แต่เมื่อเวลาผ่านไป สิ่งที่น่ากลัวก็คือ ยังมีคนที่เห็นชอบกับการสื่อสารแบบนี้อยู่ นั้นคือสิ่งที่ต้องคิดว่าสื่อบางสื่อที่ยังมีรูปแบบที่บิดเบี้ยวไม่เปลี่ยนไปเลยจากอดีตถึงปัจจุบัน