กวาง ฟ้ารุ่ง อวดความน่ารัก “น้องอารยา” เผย!อีก18ปี ต้องได้เป็น Miss universe

กวาง : ตอนนี้ดีกว่าตอนแรกเยอะมาก เพราะตอนแรกๆ เหนื่อยมาก แต่ก่อนกวางทำงาน แต่ตอนนี้มาเป็นบทบาทใหม่เป็นคุณแม่ก็เลยค่อนข้างที่จะผ่านอะไรหลายๆ อย่างในการเปลี่ยนแปลงชีวิต แต่ตอนนี้ก็แฮปปี้ขึ้นเยอะเลย

กวาง : ใช่ แต่ตอนนั้นโชคดีเขาไม่ได้ปิดประเทศ และถือว่าเป็นโชคดีของกวางมากๆ เพราะพอเกิดโควิดคุณแอนดี้ไม่ต้องไปทำงาน มองในแง่ดีได้อยู่บ้านด้วยกัน ได้เลี้ยงลูกด้วยกัน

กวาง : สดเลยค่ะ เริ่มต้นเลยกวางชอบอะไรที่เป็นธรรมชาติมากกว่า แล้วมันสักครั้งหนึ่งในชีวิต เราก็อยากจะรับรู้ถึงความเป็นแม่

กวาง : ก็ปวดค่ะ ตอนที่บีบเยอะๆ เลยเนี่ย จะไม่ไหวเหมือนกันนะ คุณหมอก็ฉีดยาแก้ปวดให้ ตอนนั้นก็จับมือคุณแอนดี้ว่าฉันจะตายไหม

แอนดี้ : น่าตื่นเต้น แล้วน่ากลัว แต่ก็คอยดูตลอด

กวาง : ต้องใช้กำลังใจเยอะมากๆ ณ ตอนนั้นก็คิดอยู่เหมือนกันนะ ต้องบล็อกหลังแล้ว จะไม่ไหวแล้ว แต่คุณหมอบอกว่าไม่ทันแล้ว จะออกมาแล้ว อดทนไปอีกหน่อย แต่พอคลอดปุ๊บหายเจ็บเลย มันปวดแค่ตอนบีบออกมา แต่พอหัวออกมาก็เริ่มง่ายแล้ว แล้วประกอบกับกวางเองก็ออกกำลังกาย แล้วก็ทำงาน เพราะฉะนั้นเราก็ร่างกายแข็งแรง

แอนดี้ : ความรู้สึกหลายอย่างมาก

กวาง : สำหรับตอนที่อารยาออกมา คุณพยาบาลก็มาวางบนท้อง กวางรู้สึกว่าคำแรกที่พูดออกมา "นี่ใครเนี่ย" ต้องบอกก่อนว่าโมเมนต์ในความเป็นแม่จะเกิดขึ้นเมื่อตอนที่เขามาแล้ว ณ โมเมนต์ที่เขามาเรายังรู้สึกว่ายังเป็นคนแปลกหน้ากันอยู่ เพิ่งเคยเจอ แต่พอมองหน้าเขา อุ้ย...ตายแล้ว หน้าเหมือนเราเลย แล้วหลังจากได้มาเลี้ยงดูเขา มันมีปฏิสัมพันธ์ ตอนนั้นมันเป็นความรู้สึกที่เริ่มความเป็นแม่ขึ้นมาแล้ว

กวาง : จริงๆ การอยู่ไฟ เป็นวิธีการดูแลตัวเอง ต่างประเทศเนี่ยเขาก็ไม่มีเรื่องการอยู่ไฟ เขาก็นอนพักผ่อนของเขาไป แล้วประเทศไทยก็มีสมุนไพร กวางรู้สึกว่าการอยู่ไฟมันฟื้นฟูร่างกายของเรา มันเหมือนการได้พักผ่อนจากการที่เราตั้งครรภ์ การคลอด ทำให้เรารู้สึกดีขึ้น มีพลังมากขึ้น

กวาง : มาก พิ้งกี้นี่ตั้งแต่เบบี้ ชาวเวอร์ แล้ว เขาสัญญาว่าจะพาหลานเที่ยวรอบโลก เขาอยู่กับกวางมาตลอด คลอดเสร็จเขาก็เป็นเพื่อนคนแรกที่มาหา เขาเองก็อยากจะมีน้อง ทีนี่เราเป็นเพื่อนกันมานานเขาก็มาเล่นกับอารยาด้วย

กวาง : แบบพอคุณแม่คุณแอนดี้อุ้ม ก็แบบคุณแม่เอาไปอีกแล้ว บางทีเราไม่ได้นอนเลย คนที่มีลูกจะรู้เลยว่ามันต้องตื่นทุกชั่วโมง ตลอดเวลา เราก็พักผ่อนน้อย เกิดอาการเครียด เกิดอาการล้า หงุดหงิดโวยวาย ไม่แฮปปี้

กวาง : ร้องทุกวันเลย แบบจินตนาการ อาจจะเป็นเพราะเราไม่มีประสบการณ์ในการเลี้ยงลูก แล้วคาดหวังว่าทุกอย่างต้องเป๊ะ เราก็ต้องหาข้อมูลตลอดว่าเขาร้องไห้ทำไม ซึ่งจริงๆ เด็กก็ต้องร้องไห้ปกติ เราก็จะคิดเยอะว่าเขาเป็นอะไรหรือเปล่า

กวาง : เป็นแบบเดือนกว่า เกือบสองเดือน

กวาง : เขาก็ช่วยค่ะ

กวาง : ใช่ค่ะ หายแล้ว

กวาง : กวางวางแผนแล้ว เราจะต้องไม่เป็นแค่มิสยูนิเวิร์สไทยแลนด์ เราต้องเป็นมิสยูนิเวิร์สเท่านั้น

กวาง : เป็นการผ่าตัดผังผืดใต้ลิ้น เริ่มจากการที่กวางเป็นเบบี้บูลด้วยความที่เราเหนื่อยมาก เรารู้สึกว่าน้องอารยาเข้าเต้าเรานานมาก แล้วพอกินเสร็จปุ๊บก็ร้องอีกแล้ว กวางก็อดทน เราอยากให้นมเขา สุดท้ายก็ไปค้นพบจากคุณหมอหลายโรงพยาบาลแล้วการค้นพบเอง เรารู้สึกว่าต้องเกี่ยวกับผังผืดใต้ลิ้นแน่เลย

กวาง : กวางก็ไม่หยุดค้นพบ ค้นหาข้อมูล แม่ของกวางก็รู้สึกว่ามันมีแบบนี้ด้วยหรอ แต่โชคดีที่เขาสามารถทำได้ถึง 6 เดือน หลัง 6 เดือนต้องมีการวางยาสลบแล้ว ซึ่งน้องอารยาใช้เวลาผ่าตัด 15 นาที

กวาง : คุณแม่เหนื่อยค่ะ ตอนท้องขึ้น 17-18 โล ตอนนี้ยังคาอยู่ประมาณ 3-4 โล ให้นมน้องเอง ดูแลเองด้วย

กวาง : ขอเรียนรู้อย่างเต็มที่ก่อน ไม่แน่อาจจะมีคนที่สองก็ได้

คลิป

vvvvvvvv

vvvvvv

vvvv

vv

v