อ้อม พิยดา น้ำตาคลอ เปิดใจถึงพ่อเปี๊ยก ทำสิ่งนี้ไว้ล่วงหน้า และคำพูดสุดท้ายก่อนสิ้นลม...

เมื่อเวลา 17.00 น. วันที่ 4 ธ.ค.ที่วัดเทพศิรินทราวาส ราชวรวิหาร อ้อม พิยดา จุฑารัตนกุล พร้อมด้วย โอ อัครพล อัครเศรณี พี่ชาย อ๋อ ศิรดา อัครเศรณี เมเยอร์ พี่สาว และโอ๊ต นนทพร อัครเศรณี น้องชาย ร่วมเปิดใจถึงการสูญเสียคุณพ่อ พิศาล อัครเศรณี

โอ๊ต เผยว่า ก่อนคุณพ่อเสียชีวิต คุณพ่อบอกว่าปวดหลังมาก จึงเรียกรถพยาบาลมารับที่บ้าน เมื่อไปถึงโรงพยาบาล คุณหมอให้ยาแก้ปวดเบื้องต้น และรอดูอาการ เราก็ติดต่อไปทางคุณหมอที่เคยทำบอลลูนให้พ่อ ก่อนย้ายไปที่อีกโรงพยาบาลหนึ่ง แล้วอาการไม่ดีขึ้น ท่านก็ไปอย่างสงบ

อ้อม "คุณหมอมาตอนที่อาการไม่ค่อยดีแล้ว เหมือนอาการเริ่มต้นของคนที่จะหัวใจวาย มีอาการแน่นหน้าอก เจ็บหลัง เป็นอาการของคนที่เป็นโรคหัวใจล้มเหลว ตอนหลังก็ช็อก คุณหมอก็มาช่วยปั๊ม ปั๊มนานมาก ตามหลักการแพทย์คือประมาณครึ่งชั่วโมง แต่คุณหมอก็รอปาฏิหาริย์ โดยปั๊มอยู่ประมาณ 2 ชม. แต่ไม่มีสัญญาณชีพแล้ว"

สุขภาพของอาเปี๊ยกที่ผ่านมาเป็นอย่างไรบ้าง?
อ๋อ "สุขภาพแข็งแรงดี แต่มีเหนื่อย ช่วงหลังก็เหนื่อยบ่อย"

โอ๊ต "คุณพ่อเป็นโรคหัวใจอยู่แล้ว เป็นอยู่เส้นครึ่ง ทำบอลลูนไปแล้ว 1 เส้น เหลืออีกครึ่งเส้น คุณหมอบอกว่ายังไม่ต้องทำก็ได้ ทานยาเอา คุณหมอให้คุมอาหาร กินยาอย่างต่อเนื่อง แต่ไม่ค่อยได้คุม"

ช่วงส่งโรงพยาบาล คุณพ่อได้พูดอะไรบ้าง?
อ้อม "คุณพ่อไม่ได้พูดอะไร ไม่ทันตั้งตัว เร็วมาก เหมือนอาการเริ่มต้นแค่เจ็บหลัง สุดท้ายก็พูดกับพี่ชายว่า พ่อหายใจไม่ออก แล้วก็ไป"

มีการรักษาที่ไม่ถูกวิธี ที่ทำให้คุณพ่อไปเร็ว?
โอ "ไม่น่าจะรักษาไม่ถูกวิธี คงจะเป็นทางการแพทย์ปกติ แต่อาจจะมีเรื่องการสั่งการที่ขรุขระตามระบบ เพราะดึกแล้ว เราไปถึงกัน 4-5 ทุ่ม ทางการแพทย์ก็ช่วยกันอย่างเต็มที่"

ติดใจมั้ย?
โอ "ไม่ติดใจ ก็รู้ว่าทำเต็มที่ คงไม่มีใครไม่หวังดี ทุกคนหวังดีกันหมด แต่บางทีอาจจะฉุกละหุก อาจจะทำให้เกิดอะไรขึ้น"
อ้อม "เชื่อว่า ทุกคนทำด้วยความหวังดี เป็นเรื่องกะทันหันมาก เพราะพ่อเดินเข้าไปได้ปกติ ไม่ต้องเข็น"
โอ "ยังบอกน้องชายเลยว่า ให้กลับมาพรุ่งนี้เช้าเลย ไม่ต้องมาเฝ้าหรอก คือพ่อยังเป็นปกติมาก"

หนุ่ม กรรชัย บอกว่า ถ้าหมอโรคหัวใจจริงๆ จะรู้ว่าการปวดข้างหลัง มันมาจากโรคหัวใจ?
อ้อม "ใช่ค่ะ จริงๆ เราอาจจะพาเขาไปอีกโรงพยาบาลหนึ่ง แต่เรายังไม่ได้ทราบสาเหตุขนาดนั้น พอดีผู้ช่วยคุณพ่อโทรไปปรึกษากับคุณหมอเจ้าของไข้ พอรู้ปุ๊บก็เลยรีบย้าย"
โอ๊ต "ผู้ช่วยคุณพ่อโทรไป แต่ตอนนั้นก็ดึกมากแล้ว หมอที่เป็นเจ้าของไข้ที่ทำบอลลูนให้พ่อก็อยู่เมืองจีน โทรไปก็เป็นผอ.เก่าของโรงพยาบาล บอกว่าให้ย้ายมาที่นี่"

ถ้าเจอหมอถูกคนถูกโรค อาจจะไม่ถึงขนาดนี้?
อ้อม "จริงๆ อ้อมว่าเป็นวาระ เป็นเวลาของพ่อมากกว่า เราสูญเสียคุณพ่อไป เราก็อยากจะมองในด้านที่ดีมากกว่าว่า เรียกว่าพ่อไปสบายที่สุด ไม่ได้เจ็บ ไม่ได้ปวด เหมือนเบลอๆ พ่อหายใจไม่ถนัด แล้วก็ไปเลย อ้อมไปไม่ทัน ไปถึงคือปั๊มแล้ว"

โอ ได้อยู่กับคุณพ่อคนสุดท้าย คุณพ่อพยายามจะสื่อสารอะไรมั้ย?

"คุณพ่อมองหน้า แล้วบอกว่าหายใจไม่ออก พ่อหายใจไม่ออก ช่วยพ่อหน่อย เป็นประโยคสุดท้ายที่พ่อพูด"

อ้อม "คือหัวใจล้มเหลวไปแล้ว หัวใจหยุดการทำงาน คุณหมอบอกว่าหลอดเลือดมันตีบฉับพลัน ทำให้ไม่จ่ายเลือดเข้าไปในหัวใจ ซึ่งคุณพ่อมีปัญหาเรื่องหัวใจอยู่แล้ว อย่างที่น้องชายบอกว่า เส้นเลือดตีบไปเส้นครึ่ง ทำไปแล้ว 1 เส้น เหลืออีกครึ่งเส้น ซึ่งเป็นเอฟเฟ็กต์ อาจจะกินอาหารที่ถูกใจ แต่อาจจะไม่ถูกกับร่างกาย เลยทำให้เกิดเอฟเฟ็กต์แบบนี้"

คุณพ่อเป็นโรคหัวใจมาระยะหนึ่ง คุณพ่อมีเปรยๆ เป็นระยะ หรือสั่งเสียอะไรบ้าง?
อ้อม "มีนะ เราตกใจมาก อย่างหนังสือที่เราจะแจกตอนเผา คุณพ่อทำมานานแล้ว เป็นหนังสือประวัติเขาเอง"

ตอนนั้นได้ถามคุณพ่อมั้ย?
อ้อม "ตอนนั้นเค้าอายุเยอะแล้ว คงอยากเขียนประวัติตัวเขาเอง มันนานแล้ว ไม่ได้คิดว่าเป็นลาง แกอยากเขียนเรื่องราวชีวิต อยากเก็บรวบรวมโปสเตอร์ รวบรวมรูป พอทำเสร็จ แล้วบอกน้องอีกคนที่สนิทกับเขา ซึ่งเป็นเลขา ว่า หรือว่าเอาอันนี้ไว้แจกงานศพเขา พูดมานานแล้ว เพิ่งเสร็จเมื่อครึ่งปีที่ผ่านมา แต่เขาเริ่มทำมาหลายปีแล้ว"

ตั้งรับกับความสูญเสียอย่างไร?
โอ "ยาก ไม่รู้จะตั้งรับยังไงเหมือนกัน"

ที่ผ่านมาคุณพ่อได้สั่งเสียอะไรบ้าง?
โอ "จริงๆ คุณพ่อก็ห่วงลูกทุกคน ลูกๆ ทุกคนก็เดินตามเส้นทางที่ถูกต้องแล้ว คุณพ่อก็สบายใจ"
อ้อม "เหมือนจะทำแต่ยังไม่ได้ทำ มีละครที่ยังไม่ได้ออกอากาศ เหมือนแกจะทำโปรเจ็กต์อะไรแล้วก็ยังไม่ได้เริ่ม แต่แกก็พูดกับอ้อมอยู่ว่า ถ้าเหนื่อยแล้ว เราก็อยู่สบายๆ ดีกว่า"

คุณพ่อสอนอะไร พอพูดถึงแล้วเป็นสิ่งที่เรานึกถึง อย่างการทำงาน การใช้ชีวิตส่วนตัว?
โอ "คุณพ่อมีน้ำอดน้ำทนมาก มันก็มีทั้งข้อดีข้อเสีย คุณพ่อมีข้อเสียคือ ถ้าเขาไม่เจ็บจริงๆ ไม่ถึงขนาดต้องเข้าโรงพยาบาล เขาจะไม่ปริปาก มีน้ำอดน้ำทนสูงมาก ทำให้กลายเป็นเรื่องใหญ่ แล้วไปไม่ทัน ก็เป็นงี้จริงๆ"
อ้อม "เราถึงไม่ได้โทษใคร แต่เขาเคยพูดกับอ้อมนะ ถ้าพ่อจะไป พ่อจะไม่ให้ลูกเป็นห่วงนะ ถ้าจะตายก็ตายไปเลย"

คุณพ่อมีห่วงอะไรบ้าง?
โอ "คิดว่าไม่มี พ่อคงไม่ห่วงอะไร ช่วงหลังอาจจะเหงาหน่อย เพราะลูกๆ ก็กระจายกันทำงาน ไม่ค่อยได้อยู่ด้วยกันเท่าไหร่ จะมีน้องชายอยู่กับพ่อเยอะสุด

สิ่งที่เราคิดถึงคุณพ่อ ที่คุณพ่อสอน?
อ๋อ "พ่อสอนเสมอ เราเกิดมากับดินก็อยู่กับดิน ให้อ่อนน้อมถ่อมตน"
โอ๊ต "ใครที่ดีกับเราก็ให้ดีด้วย ฐานะไม่สำคัญสำหรับชีวิตคนคนหนึ่ง ให้ดูที่นิสัยเป็นหลัก"

มีอะไรอยากจะบอกคุณพ่อเป็นครั้งสุดท้าย?
อ้อม-โอ "บอกพ่อไปแล้วว่า พวกเราทุกคนจะเป็นเด็กดี อย่างที่คุณพ่อสอนเรา ให้คุณพ่อหลับให้สบาย ไม่ต้องห่วง พวกเรารักกัน จะดูแลกันและกันตลอดไป ซึ่งเราดูแลกันอยู่แล้ว"

กำหนดการหลังจากนี้?
อ้อม "ยังไม่ได้กำหนดวันเผา เราจะคุยกันอีกทีว่าจะเป็นวันไหน"