“เจมส์ เรืองศักดิ์” ควงภรรยา เปิดใจ ผ่านมาได้อย่างไร? ในวันที่แท้งลูกคนแรก (มีคลิป)

ก้อย : "7 Week แล้วค่ะ"

เจมส์ : "สำหรับผมมันรู้สึกเหมือนความฝัน อย่างที่บอกว่าเราตั้งใจมากทั้งวิธีทางธรรมชาติและทางวิทยาศาสตร์ พอมันได้ปุ๊บ เราก็ไม่ค่อยแน่ใจ แบบมันได้จริงๆเหรอ แล้วจะชัวร์ไหม อะไรประมาณนี้"

ก้อย : "จริงๆ วันนั้นคือคุณหมอนัดเจาะเลือด แต่เราแบบเหมือนทนไม่ไหวก็แอบเทสก่อน เลยซื้อที่ตรวจมาตอนเช้า แล้วมันก็ขึ้น 2 ขีดแบบจางมาก แล้วก้อยก็ไปปลุกพี่เจมส์มาดู เขาก็ถามว่านี่พี่ฝันไปหรือเปล่า เขาก็คิดว่าเขากำลังฝันอยู่ แต่เราก็ดีใจนะ แต่ก็ไม่กล้าดีใจแบบร้อยเปอร์เซ็นต์ เพราะว่าเคยหลุดมาแล้ว

ก้อย : "ตอนนั้นเป็นการท้องตามธรรมชาติ ตอนนั้นแบบไม่ได้ตั้งใจมาก คือลองปล่อยกันดูแล้ว 2 เดือน น้องมาเร็วกว่าที่เราคาดไว้ อะไรที่มันมาแบบเซอร์ไพรส์ก็จะดีใจมากกว่าตั้งใจทำ แล้วก็ตอนนั้นเราก็ไปอัลตร้าซาวด์แล้วเราก็ดีใจเหมือนกับว่าเราเห็นลูกเราแล้วอะไรแบบนี้ แล้วตอนนั้นบินกลับนครฯ แล้วพี่เจมส์เขาก็ทำงาน ยกกระเป๋าเองอะไรเองทำเองทุกอย่าง ยังวิ่งยังออกกำลังกาย ยังใช้ชีวิตทุกอย่างเหมือนเดิมเพราะคิดว่าแข็งแรงดี ปรากฏว่าไปอยู่บ้านประมาณ 3-4 วันก็มีเลือดออกมา ก็เลยรีบไปหาคุณหมอ คุณหมอก็อัลตร้าซาวด์ดู ตอนนั้นขนาดตัวของเด็กจะเล็กกว่าฟิล์มที่เราเคยเห็น คุณบอกก็บอกว่าเขามีขนาดฟ่อลงนะ คุณหมอก็ให้แอดมิดเพื่อที่จะเหน็บยา เอาออกมาเพราะแท้งแล้ว เราก็เหมือนแบบไม่เชื่อ แล้วก็ไม่ทำตาม เราก็ขึ้นเครื่องบิน กะว่ากลับมาหาคุณหมอที่เราเคยตรวจ มาถึงก็ดึกแล้ว เรานอนค้างที่บ้านอีกคืนนึงคิดว่าพรุ่งนี้ค่อยไป แต่พอเราเข้าไปในห้องน้ำก็หลุดออกมาเลย เป็นถุงเลยค่ะ เลือดเยอะมาก ตกใจเราก็ร้องไห้แล้วก็คิดในใจว่าแบบจบแล้ว"

เจมส์ : "มันก็ดีใจนะครับ สำหรับคนเป็นพ่อครั้งแรก แต่ว่าสุดท้ายแล้วมันก็ต้องกลับมา มันต้องมีคนใดคนหนึ่งแข็งแรงเพื่อให้เป็นที่ยึดได้ ผมก็ต้องใจแข็งไว้ แล้วก็บอกเขาว่าไม่เป็นไร เราสามารถที่จะทำใหม่ได้ บางทีเขาอาจจะยังไม่พร้อมที่จะมาอยู่กับเราอะไรแบบนี้ก็ปลอบใจเขาครับ"

ก้อย : "คือก้อยกลัวเขาจะเสียใจ เพราะว่าเขาดีใจมาก ในวันที่เราบอกว่าเราท้องแล้ว ประคบประหงมดูแลเราทุกอย่าง แล้วอยู่ๆ เราก็บินไปโดยที่ไม่ได้ปรึกษาเขาก่อน อยากกลับบ้านไปโชว์พ่อแม่ แล้วเราก็โทษตัวเองตลอดเวลาว่าเป็นเพราะเรา หรือเราไม่ได้ดูแลตัวเองดีหรือเปล่าอะไรแบบนี้"

ก้อย : "ที่ผ่านจุดนั้นมาได้ก็เพราะพี่เจมส์เลย เขาไม่เคยบอกว่าอยากได้ มันก็เลยทำให้เรารู้สึกว่า ไม่ได้เป็นสิ่งที่คาดหวัง หรือกดดัน เขาก็บอกว่าก้อยจะมีหรือไม่มีพี่ก็ยังรักก้อยเหมือนเดิม ถึงเราไม่มีลูก เราก็ไปเที่ยวกันสองคนก็ได้ หรือเราจะไม่มีลูกเลยก็ได้นะ"

เจมส์ : "หลังจากนั้นเราก็พึ่งธรรมชาติอีกครั้งหนึ่ง ทั้งนับวันและไม่นับวัน เราก็พยายามกันอยู่หนักๆ เลยช่วงหนึ่งแต่ก็ไม่สำเร็จ จนเราได้มาเจอกับคุณหมอท่านหนึ่ง

ก้อย : "ใช่ค่ะ เราก็ทําไปตามสเต็ป เพราะคุณหมอก็บอกว่าเราเคยท้องกันเองตามธรรมชาติแล้ว ควรจะลองไปตามธรรมชาติก่อนจะได้ไม่ต้องไปเสียเงินเสียทองแล้วก็เจ็บตัว ถ้าไม่ได้จริงๆ ค่อยพึ่งวิทยาศาสตร์"

เจมส์ : "คือโรงพยาบาลเขาจะมีห้องไว้ให้เราไปทำการเคลื่อนสเปิร์มออกมา(หัวเราะ) เพื่อนำไปตรวจเช็ค ซึ่งเราก็ไปอยู่หลายครั้งเหมือนกัน เพราะเราเคลื่อนสเปอร์สมาได้แล้ว เขาก็จะพาไปตรวจเช็ค ตรวจจำนวน ดูการวิ่ง ตรวจความแข็งแรงสเปิร์มของเรา

ก้อย : พอได้เชื้อมาคุณหมอก็บอกว่าขนาดตัว ทิศทางการวิ่งอะไรก็ปกตินะ อาจจะมีสาเหตุมาจากการพักผ่อนน้อยทำให้บางช่วงมันเบาไป คุณหมอก็เลยแนะนำเป็นการฉีดเชื้อ คือการนำสเปิร์มของเขามาใส่ในหลอดยาวๆ จากนั้นก็ฉีดไปรอไว้บริเวณข้างหน้าที่ไข่จะตก ในวันที่หมออัลตร้าซาวด์แล้วว่าไข่จะตก หลังจากนั้นหมอก็จะฉีดยาที่สะโพกเราเพื่อบังคับให้ไข่ตกตรงตามเวลา"

ก้อย : "ผลปรากฏว่าไม่ติดค่ะ ทั้งๆ ที่รอบนั้นไข่ตก 2 ใบ ซึ่งไข่ 2 ใบ จะได้เป็นแฝดแต่แฝดที่หน้าไม่เหมือนกัน เพราะไข่มาจากคนละใบกัน"

ก้อย : "มันก็ไม่ถึงกับไสยศาสตร์ แต่เรียกว่าขอพร ก็ไปตระเวนขอพรมา 9 ที่"

เจมส์ : ก็ไปมาทุกที่ ที่เขาว่าดังๆ ครับ ส่วนตัวผมเป็นคนไม่เชื่อเรื่องพวกนี้นะ แต่ก็ตามใจเขาครับ"

เจมส์ : "ใช่ครับ ก็เริ่มๆ แล้ว จนมาเจอคุณหมอจากศิริราชท่านนี้แหละครับ ชื่อว่าคุณหมอพิทักษ์ครับ ซึ่งมีรุ่นพี่ของเราแนะนำมาอีกทีนึง

ก้อย : "รุ่นพี่ทำมาแล้ว 13 ครั้ง อายุประมาณ 40 แล้วนะ แล้วมาประสบความสำเร็จที่นี่ครั้งเดียว ต้องบอกว่าที่นี่เขาใส่ใจในความสำเร็จทุกขั้นตอน เราเห็นหน้าเบบี๋ตั้งแต่วันแรกของการปฏิสนธิ มีการแบ่งเซลล์ ได้ตัวอ่อน 11 ตัว แล้วก็เอาไปเลี้ยงในแลป"

ก้อย : "เราไม่สามารถเลือกได้ เพราะสุดท้ายมันจะเหลือแค่ตัวเดียว จะคัดตัวที่แข็งแรงสมบูรณ์แบบที่สุด"

ก้อย : "ใช่ค่ะคุณแม่ก็จะคอยมาดูแลทำกับข้าว มาอยู่ด้วยเลย"

เจมส์ : "ตอนเช้าคุณแม่ก็จะไปจ่ายตลาดคุณแม่บอกว่าไม่อยากให้ซื้อทาน เพราะไม่รู้ว่าเขามีขั้นตอนการทำยังไง"

ก้อย : "จริงๆ เขาอดทนมากนะ คือเขาอดทนกับการเปลี่ยนแปลงของเรา ถือว่าเขาทนได้เยอะนะ เพราะว่าตัวก้อยเปลี่ยนแปลงค่อนข้างเยอะเรื่องอารมณ์อะไรแบบนี้ แต่เขาไม่มีอารมณ์ที่จะโกรธหรือว่าทำหน้าบึ้ง หรือว่าที่จะส่งเสียงดัง ให้เราต้องรู้สึกแบบอื่นๆใจเลย ก็มีแต่ให้กำลังใจตลอด"