แพทย์ปล่อยแจ็คสันหยุดหายใจ21นาที

อัยการเห็นว่า เขาเป็นผู้รับผิดชอบต่อการเสียชีวิตของแจ็คสัน และเผชิญข้อกล่าวหากระทำการโดยประมาท อันเป็นเหตุให้ผู้อื่นถึงแก่ความตาย

โดยในสำนวน ระบุว่า นายแพทย์เมอร์เรย์ วัย 57 ปี ให้ยานอนหลับหลายขนานแก่แจ็คสัน รวมถึงยาโฟรโพฟอล ซึ่งเป็นยาสลบที่ใช้ในห้องผ่าตัด ก่อนที่เขาจะหยุดหายใจ แต่นายแพทย์เมอร์เรย์ไม่ยอมแจ้งหน่วยฉุกเฉินในทันที และยังอ้างด้วยว่า ความพยายามกู้ชีพแจ็คสันของเขานั้นไม่ส่งผล นายแพทย์เมอร์เรย์ ได้รับค่าจ้างเดือนละ 1 แสนปอนด์ ในการดูแลสุขภาพของแจ็คสัน แต่เขากลับไม่แจ้งหน่วยแพทย์ในรถพยาบาล รวมถึงในโรงพยาบาลด้วยว่า เขาให้ยาโพรโพฟอลแก่แจ็คสัน ซึ่งกำลังเตรียมตัวขึ้นเวทีคอนเสิร์ตยิ่งใหญ่ " ดิส อิส อิท " ที่สนามกีฬาโอทู กรุงลอนดอน ปี 2552 นายแพทย์เมอร์เรย์ ดูแลแจ็คสันในห้องนอนของเขา ด้วยการให้ยาแวเลียม เมื่อเวลา 01.30 น.ตามด้วยยานอนหลับโลราซีแปม และเพิ่มให้อีก ในเวลา 03.00 น. และ 07.30 น. และก่อนเวลา 11.00 น.เพียงไม่นาน เขาก็ให้ยาโพรโพฟอล

แจ็คสันเป็นโรคนอนไม่หลับ และต้องพึ่งยาโพรโพฟอล ที่เขาเรียกว่า " มิลค์ "

ซึ่งมีผลข้างเคียงต่อระบบการหายใจ และผู้ป่วยสามารถหยุดหายใจได้ ถ้าไม่สังเกตอาการอย่างถูกวิธี และอัลเบอร์โต อัลวาเรซ หนึ่งในบอดี้การ์ด ถูกเรียกตัวเข้าไปตอนที่แจ็คสันหยุดหายใจ และพบว่านายแพทย์เมอร์เรย์กำลังทำ CPR ด้วยมือเพียงข้างเดียวอัลาเรซ บอกด้วย แจ็คสันตาค้างและม่านตาขยาย ตัวเย็นเฉียบ และหัวใจหยุดเต้น เขาเสียชีวิตในช่วงที่รถพยาบาลกำลังเดินทางไปถึง และนายแพทย์เมอร์เรย์ บอกเพียงว่า เขาให้ยาโลราเซแปมแต่ไม่ได้บอกว่ามียาโพรโพฟอลด้วย และผลการชันสูตรศพ พบว่า แจ็คสันเสียชีวิตเพราะได้รับยาโลราเซแปมกับยาโพรโพฟอล เกินขนาด ซึ่งในช่วง 2 เดือน ก่อนที่แจ็คสันจะเสียชีวิต นายแพทย์เมอร์เรย์ให้ยาโพรโพฟอลแก่เขาถี่ถึง 6 ครั้งต่อสัปดาห์

นักออกแบบท่าเต้นที่เป็นคนสุดท้ายที่ทำงานกับแจ็คสัน บอกว่า แจ็คสันอาการไม่ดีในช่วง 6 วันก่อนที่เขาจะเสียชีวิต และต้องกลับไปพักผ่อนเร็วขึ้นในระหว่างซ้อม