ละครมือนาง

ละครหลังข่าว พุธ - พฤหัสบดี 20.25 น.
บทประพันธ์ อนัญจนา
บทโทรทัศน์ คฑาหัสต์ บุษปะเกศ
กำกับการแสดง จรูณ ธรรมศิลป์
ผู้ผลิต ดีด้า วีดีโอ โปรดักชั่น จำกัด

หมอดนัย อุดมแพทย์ แต่งงานกับ ทิพวรรณ มีบุตรสาวด้วยกันหนึ่งคนอายุประมาณ 7 ขวบ ชื่อ เมษยา (น้องเมย์) วันหนึ่งหมอดนัยขับรถจะพาทิพย์ และน้องเมย์ไปเยี่ยมแม่ของดนัย รถเกิดอุบัติเหตุพลิกคว่ำบนเขาทำให้ทิพย์ซึ่งนั่งคู่ไปกับหมอดนัยเสียชีวิตทันที และกระจกยังบาดที่ข้อมือทิพย์จนมือขาดกระเด็นไป หมอดนัย และน้องเมย์บาดเจ็บเล็กน้อย หมอดนัยเสียใจมากที่สุดเพราะรักทิพย์มากแต่ทิพย์ต้องมาตายจากไปเพราะความผิดพลาดของเขาเอง

ก่อนที่ตำรวจจะมาพลิกศพ ขณะที่หมอดนัยกอดลูกร้องไห้อยู่ เขาเหลือบไปเห็นมือของทิพย์ที่ขาดกระเด็นไป นิ้วมือกระดิกได้ หมอดนัยคิดว่าตาของตนเองไม่ฝาดแน่ ด้วยเขามีความรู้ทางด้านการแพทย์ ความคิดได้เกิดขึ้นในสมองทันที เขาคิดว่าจะใช้ความรู้ทางการแพทย์ทำให้มือของทิพย์ที่ขาดออกจากร่างไม่เน่าไม่เปื่อย เขาจะเก็บมือของทิพย์ไว้แทนตัวทิพย์ในยามคิดถึง เขารีบเอามือของทิพย์ไปซ่อน ทำให้ตำรวจที่มาพลิกศพในที่เกิดเหตุหามือไม่พบ คงนำแต่ร่างไร้วิญญาณของทิพย์ไป และเชิญหมอดนัยไปให้การที่สถานีตำรวจ เมื่อเสร็จธุระจากสถานีตำรวจแล้ว หมอดนัยรีบกลับมาเอามือของทิพย์ที่ซ่อนไว้โดยไม่ให้ใครรู้เห็น

ต่อมาหมอดนัยได้นำมือของทิพย์มาเก็บไว้ในบ้าน โดยใส่ตู้กระจกไว้ในที่ที่ลับตา ก่อนจะเข้านอนหรือไปทำงานหมอดนัยจะบอกทิพย์ทุกครั้งเหมือนกับทิพย์ยังมีชีวิตอยู่ บางครั้งน้องเมย์ก็สงสัยว่าพ่อทำไมพูดอยู่คนเดียว ก่อนนอน และตื่นนอนน้องเมย์จะร้องไห้คิดถึงแม่ทุกวัน วิญญาณของทิพย์ยังคงวนเวียนอยู่ในบ้านเพราะเป็นห่วงลูกเมย์มาก

วันหนึ่งหมอดนัยจึงตัดสินใจบอกลูก และพาลูกไปกราบมือแม่ ทั้งสองพ่อลูกกอดกันร้องไห้คิดถึงทิพย์ วิญญาณของทิพย์พยายามบอกลูก และสามีว่าเธอจะอยู่คุ้มครองลูกในบ้านนี้ แต่หมอดนัยกับน้องเมย์ก็ไม่ได้ยินที่ทิพย์พูด

ต่อมา ภารดา ลูกสาวคุณนาย ชื่นวรรณ ฐานะค่อนข้างรวยระดับเศรษฐินี ซึ่งภารดาเป็นเพื่อนกับทิพย์ได้มาหาน้องเมย์ และหมอดนัยที่บ้านบ่อยๆ ภารดามักจะบอกน้องเมย์เสมอว่าเธอเป็นเพื่อนกับแม่ทิพย์ เธอจึงห่วงน้องเมย์เหมือนลูกทำให้น้องเมย์หลงเชื่อในคำพูดของภารดา และรักภารดามากที่เป็นเพื่อนของแม่ ภารดามักจะทำอะไรให้หมอดนัยแทนทิพย์เสมอเพราะภารดาเคยแอบหลงรักหมอดนัยตั้งแต่ทิพย์แต่งงานกับหมอดนัยแล้ว สองพ่อลูกหลงเชื่อในคำพูด และการกระทำที่เสแสร้งของภารดาจนสนิท

ในที่สุดหมอดนัยก็ตัดสินใจแต่งงานกับภารดาเพราะเห็นว่าลูกรักภารดา อีกอย่างภารดาก็เป็นเพื่อนของทิพย์คงจะดูแลเมย์แทนทิพย์ หลังแต่งงานใหม่หมอดนัยได้ย้ายเข้าไปอยู่บ้านหลังใหม่ ซึ่งคุณนายชื่นวรรณแม่ยายยกที่ดินให้ ส่วนบ้านหมอดนัยปลูกด้วยเงินของตนเอง หมอดนัยได้พาน้องเมย์ไปอยู่ด้วย

จากการแสดงออกของหมอดนัยที่ทุ่มเทความรักให้ลูก และพูดเปรยถึงทิพย์เสมอก่อนนอน และออกไปทำงาน ทำให้ภารดาเริ่มหมั่นไส้น้องเมย์เป็นทวีคูณ ระหว่างที่หมอดนัยไม่อยู่บ้าน น้องเมย์มักถูกภารดาและบริวารในบ้านกลั่นแกล้งบ่อยๆ จนวิญญาณของทิพย์ทนไม่ได้ ทุกครั้งที่วิญญาณของทิพย์ปกป้องลูก มือที่อยู่ในตู้กระจกซึ่งหมอดนัยซ่อนไว้ก็จะกระดิกได้

ภารดา และบริวารในบ้านจะถูกมือของทิพย์ทำร้ายบ่อยๆ ขณะที่รวมหัวกันรังแกน้องเมย์ สร้างความแปลกใจ และหวั่นกลัวให้กับภารดา และบริวารมาก ทำให้คุณนายชื่นวรรณต้องมาหาภารดา และพักอยู่ในบ้านเพื่อดูเหตุการณ์ในบ้าน วันหนึ่งคุณนายชื่นวรรณโวยวายลั่นบ้านที่เห็นมือคนวางอยู่ในตู้กระจกที่ห้องลับๆ ใกล้ๆ ห้องนอนของน้องเมย์ ภารดาบอกมารดาว่าหมอดนัยขอห้องเล็ก ๆ นี้ไว้เก็บของส่วนตัวเธอจึงไม่ได้สนใจ

คุณนายชื่นวรรณสั่งให้คนขับรถเอาด้ายสายสินพันมือของทิพย์แล้วเอามือของทิพย์ใส่ถุงไปทิ้งในที่เปลี่ยวรกร้าง ในขณะที่น้องเมย์ และหมอดนัยไม่อยู่บ้าน วิญญาณของทิพย์ร้องไห้เสียใจมากเพราะเกรงว่ามือของเธอจะถูกทำลาย หมอดนัย และภารดาทะเลาะกันรุนแรงเรื่องแม่ของภารดานำมือของทิพย์ไปทิ้ง

หมอดนัยขับรถออกหามือของทิพย์ทันทีในคืนนั้นไม่พบ หมอดนัยโกรธมากกลับมาเอาเรื่องคนขับรถของคุณนายชื่นวรรณจนคนขับรถของคุณนายสะบักสะบอมด้วยฝีมือของหมอดนัยจึงยอมพาหมอดนัยไปชี้ที่ทิ้งมือของทิพย์ วิญญาณของทิพย์พยายามพูดกับสามีให้พาลูกไปอยู่ที่อื่น แต่หมอดนัยก็ไม่อาจได้ยินที่ทิพย์พูด หมอดนัยตัดปัญหาระหว่างลูกเมย์กับภารดาด้วยการซื้อที่ดินติดกับรั้วบ้านปลูกบ้านใหม่ให้เมย์อยู่ ซึ่งน้องเมย์ก็พอใจแม้ห่างพ่อบ้างในบางครั้งแต่ก็ได้กราบบูชามือของแม่อย่างอิสระ เฉพาะเวลาทานข้าวต้องมาทานกับพ่อที่บ้านแม้จะเผชิญหน้ากับภารดาบ้าง น้องเมย์ก็พยายามอดทนเพราะเห็นแก่พ่อ

เมษยาโตเป็นสาว ลูกของภารดาที่เกิดกับหมอดนัยหนึ่งคนก็เป็นสาวแรกรุ่นชื่อ มุตา มีนิสัยเหมือนภารดาผู้เป็นแม่ทุกอย่าง

ภีมภพ วัฒนานนท์ หนุ่มหล่อนิสัยดี กำลังศึกษาอยู่ที่มหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียงแห่งหนึ่ง ภีมภพได้มีโอกาสรู้จักเมษยาโดยบังเอิญในงานวันเกิดของภารดาโดยภีมมากับบิดาซึ่งรู้จักกับคุณนายชื่นวรรณ ภารดาแนะนำให้รู้จักกับมุตาลูกสาวของเธอ แต่ภีมกลับไปสนใจเมษยา ภายหลังภีมได้มาขอพบเมษยาบ่อยเข้าทำให้ภารดาโกรธแค้นมาก เพราะภารดาหมายตาจะให้มุตาสนิทกับภีมภพเพราะพ่อของภีมภพมีฐานะดี ภารดาถึงกับมาขู่กับเมษยาว่าถ้าไม่เลิกคบกับภีมภพจะเอามือของทิพย์ไปเผา เมษยากลัวมือแม่จะถูกทำลายจึงตีตัวออกห่างจากภีมภพอย่างเด็ดขาด และกลัวจะเป็นการทำลายความสงบสุขในครอบครัวของพ่อด้วย

คุณหญิงชื่นวรรณ ภารดา มุตาปรึกษาวางแผนจะให้ ภิรัตน์ เพื่อนชายของมุตามาตีสนิทกับเมษยาเพื่อให้ภีมภพหันมาสนใจมุตาอย่างเต็มที่ ภีมภพน้อยใจ และโกรธที่เห็นเมษยาสนิทกับภิรัตน์จึงแกล้งประชดเมษยาทำตีสนิทกับมุตา แต่เมษยากลับวางเฉย ยิ่งทำให้ภีมภพโกรธเมษยามากถึงกับออกปากจะหมั้นกับมุตาเพื่อประชดเมษยา ส่วนเมษยาก็แอบร้องไห้บ่อยครั้งที่ภีมภพแกล้ง

เมษยาสงสารพ่อไม่อยากให้พ่อมีเรื่องกลุ้มใจภายในครอบครัว และสิ่งสำคัญเหนืออื่นใด เมษยาหวั่นกลัวมือของแม่จะถูกทำลายจึงตัดสินใจหนีออกจากบ้านพร้อมมือของแม่ วิญญาณของทิพย์พยายามบอกกับลูกว่าอย่าทิ้งพ่อไปโดยไม่บอกกล่าว และภีมก็เป็นคนดี แต่เมษยาก็ไม่ได้ยินที่แม่ทิพย์พูด เมษยาหนีไปอยู่บ้านอาของแม่โดยมีภิรัตน์คอยช่วยเหลือตามแผนของมุตา ทำให้หมอดนัยกลุ้มใจมาก ภารดาแกล้งพูดกรอกหูหมอดนัยทุกวันว่าเมษยาหัวแข็ง ประพฤติตัวนอกลู่นอกทางโดยไม่แคร์กับเกียรติยศชื่อเสียงของพ่อ ทำให้หมอดนัยหงุดหงิดทะเลาะกับภารดาบ่อยมาก ส่วนภีมหลังจากเมษยาหนีออกจากบ้าน ภีมก็หายหน้าไปด้วย ทำให้มุตากับภารดาเจ็บแค้นเมษยายิ่งขึ้น จนภารดาต้องตามตัวภีมมาพูดเรื่องการหมั้นระหว่างภีมกับมุตาที่ภีมเคยพูดไว้ ภีมบ่ายเบี่ยงบอกว่าเขายังไม่พร้อม

ทิพย์เข้าฝันดนัยว่าให้ตามลูกกลับมาอยู่ด้วย ถ้าลูกอยู่ที่อื่นอาจจะมีอันตราย ดนัยตามหาลูกไม่พบกลุ้มใจมากกอร์ปกับความร้ายกาจของภารดาทำให้เขาคิดมากจนล้มป่วย

ภีมภพตามหาเมษยาจนพบ และบอกกับเมษยาว่าหมอดนัยกำลังล้มป่วยเมษยาจึงกลับมาอยู่บ้านอีกครั้งเพราะห่วงพ่อ ภารดา คุณนายชื่นวรรณ มุตา สามแม่ลูกไม่ยอมหยุดที่จะแกล้งเมษยา แกล้งสารพัดเพราะต้องการให้เมษยาหนีไปอีก ทิพย์เข้าฝันเมษยาว่าอย่าหนีไปไหนให้ดูแลพ่อ แม่จะดูแลลูกเอง มือของทิพย์จะเล่นงานสามแม่ลูกหนักขึ้นทุกครั้งที่เมษยาถูกรังแก

ภีมมาปรากฎตัวหลังจากเมษยากลับมาอยู่บ้านทำให้มุตา และภารดาเกลียดมาก ภีมตัดสินใจพูดกับหมอดนัยว่าเขารักเมษยาตั้งแต่พบครั้งแรก เขาพูดกับพ่อแล้วจะให้พ่อมาสู่ขอเมษยากับหมอดนัย คำพูดของภีมทำให้ภารดาคาดไม่ถึง ภารดาแค้น และเครียดมากจนล้มป่วย ช็อคเป็นอัมพาตในเวลาต่อมา ภารดาต้องนั่งรถเข็นปากเบี้ยวหมดสภาพ

เหตุนี้ทำให้ภีมภพไม่มาที่บ้านหมอดนัยอีก แต่แอบไปพบเมษยาที่มหาวิทยาลัย มุตาเพิ่มความร้ายกาจขึ้นอย่างรวดเร็วทำหน้าที่แทนแม่ที่เป็นอัมพาต โดยติดต่อเพื่อนที่เป็นกลุ่มเกเรที่เคยเรียนด้วยกัน จ้างไปทำร้ายให้เมษยาเสียโฉม แต่มือแม่ก็ช่วยปกป้องได้ทุกครั้ง

พ่อของภีมพูดกับภีมในวันหนึ่งว่า เหตุที่ภารดาเป็นอัมพาตทุกวันนี้ก็เพราะภีมมีส่วน เพราะฉะนั้นพ่อจึงเห็นว่าภีมควรแต่งงานกับลูกสาวภารดาเพื่อเป็นสิ่งชดเชย ภีมตอบพ่อสั้นๆ ว่าผมขอตอบภายหลัง ภีมคิดในใจว่าการที่เขาพูดเรื่องจริงกับผู้ใหญ่ไม่ถือว่าเขามีความผิด ภีมนำเรื่องนี้มาเล่าให้เมษยาฟัง และบอกเมษยาว่าเขาไม่มีวันแต่งงานกับมุตา เพราะเขารักเมษาจนหมดหัวใจแล้ว เรื่องนี้ทำให้เมษยาดีใจ และกังวล เธอเก็บความรู้สึกลึกๆ ไว้ภายใน เมษยาตัดสินใจขอพ่อไปเรียนต่อเมืองนอก เมษยาไปกราบมือแม่บอกขออนุญาตพ่อแล้ว ส่วนมือของแม่ พ่อรับปากว่าจะนำไปไว้ในที่ปลอดภัย ทิพย์ร้องไห้สงสารลูกมาก ทิพย์พูดกับลูกว่าลูกเกิดมามีทุกข์ต้องถูกรังแกมาตลอด แต่ลูกไม่เคยให้ร้ายใคร ลูกเป็นคนดี ความดีของลูกจะชนะสิ่งอื่นใด ลูกจะต้องมีความสุขในที่สุด หลังจากเมษยาไปเรียนเมืองนอก ภีมภพก็หายหน้าไปด้วยทำให้มุตายอมรับความจริง ยอมพ่ายแพ้ต่อความรักแท้ที่ภีมภพ และเมษยามีต่อกันและกัน