Pic ไปเที่ยวจันทบุรี แวะไปตามหา .........แสงจันทร์ [October Sonata]

ยืนมุงกันไปแบบสงบๆเพราะทีมงานคอยประกาศขอให้เงียบเสียง...

หนังใหญ่ต้องใช้การเก็บเสียงด้วยไมค์....ซึ่งไวต่อเสียงรอบข้างมากๆ

ความที่หนังจะต้องถ่ายด้วยกล้องเดียวเลยต้องถ่ายเก็บทีละมุมๆ

เวลาเลยผ่านไปช้ากว่าละครมาก

สลับกับกองถ่ายต้องหยุดเวลาฝนเทลงมา...เล่นเอาเถิดเจ้าล่อกับฝนอยู่ตลอดวันเลยค่ะ...

เราเบื่อๆ เลยนั่งรถไปหากาแฟอร่อยๆทาน ได้ข่าวว่ามีกาแฟอร่อยอยู่แถวๆถนนถัดไป

ระหว่างทางขากลับเลยใช้โทรศัพท์ถ่ายภาพตึกข้างทางมาด้วย...

เข้าใจเลยว่าทำไมถึงมาถ่ายหนังกันที่นี่...ที่นี่ไม่มีตึกสูงๆสลับระหว่างตึกด้วยกัน..

บรรยากาศยังคงเป็นแบบเรื่อยๆสบายๆ มีบรรยากาศเก่าๆปนอยู่เยอะมาก...เดินเล่นแล้วเพลินดีค่ะ

.......................
> p i c ร้านขายกรอบรูปที่ดูน่าทานมากๆ...

หยุดถ่ายรูปเวลามีชาวบ้านเข้ามาขอถ่าย..

...โป๊ป...






ไม่ค่อยกล้าถ่ายค่ะเห็นน้องเค้าจะนิ่งๆแต่เห็นหลายๆคนบอกว่าน้องเค้าน่ารัก อัธยาศัยดีมาก

บรรยากาศตอนถ่ายฉากสุดท้ายของวันนี้...

ความที่ฝนตกพรำๆตลอดตั้งแต่เที่ยงวันจนเกือบจะห้าทุ่ม..

พักกองกันเป็นระยะๆเพราะตกหนักมาก

ตอนที่พักกอง แฟนคลับก็ติดฝนไปด้วย..

อาลิ้มนั่งอยู่บนจักรยานซะส่วนใหญ่ ขี่ไปขี่มา รอบๆกอง คุยกับคนนั้นทีคนนี้ที..

สักพักก็จะเลี้ยวเข้ามาคุยเล่นกับพวกเรา ชวนทานขนม ชวนถ่ายรูป ร้องเพลงละครปราสาทมืดให้ฟัง..จับมือฉันไว้อะไรประมาณนี้..

เพลงสดๆที่ฟังจากปากอาลิ้มเพราะมาก เสียดายที่จำเนื้อเพลงไม่ได้..

เพราะกำลังเบลอๆไปกับเสียงเพราะๆ

อาลิ้มเอารูปมาอวด เป็นรูปคู่กับแสงจันทร์ เล่าว่าไปถ่ายถึงฉายาจิตรกร ร้านถ่ายรูปเก่าแก่ชื่อดังแถวๆวังบูรพา


อาลิ้มเล่าถึงหนัง ถ่ายแต่ละซีนนานมาก อย่างเช่นวันนี้ซีนเดียวถ่ายตั้งแต่เช้าถึงห้าโมงเย็น..


ความน่ารักของอาลิ้มวันนี้จำได้ไม่หมด เล่าไม่หมดแน่ๆเพราะเยอะมากจริงๆ

อย่างเช่น เราลุกจะไปห้องน้ำ อาลิ้มก็ถามว่าจะไปไหน เราก็บอกว่าจะเดินไปห้องน้ำ..

อาลิ้มขี่จักรยานตามมาบอกว่า มาๆ จะไปช่วย(ช่วยอะไรก็งงเหมือนกัน คงประมาณว่าจะไปส่งอะไรทำนองนั้น..)

ไปยืนคุยกันริมแม่น้ำ อาลิ้มก็ยังขี่จักรยานมาถามว่ายืนทำอะไรกัน..

อาลิ้มแซวแฟนคลับที่แอบไปเป็นเอ็กตร้าที่เข้าฉากหนังด้วยหลายครั้งจนเจ้าตัวเค้าอายไม่รู้จะหลบไปทางไหนแล้ว..

ใครถ่ายรูปก็ยังไปล้อท่าโพสเค้าอีก..

วันนี้อาลิ้มอารมณ์ดีจริงๆคุยเสียงเจื้อยแจ้ว...ถ่านไม่หมดสักที...

ถ่ายกันจนถึงดึก..อาลิ้มก็ยังร่าเริง

เปลี่ยนชุดกลับมาเป็นพี่บอย เสื้อสีแสบตาปรี๊ดดด...

ตอนไปส่งขึ้นรถ..พี่บอยร่ำลาขอบคุณที่มาให้กำลังใจกันถึงที่นี่..ว่างๆจะนิมนต์มาใหม่ครับ..