น้ำตา...นางฟ้าตกบัลลังก์ สมน้ำหน้านางเอกในคราบนางมาร

       และวันนี้เราได้ทำการเขี่ยๆ หมุนๆ แหม เล่นซะนึกว่ากองสลากกำลังจะหมุน...รางวัล 555 เฮ้อ! ถ้าหมุนรางวัลก็ดีสิ! แต่นี่เขี่ยเอาความเน่าหนอนของชะนีมีหนอที่มีความงามเป็นใบเบิกทาง  

       เธอคนนี้สวยด้วยธรรมชาติ...(เพราะทำมาทั้งชาติ) และก้าวเท้ามาในวงการด้วยการตะกายดาวจากเวทีเล็กๆ ที่ผู้ร่วมประกวดล้วนหน้าง่อยหน้าหงิก ชีที่หน้าง่อยน้อยที่สุดเลยเด่นเข้าตากรรมการคว้าตำแหน่งมาครองแบบไม่ยาก  

       แค่ตำแหน่งอย่างเดียวมันกินไม่ได้ ต้องมีความทะเยอทะยานแอนด์อยากได้ใคร่ดีด้วย...วันหนึ่งมีคนนำความเจริญมาถึงตัวด้วยการเสนอโปรเจ็คท์ใหม่ไฉไลกว่าการเป็นดาราตัวเล็กๆ ด้วยเงินก้อนโต  

       ของทุกอย่างไม่มีใครจะได้มาฟรีๆ ถ้าอยากได้ต้องซื้อ ถ้าซื้อไม่ได้ก็ต้องแย่งชิง แต่ถ้าแย่งชิงไม่ไหวหากชาติที่แล้วทำกรรมดีมาเยอะประมาณว่ากรรมลิขิตก็อาจจะโชคดีได้เจอผู้มีอุปการะคุณที่พร้อมจะอ้าแขนเหี่ยวๆ ให้ความช่วยเหลือทั้งทรัพย์สินเงินทองต้องการเท่าไหร่ขอให้บอกชนิดว่า “ป๋าจัดให้”

       แหม...บุญหล่นทับ (แรกๆ ก็ยังไม่ได้ทับ!) ซะขนาดนี้ใครไม่รับก็สมายล์บัฟฟาโล่แล้ว 555...แต่สิ่งที่ตามมา “เมื่อลงทุนก็ต้องหวังผลตอบแทน” การหว่านพืชย่อมหวังผล...เมื่อเงินมาผ้าก็เริ่มหลุด! ชะนีน้อยก็เข้าไปอยู่ในอุปการะของผู้มีพระคุณคนนี้ด้วยความเต็มอกเต็มใจ...(เต็มไม้เต็มมือด้วยหรือเปล่าไม่รู้?...)  

       เมื่อกอบโกยได้เต็มๆ ทั้งคนให้และคนรับวันหนึ่งนางแอ๊บไม่เดียงสาก็โบกมือหยอยๆ ลาป๋าแก่ๆ ไปพร้อมกับเงินในบัญชีที่เบ่งบานเหมือนดอกเห็ดยามหน้าฝน  

       เมื่อมีเงินทุกอย่างก็สั่งได้ดั่งใจ...แม้กระทั่งความสวยก็ยิ่งสวยเข้าไปอีกด้วยแรงอัดฉีดจากเงินที่เอาไปจ้างหมอถากหน้า มาถากๆไถๆ หนังหน้าให้นางกลับเข้าวงการอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ผิดจากครั้งแรกแบบหน้ามือเป็นหลังเท้า (ว่าไปนั่น...)   

       ชะนีนางนี้ก้าวเข้ามาพร้อมกับรังสีออร่าที่เปล่งประกายออกมารอบทิศทางประนึงเครื่องเสียงติดรถยนต์อย่างดีในงานมหกรรมมอเตอร์โชว์ วงการบันเทิงทุกสาขาต้องรุมแย่งตัวเธอไปไว้ในครอบครอง แต่มีค่ายใหญ่ได้เธอไปครองพร้อมกับค่าตัวที่ประเคนให้ดั่งฝนห่าใหญ่   

       และวีรเวรแสบๆ ของเธอก็มาร้อนฉ่าขึ้นเมื่อวันหนึ่งเธอกับยอดยาหยีมีปัญหากันถึงขั้นลงไม้ลงมือให้ได้มีคราบเลือดกันแบบสะใจซาดิสม์ แต่ดีที่มีผู้ใหญ่เข้าเไปคลียร์เรื่องราวเหม็นหึ่งเลยค่อยๆ เงียบหายไปกับสายลมเดือนห้าไม่งั้นคงไม่รู้ว่าต้องเอาหน้าไปซุกไว้ในหลืบในรูใด?  

       ยังไม่หมดเท่านี้...เพราะสำหรับคนบางคนแล้วเมื่อเคยลิ้มรสฉาวคาวคลุ้งแล้วยิ่งติดใจเลยมีวีรเวรสุดแสบระคนกลิ่นคาวกระพือออกมาบ่อยๆ แต่กี่ครั้งต่อกี่ครั้งที่นางสร้างเรื่องให้ได้งามหน้า ชนิดที่ผู้ให้กำเนิดก็ยังระอาแต่เข้าตำรา “เลี้ยงได้แต่ตัวหัวใจเลี้ยงไม่ได้” ยิ่งนางทำเงินเข้ากระเป่าตุงซะขนาดนี้เป็นใครก็คงต้องหุบปาก!  

       ลากไส้ยาวไปถึงสุไหงโกลกซะขนาดนี้ความแสบยังไม่หมด เออ...ทำความดีเป็นบ้างมั้ยเนี่ย ฮึ่ม! อย่างที่บอกก็หน้าตาดีมีชัยไปกว่าครึ่ง..สินค้าทุกตัวที่มีนางขึ้นหราโชว์หน้าแอ๊บๆ เป็นต้องโกยเงินเป็นกระบุงใครก็อยากสวยอยากงามอย่างนาง แหม...ช่างไม่ดูตาม้าตาเรือ ก็กำพืดเรามันเตี๋ยติดดิน แถมดำก็ดำจะไปสวยอย่างเค้าได้ไงฟะ?    

       เมื่อทุกอย่างที่อยากได้ก็ได้มาหมด นางก็เรื่องมากขึ้นมาทันทีเมื่อก่อนเคย “ว่าให้นอนสอนให้หงายก็ง่าย” วุ้ย! ไม่ใช่ “ว่านอนสอนง่ายต่างหากล่ะ?” แต่เดี๋ยวนี้นางเปลี๋ยนไป๋? เพราะดังระดับติดเทอร์โบซะขนาดนี้แล้วถ้าอยากได้ฉาน...ก็ต้องยอมง้อฉานหน่อย...ง้อบ่อยๆ เข้าคนที่จ้างงานก็เริ่มระอาเริ่มจะเฟดตัวออกห่าง...  

       ตอนนี้ก็เริ่มห่างๆ หายๆ งานในวงการไปบ้าง เพราะด้วยหนังหน้าที่เริ่มเหี่ยวย่น...บวกกับคลื่นลูกใหม่ที่มันถาโถมเข้าใส่ไม่ยั้งเหมือนเป็นลางร้ายว่าถ้านางยังขืนเรื่องมากและมากเรื่องอยู่เยี่ยงนี้ไม่นานเกินรอคงถึงคราวนางฟ้าตกสวรรค์ นางเอกตกบัลลังก์เป็นนางมารตกนรกแหงมๆๆ  

       คลื่นลูกเก่าผ่านไป คลื่นลูกใหม่เข้ามามันเป็นสัจธรรมของวงการมายายุคบีบีครองเมือง... กว่านางจะก้าวเข้ามาผงาดบนเวทีแห่งโลกมายา นางก้าวขาเหยียบใครมาบ้างคงถึงคราวที่นางจะโดนคู่แข่งก้าวข้ามผ่านไปด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม...เยี่ยงที่นางเคยทำมาบ้างแล้วล่ะ