พระเอกหน้าซื่อ แอ๊บจริงใจ ชะนีหน้าไหน เข้าใกล้เป็นเสร็จ!

       เพื่อว่าบรรดาชะนีทั้งหลายที่คลั่งไคล้หลงใหลได้ปลื้มกับเปลือกนอกที่อ้ายคนนี้มันฉาบไว้หลอกคนยุคนี้ที่ชอบวัดความดีชั่วกันที่หน้าตา ได้รับรู้ซะบัดเดี๋ยวนี้ ขืนเก็บกักไว้คงต้องอกแตกตาย แถมยังต้องนอนฝันร้าย ประนึงไทยพลาดเหรียญทองเอเชี่ยนเกมส์ อิอิ (ว่าไปนั่น!) เวรกรรมเจงๆ พูดเรื่องอ้ายเบื๊อกรายนี้ทีไรของขึ้น!!

       มาเข้าเรื่องกันดีกว่า ว่ากันว่าหมอนี่มีวีรเวรวีกรกรรมแสบสันต์กับลูกผู้หญิงบัญชียาวเป็นหางว่าวงู...(งูบนหัวก็เยอะ) แต่อย่างว่าแหละ มาดแบดบอยแบบนี้ ชะนีบางตัวช้อบ...ชอบ ไม่รู้ทนกับความไม่รู้จักพอของพ่อตัวดีที่ได้ชื่อว่าเป็นปั๋วนิสัยสั่วๆ แบบนี้ได้ยังไง...

       ขนาดบุพการีบอกว่าอย่าได้เอาตัวเข้าไปใกล้ผู้ชายพรรค์นี้ แต่นางก็บอกว่า... “ถึงใครจะว่าเค้าไม่ดี แต่หนูก็รักของหนู” เพล้ง!! ในเมื่อลูกชะนีน้อยของแม่ว่ามาแบบนี้ แม่ก็อึ้งนะสิ!! ลูกหนอลูก ทำไม “เห็นกงจักรเป็นดอกบัว” แบบนี้ ฮือๆๆ เสียงร้องไห้ในใจของผู้เป็นแม่ที่ต้องทนกับภาพที่ลูกสาวของตัวเองไปอี๋อ๋อกับพ่อตัวดี ที่หาความดีในตัวไม่เจอ?

       เหมือนฟ้าผ่าลงกลางใจ ไม่ไหวจะทำบอลลูนหัวใจ เมื่อลูกบอกว่าต้องการผู้ชาย (ห่วยแตก) คนนี้ก็คงต้องให้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์

       แล้วในที่สุดสวรรค์ก็บันดาลให้น้องนางหน้าซื่อตาสว่าง ยิ่งกว่าคืนเพ็ญเดือนสิบสอง ว่าจริงๆ แล้วผู้ชายคนนี้ไม่ได้มีดีเหมือนที่ร่ำลือ ดีแต่แอ๊บออกสังคม ลับหลังเน่าหนอน เหม็นหึ่ง สุรา ปลาปิ้ง หญิงตรึม เข้าคอนเซ็ปท์เอวไวใช่เล่น แว่วกันว่าพอเหล้าเข้าปากเหม็นๆ ทุกอย่างจะเป็นอเวจีสีชมพู

       ชะนีนางไหนเข้าใกล้เป็นได้เด้งดึ๋งกันทุกราย แต่อย่างว่า เรื่องกินในที่ลับเอามาไขในที่แจ้งมันก็จะดูไม่แมน แต่ความลับไม่มีในโลก แว่วว่าทุกคนที่อยู่ใกล้นายคนนี้ ล้วนพบความเสียวไปพร้อมหน้าพร้อมตา...สุโค่ย!!

        แล้ววันหนึ่งดันอยากจะกินชะนีตัวเดียวกับเพื่อนในก๊วน ด้วยอารมณ์พาไป “เมื่อความมึนมันเข้าปาก ความอยากมันก็ถามหา”...แว่วๆ ว่า ถ้าไม่ติดว่าต้องมองหน้ากันอีกนานคงได้เกิดกรณีเพื่อนกันกินกันมันส์ดี หรือจะเป็นเพื่อนกันแย่งชะนีตัวเดียวกันก็มันส์ไปอีกแบบ 555

       แต่ดีที่สำนึกรักในกองถ่ายฯ ยังมี อดเปรี้ยวไว้ไปกินหวานที่บ้านดีกว่า ชะนีในกองเลยรอดตัวไปโดยปริยาย โฮะๆๆ

       ส่วนเพื่อนที่ต้องคว้าแห้วกระป๋องไปกระเดือกลงคอ ก็ได้แต่ท่องยุบหนอพองหนอกันไปตามระเบียบ แล้วเหตุการณ์ในครั้งนี้เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้นางเอกวัยใสต้องนั่งร้องห่มร้องไห้แทบขาดใจ เมื่อคนใกล้ตัวเริ่มสงสัยว่าทำไมต้องใกล้ชิดสนิทสนมกันขนาดนั้น

       แฮ่ม!! เข้าตำรา “ของของใครของใครก็หวง” นั่นแหละคร้าบ จากที่เคยมีปากเสียงกันแบบเบาๆ ซอฟท์ๆ กลายเป็นเริ่มมีน้ำเสียงแบบร็อคๆ บ่อยๆ เข้าก็เริ่มจะห่างๆ หายๆ สุดท้ายชะนีวัยใสก็จำใจจบ เลิฟสตอรี่กับแฟนหนุ่มที่คบกันมาแบบถาวร

       เอาละเว้ย!! งานนี้เมื่อชะนีนางโสด พ่อคนเน่าหนอนชอนไชก็เริ่มออกวาดลวดลายสำแดงเดชอีกครั้ง แต่ไม่รู้ไปทำอีท่าไหน? ชะนีตัวจริงที่อยากได้ไว้ประดับหลังคาบ้านเกิด สงสัยนางเริ่มรู้สึกเหมือนตัวเองมีอะไรงอกอยู่บนหัว ชีไม่รอช้า ออกมาตัดความสัมพันธ์กลางอากาศแบบฉั่บๆๆ เล่นเอาเหวอรับประทาน ประหนึ่งว่าน้ำบานแล้วค่อยโบยบินหนี

       แหมๆๆ ระดับพรานล่าเนื้อมาเสียท่าให้กวางตัวน้อยที่มาเชิ่ดใส่ขนาดนี้ พ่อหน้าซื่อเลยมีอาการเซโรงังไปถนัดตา เพราะไม่คิดว่านางกระต่ายน้อยตัวนี้จะมีพิษสง เพราะเวลามีอะไรที่ชีสงสัยก็แค่ตีหน้าเศร้าเล่าความเท็จ ชะนีอ่อนหัดก็พร้อมจะเชื่อ เข้าคอนเซ็ปท์ “รักนะเด็กโง่...”

       แล้ววันนี้พ่อหน้าซื่อ ขี้แอ๊บก็ต้องอกตรมซดเหล้าเพื่อปลอบใจตัวเองจนบางครั้งเสียงานเสียการ ก็ไม่รู้ว่ารักครั้งนี้ “รักจริง เจ็บจริง” หรือแกล้งเนียนเรียกคะแนนสงสารจากชะนีนางอื่น เพราะที่ผ่านมาปากก็พร่ำว่า “คนนี้รักจริง ไม่ติงนัง” โฮะๆๆ

       แต่ขาเม้าท์ปากตลาดแอบกระซิบมาว่า “โธ่ๆๆ อย่าไปเอาอะไรกับนายคนนี้เลย” ชีวิตมันน่ะไม่เคย แล้งเรื่องอย่างว่า 555 มันก็ดีแต่แกล้งเหงาเอาหน้าโชว์สื่อฯ แค่นั้นแหละ

       “ผู้หญิงรักแล้วโง่ มีเกลื่อนถนน แต่คงไม่มีใครยอมทนโง่ดักดาน ได้นานชั่วชีวิต” สงสัยคำนี้จะใช้ได้ผล ยินดีสำหรับชะนีทุกตนที่หลุดออกจากวงจรชีวิตนายหน้าซื่อ เย้ๆๆๆ