เมาท์ให้แซ่ด! นักร้องผยองคิดว่าดัง คนรอบข้างเอือมระอานิสัยสุดๆ

เรื่องของสัปดาห์นี้เป็นเรื่องของ นักร้องคนหนึ่ง ฮีเป็นผู้ชาย เล่นดนตรีได้ ร้องเพลงได้ เต้นได้และดังประมาณหนึ่ง นิยามคำว่าดังประมาณหนึ่งคือมีคนรู้จักเพราะเรื่องราวอื้อฉาวหลายเรื่อง

ขยับมาใกล้อีกหน่อย ฮีคนนี้เป็นคนมีความมั่นใจในตัวเองสูงมาก และค่อนข้างเน้นความคิดตัวเองเป็นหลัก ในการทำทุกอย่าง ตอนแรกสอบถามคนใกล้ชิดไปที่เคยทำงานกับฮีว่าติสต์จริงไหม คำตอบที่ได้คือไม่จริง คือฮีแค่เป็นคนที่แบบเรียกว่ามั่นใจว่าตัวเองเก่ง ตัวเองเจ๋ง แนวลัทธิบูชาตัวเองอ่ะ ฮีเลยไปอวดอ้างสรรพคุณไว้ยกใหญ่กับคนอื่นๆในวงการเพลง จนทำให้เขาเอือมระอาไม่อยากสนิทสนมด้วย

ที่ดูทำอะไรคนเดียว ไม่ให้ความสนิทสนมใคร ไม่ใช่ติสต์หรือเทพอะไรนะ มันไม่มีคนเอา ไม่มีใครอยากอยู่ใกล้กับคนปากเหมือนอมสุนัขไว้ในปากมากมายนักหรอก

ตัดมาที่ แหล่งข่าวใกล้ชิดฮีคนหนึ่ง ของเดี๊ยนบ้างดีกว่า ชีเล่าว่าก่อนหน้านี้ทำงานกับฮีเพราะมีงานๆหนึ่งฮีต้องไปขึ้นคอนเสิร์ตกับศิลปินที่ชีดูแล ตอนไปถึงศิลปินที่ชีดูแลก็ต้องพูดว่าแถวหน้าของวงการเพลงเลย ก็ทักทายนั่นนี่ฮีอย่างนอบน้อม ซึ่งฮีก็ดึงหน้าตึงทำเหมือนเข้มๆ แยกเดี่ยวไม่สุงสิงกับใคร ก็อย่างที่บอกนึกว่าติสต์หรือเปล่าน้า แต่มารู้ทีหลังจากคนสนิทฮี คืออยากสร้างภาพลักษณ์ที่เทพให้ตัวเองเท่านั้นแหละ

ต่อมาเมื่อสอบถามไปที่พีอาร์หลายๆ คนหรือตัวแม่ของวงการก็ทราบมาเหมือนกันในลักษณะเดียวกันว่าฮีอ่ะ ตัวจริงไม่มีอะไรหรอก ก็นักร้องที่เล่นดนตรีได้ ร้องเพลงได้ ปกติ แต่ทำเทพไปงั้นว่ามีของ

เอาจริงๆ คนเขารู้ไส้รู้พุงหมดแล้ว แต่ไม่เลิก ยิ่งเรื่องงานด้วยแล้ว การรับงานก็ต้องเน้นลูกค้าเป็นหลัก แต่ฮีเน้นฮีเป็นหลัก งานจ้างดีๆ เลยไม่มี มีแต่ร้านเหล้า ร้านอาหารตามต่างจังหวัด ตามผับที่จ้างฮีอ่ะ เพราะมนุษยสัมพันธ์แย่และทัศนคติแย่ เลยทำให้คนรอบข้างเขาเอือมกับความหลงตัวเองของฮีกันหมด

ถ้าไม่ปรับปรุงตัว เดี๊ยนจะบอกให้นะ ว่าร้านเหล้าร้านอาหารเขาก็อาจไม่เอาฮีแล้วก็ได้ เรื่องมากนัก เทพนัก จ้างคนดังกว่าฮีมาเล่นดนตรี มาร้องเพลง ลูกค้ายังเข้าไปกินเหล้ามากกว่าเลย จะบอกให้ หุหุ