หูผึ่ง!!! นก ยลดา เล่านิทาน อ่านไปอ่านมา เอ๊ะ..นี่มันชีวิตใครกัน?

อย่างล่าสุด มีโพสต์หนึ่งที่ร่ายยาวเป็นนิทานสอนใจให้ทุกคนได้อ่าน แต่แหม อ่านไปอ่านไปคล้ายกับชีวิตใครนะ ??? โดยระบุว่า

เนเป็นเด็กต่างจังหวัด แต่ไปโลดแล่นในเมืองกรุงมานาน เนตั้งเป้าหมายว่าวันหนึ่งเนจะต้องกลับมาทำอะไรสักอย่างเพื่อบ้านเกิดของเน เมื่อเนโตขึ้นและเริ่มอิ่มกับชีวิตโลดโผนของเนแล้ว เนจึงวางแผนเริ่มต้นตอกเสาเข็มโปรเจคบ้านสวนโบราณเฮือนไม้เก่าขึ้นเมื่อสิบปีก่อนบนที่ดินของพ่อ เนใช้เงินเก็บส่วนตัวและและกู้เงินธนาคารมาทำจนสำเร็จภายใน5ปี 4ปีที่แล้วเนเปิดเฮือนให้เป็น สาธารณประโยชน์พร้อมทั้งเปิดขายอาหารพื้นเมือง 

ผลปรากฏว่าคนแน่นร้านและไปได้ดีมากๆ ใครต่อใครก็รู้จักและมาอุดหนุนร้านของเน ด้วยทุกอย่างเป็นไปตามคาด เนตั้งใจย้ายพ่อกับแม่จากบ้านในเมืองมาอยู่ที่บ้านสวนเพราะอากาศดีมาก ครอบครัวเล็กๆของเน มีพ่อแม่ พี่ชาย และเน มีบ้าน3หลัง3ที่ดินเป็นของครอบครัว(บางหลังก็ปิดบ้านทิ้งร้างไว้เพราะไม่มีคนอยู่) เนและครอบครัวจึงคิดว่าจะเก็บบ้านให้ร้างไว้ทำไม ตัดสินใจขายบ้าน1หลังในตัวเมืองเพื่อปิดบัญชีหนี้น่าจะดีกว่า แถมมีเงินเหลือใช้จ่ายและครอบครัวปลอดภาระ แต่ยังขายไม่ได้หรอกค่ะในตอนนั้น แล้วแอร์ก็เข้ามาในชีวิต..

ฟังดูเหมือนนี่จะเป็นเหตุผลให้เนตัดสินใจปิดโปรเจคเฮือนฯของดีของบ้านเกิดที่กำลังไปได้สวยใช่ไหมคะ แต่ใครจะรู้ใจเน เพราะลำพังแค่หนี้ไม่เท่าไหร่ เปรียบเทียบกับธุรกิจร้านอาหารที่ไปได้สวยและได้อยู่กับครอบครัวที่มีความสุข จะถูกแทนที่ด้วยการไปเป็นลูกจ้างคงไม่ใช่..

ตลอดระยะเวลาทำงานของเนเต็มไปด้วยความอึดอัด เนเป็นผู้บริหารที่แทบไม่มีอำนาจใดๆ เป็นเพียงร่างทรงของCEO ถูกจูงจมูกไปตามเรื่องราว แต่เนเห็นเป็นหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบต่อนายจ้าง เนก็ต้องทำ นายไม่ชอบลูกน้อง เนก็จำเป็นต้องไล่ออก งานใดที่บริษัทไม่เคยทำ เนต้องเป็นหนังหน้าไฟทำมันทั้งหมด แน่นอนเนเป็นหนังหน้าไฟคุยกับซัพพลายเออร์เรื่องการจ้างและการจ่ายด้วยเช่นกัน จ่ายหรือไม่จ่าย เนก็ต้องทำตามมติของแอร์ งานเพลงและคอนเสิร์ตที่คนในบริษัทไม่มีความรู้เลย เนก็ให้สามีที่เป็นโปรดิวเซอร์เพลงมาช่วยแก้ไขปัญหาอยู่ร่ำไป ดิวงานเอย ขอคอนเนคชั่นด้านเพลงและคอนเสิร์ต คุมโปรเจคโดยไม่มีค่าจ้าง เนเป็นMDของบริษัทเพียงไม่กี่ที่ในโลกนี้ที่ต้องเข้าทำงานเช้าแล้วต้องตอกบัตรสแกนนิ้ว และออกงานหลังเที่ยงคืนเป็นประจำโดยไม่มีโอที แต่ถูกหักเงินขาด-ลา-มาสาย-ครบถ้วน..

แอร์เกลียดเน.. ระคนสัญญาใกล้ครบ3ปี ที่แอร์ต้องปันผลครึ่งแรกเรื่องคืนบ้านของเน และขวบปีที่4 แอร์ต้องขึ้นเงินเดือนให้เนอีก แอร์เลยบีบให้เนเซ็นใบลาออก ด้วยปรามาสให้ผิดวินัยใดๆต่างๆ สุดท้ายเนเลือกที่จะจบ เพราะในขณะที่ต่างฝ่ายต่างก็อยากจบแยกอยู่แล้ว แม้การจบนั้นเนจะเป็นผู้เสียเปรียบทุกประการ

เรื่องสัญญาบ้าน เนทำใจเสียแต่ว่า มันก็ตรงไปตรงมา เพราะถือว่าขา ยบ้านไปแล้ว จะเป็นของใครก็สุดแท้แต่ เนก็ได้เงิ นมาแล้ว และเนก็ไม่ได้ยุ่งเกี่ยวกับบ้านหลังนั้นตั้งแต่วันที่ขา ยไป จะเสียความรู้สึกก็คือเรื่องสัญญาว่าจะคืนบ้านให้ถ้าไปทำงานด้วย แต่ถ้าบิดพริ้ว ก็ไม่เป็นไร เนกับแอร์ควรจบกันเสียแต่ชาตินี้