อู๋จุน เนื้อหอมเครื่องสำอางค์ตามจีบ

ชื่อ : อู๋จุน (Wu Chun หรือ Wu Zun (อ่านว่า Wú Zūn))
ชื่อภาษาจีน : 吳尊(traditional Chinese), 吴尊(simplified Chinese)
ชื่อตอนเกิด : Goh Kiat Chun: 吳吉俊(traditional Chinese) , 吴吉俊 (simplified Chinese)
อ่านเป็นจีนกลางว่า wú jíjūn (อู๋จี๋จุน)
วัน เดือน ปี เกิด : 10 ต.ค. 2522 (1979)
สถานที่เกิด : บรูไน
การศึกษา : ระดับมัธยม จบจาก Chung Hwa Middle School ใน Bandar Seri Begawan บรูไน
ระดับอุดมศึกษา จบจาก Royal Melbourne Institute of Technology (RMIT University) ใน Melbourne ประเทศ Australia เอก Business Administration เกียรตินิยม
** RMIT เป็นหนึ่งใน 200 มหาวิทยาลัยชั้นนำของโลกจัดอันดับโดยนิตยสาร UK Times Higher Education Supplement's
ภาษาที่พูดได้ : ฮกเกี้ยน, อังกฤษ, มาเลย์, จีนกลาง, กวางตุ้ง
พี่น้อง : พี่ชาย 1 คน พี่สาว 1 คน
รอยสัก : จุนมีรอยสัก 3 ที่ คือ ต้นแขนขวา 2 ที่ และ ข้อเท้า 1 ที่
สิ่งที่ชอบ : กิน ท่องเที่ยว และ กีฬา
สิ่งที่ไม่ชอบ : คนเสแสร้ง
ปัจจุบัน : เป็นนักร้องวง Fahrenheit วง boy band ของ ไต้หวัน ซึ่งประกอบด้วยสมาชิก 4 คน คือ
1. Calvin Chen (เฉิน อี้หรู) เป็นตัวแทนของ ฤดูใบไม้ผลิ
2. Jiro Wang (วัง ตงเฉิง) เป็นตัวแทนของ ฤดูร้อน
3. Wu Zun (อู๋จุน) เป็นตัวแทนของ ฤดูใบไม้ร่วง
4. Aaron Yan (เหยียน หย่าหลุน) เป็นตัวแทนของ ฤดูหนาว

อู๋จุนเป็นหนุ่มเชื้อสายจีนเกิดในครอบครัวที่ร่ำรวยที่บรูไน (ติด 1 ใน 10 ครอบครัวที่ร่ำรวยที่สุดของบรูไน) ครอบครัวเค้าเป็นผู้จัดจำหน่ายแต่เพียงผู้เดียวของ Mitsubishi Motors ใน Brunei ภายใต้ชื่อ Goh Hock Kee Motors ตามชื่อปู่ --> ปู่เป็นผู้ก่อตั้ง ปัจจุบันลุงเป็นผู้รับช่วงต่อ ส่วนพ่อจุนทำธุรกิจอสังหาริมทรัพย์
ปัจจุบันจุนเป็นเจ้าของฟิตเนสที่บ้านเกิด ชื่อ Fitness Zone (จุนเรียกว่า my baby) และเพิ่งจะเปิดสาขา 2 ชื่อ Body Balance ในปี 2007 และยังได้รับแต่งตั้งเป็น ประธานโรงแรม Palm Garden Hotel ที่เพิ่งเปิดใหม่ที่บรูไน (เป็นโรงแรมของพ่อเค้า) นอกจากนี้ยังเคยเป็นนายแบบที่ไต้หวันและสิงคโปร์ ก่อนที่จะเข้าร่วมวง Fahrenheit และยังเคยเป็นนักบาสเกตบอลทีมชาติบรูไนด้วย

จุนเสียแม่ไปตั้งแต่ 8 ปีก่อนตอนที่จุนยังเรียนอยู่ออสเตรเลียด้วยโรคมะเร็ง แม่บอกให้ทุกคนปิดจุนไว้ เพราะไม่อยากให้จุนต้องเป็นกังวล หลังจากไปเรียนได้ไม่นานพี่สะใภ้ก็เรียกจุนกลับบ้าน จุนเล่าว่า “ผมไปเจอแม่ที่สิงคโปร์แล้วก็ต้องตกใจที่เห็นท้องแม่ใหญ่มาก (เนื่องจากภาวะคั่งน้ำ) ผมซื้อเสื้อผ้าไปให้แม่เป็นของขวัญ แต่แม่บอกว่าคราวหลังไม่ต้องซื้อมาอีกเพราะแม่คงใส่ไม่ได้แล้ว นั่นทำให้ผมรู้ว่าอาการป่วยของแม่มันหนักมาก” จุนเพิ่งจะได้กลับมาดูแลแม่ในช่วงสุดท้ายของชีวิตท่านซึ่งเป็นช่วงที่จุนรู้สึกแย่อย่างหนัก “หลังจากนั้นแม่ก็ไม่รู้สึกตัว แต่ท่านก็ยังจับมือผมไว้แน่น เราร้องไห้และสวดมนต์บท “Nan wu guan shi yin” ด้วยกัน แล้วแม่ก็จากไป” แม้ตอนนี้จะเหลือเพียงพ่อกับพี่ๆแต่จุนก็ยังมีความสุขดี