“กัสจัง จีร่าร์” เคยคิดฆ่าตัวตาย เพราะโรคซึมเศร้า

ตอนนั้นมันดาวน์เพราะอะไร

"จริงๆมันดาวน์ทุกวัน ตื่นเช้ามาก็ดาวน์ ดาวน์แบบหาสาเหตุไม่ได้ พอดาวน์จนหาสาเหตุไม่ได้ เราก็จะรู้สึกผิดปกติจากคนอื่น เราก็จะงงว่าทำไมเราถึงมีความสุขไม่ได้ แล้วคนรอบข้างไม่เข้าใจด้วย พอมันบวกกับคนรอบข้างไม่เข้าใจมันทำให้เรารู้สึกว่าเราไม่ปกติ ภาวะอารมณ์ก็จะแปรปวน และนอกจากเป็นซึมเศร้ากัสจังมีเรื่องของประจำเดือนมาร่วมด้วย ( โรค PMS ) คือมันจะทำให้ซึมเศร้าอยู่แล้ว แล้วถ้าบวกกับโรคซึมเศร้าอาจจะทำให้คนไข้ฆ่าตัวตายได้เฉียบพลันหรือว่าเป็นเหมือนไบโพลาค่ะ"

พยายามหาคำตอบกับเรื่องที่เราเป็นไหมว่ามันเกิดขึ้นได้ยังไง

"เราก็รู้ตัวว่าเราผิดปกติเราก็กินยา แต่บางช่วงก็ไม่ได้กิน แต่มันจะหนักเวลาที่ทะเลาะกับคนรอบข้างจะค่อนข้างดาวน์มากๆ อย่างตอนที่กินยาเกินขนาดคือทะเลาะกับแม่ พอทะเลาะปุ๊ปคืออารมณ์ชั่ววูบ ทำตรงนั้น ตอนนั้นเลย"

โชคดีที่มีคนเข้าเจอก่อน

"ค่ะ ตอนแรกคุณแม่ก็ช็อก คุณแม่คงคิดอยู่แล้วแหละว่าตายอยู่แล้ว ไม่รอด ตอนนั้นคือกินไปร้อยเม็ด ยากระปุกใหม่เลยยาแก้แพ้ คือทะเลาะกันแล้วมันอยู่ข้างๆแล้วก็หยิบกระดกกับน้ำทีเดียวเลย มันเม็ดเล็กไงคะ คุณแม่ก็เหมือนช็อกทำไรไม่ถูก คือทะเลาะกันแล้วเขาก็ร้องไห้อย่างเดียว (นานไหมกว่าคนมาเจอ?) น่าจะผ่านไปประมาณ10-20นาทีได้มั้งคะ 20นาทีนานเหมือนกันนะ นานจนตัวเราชานอนรอความตายอย่างเดียว"

ตอนนั้นคิดอะไรในใจ เรารู้ตัวไหม

"รู้ค่ะรู้ ก็รอว่าเมื่อไรจะตายอย่างเดียว ก็คิดว่าถ้าตายแล้วจะเป็นยังไง มันดาวน์ขนาดนั้นเลย พอจนมันดาวน์สุด เราก็รู้สึกว่าเออเรายังไม่ได้ลาญาติเราเลย คนที่เลี้ยงเรามาตอนเป็นเด็กก็เลยเหมือนไลน์ไปลาเขา ก็เลยเกิดเรื่องแบบว่าเขาไลน์ไปบอกเพื่อน ติดต่อเพื่อนเรา อีกทีเพื่อนมาเต็มบ้าน ทุกคนพาไปล้างท้องจึงรอดมา"

เราผ่านจุดนั้นมาได้ยังไง

"คือจริงๆต้องบอกเลยว่าศาสนาเข้ามาช่วย พอซึมเศร้าละดาวน์สุดแล้ว ก็ติดต่อพี่คนหนึ่งเขาเป็นคริสเตียนไปที่เขาเข้าโบสถ์ ไปเพราะก่อนหน้านี้เราเป็นอีกศาสนานึง คนคริสเตียนเขาก็เป็นเรื่องของการให้ความรักหรืออะไรอย่างนี้อยู่แล้วด้วย ให้กำลังใจ แล้วก็เหมือนว่าได้ความรักจากคนรอบข้าง จากคนที่โบสถ์ด้วยได้ความเข้าใจและก็เริ่มเข้าหาศาสนา ฟังธรรมทุกวัน บวกกับกินยาในช่วงแรก ไม่ถึงเดือนก็หายขาดเลยจากการมาเป็นคริสเตียน คือเปลี่ยนศาสนาตั้งแต่เป็นโรคซึมเศร้าก่อนหน้านี้เราจะเปลี่ยนแต่ว่ากึ่งๆยังไม่ได้มีความเชื่อร้อยปอร์เซ็น จนมารอบนี้ที่มาเป็นความเชื่อร้อยเปอร์เซ็น"

ทุกอย่างมันจากความเครียดเรื่องงาน เรื่องความรักหรือเปล่า

"จริงๆ คิดว่ามันไม่ได้มีความเครียดอะไรมากมาย คือหนูปล่อยวางได้ แต่ว่าหนูอาจจะเป็นโรคแพนิคด้วย พอกลางคืนตอนนอนมันจะแพนิคตกใจกลัว ( เหมือนหนักหลายด้าน? ) มันหลายอย่าง คือมันอาจจะเป็นไปได้เพราะมนุษย์เรามีความกังวล แต่มันก็เป็นความผิดปกติของสารเคมีในสมองด้วยกับฮอร์โมนของประจำเดือน แต่ว่ามันอาจจะเป็นความกังวลที่เราไม่รู้ตัวด้วย และเข้ามาสะสม คือเหมือนว่าก็พอศาสนา เข้ามาช่วยมันเลยแบบทุกวันเราตื่นมา เราก็มีความสุข พอเรามั่นใจว่าเรามีพระเจ้าก็ไม่มีความกังวลอะไรแล้ว"