หน่อย คุน จุน เคน ฉบับล่าสุด

..... คำสารภาพของ(อดีต)ปาร์ตี้ตัวแม่ กำลังจัดปาร์ตี้ปีใหม่กันอยู่หรือเปล่าค่ะ เพื่อให้เข้ากับปรรยากาศช่วงนี้ หน่อยจึงขอคั่นเรื่องแต่งงานด้วยวีรกรรมปาร์ตี้ในอดีต ซึ่งต้องขอออกตัวก่อนว่า ปัจจุบันไม่มีแล้ว (จริงจริ๊ง) อย่างที่เคยเล่าไปว่า หน่อยชอบปาร์ตี้กับเพื่อนมากๆ ยิ่งถ้างานนั้น อุ๋ม อาภาศิริเป็นโต้โผจะสนุกสุดๆ แต่ความที่ติดถ่ายละครหน่อยจึงมักจะไปถึงงานทีหลังตลอด อารมณ์กลัวสนุกไม่ทันเพื่อนจึงรีบจ้ำดริ๊งค์จนกลายเป็นล้ำหน้า ตามมาด้วยอาการซึ่งหน่อยบัญญัติศัพท์ให้ตัวเองว่า "ทิ้งร่าง" ลักษณะคือ หัวเราะกับเต้นไม่หยุด ที่สุดคือจำอะไรไม่ได้ อย่างเช้าวันหนึ่งตื่นขึ้นมาด้วยความตกใจสุดขีดว่า นี่เราอยู่ที่ไหน ห้องรับแขกบ้านใคร ทำไมมีโต๊ะสนุ้กด้วย ใจเต้นตึกๆ พอดีพี่นก รัชนก เจ้าของบ้านเดินลงมาเล่าเสียงเอือมๆว่า เมื่อคืนหน่อยทิ้งร่างจนต้องพากลับบ้านมาด้วย ให้สามีช่วยอุ้มลงจากรถ โอ๊ย นั้นก็อายแล้ว ตอนเจอหน้ากันเขาถามขำๆ ว่า "เมื่อคืนหน่อยกินอะไร เส้นหมี่ติดพี่เต็มไปหมด " บุษกรอาเจียนใส่สามีเพื่อน โอ้โฮ ...แทบแทรกแผ่นดิน นั้นเป็นครั้งแรกของการทิ้งร่างอย่างสิ้นเชิง ทั้งที่ปกติไม่เคยปล่อยตัวเองขนาดนั้น แต่คงเพราะคิดว่าอยุ่กับเพื่อนๆ ไม่เป็นไร(มั้ง) อีกครั้งเป้นงานวันเกิดอุ๋ม หน่อยมาถึงทีหลังและรีบไล่ตามเพื่อนจนล้ำหน้าอีกเช่นเคย ตอนนั้นเพิ่งเริ่มคบกับเคน เพื่อนๆ ยังไม่รู้เรื่องอย่างเป็นทางการ แค่ระแคะระคายว่าหน่อยกำลังคุยจุ๊กจิ๊กกับใครสักคนวันนั้นพอเริ่มทิ้งร่าง อุ๋มหยิบมือถือของหน่อยมาลองสุ่มโทรเบอร์สุดท้ายที่หน่อยคุยด้วย ประมาณว่าใช่แฟนแน่นอน พอเคนรับสาย อุ๋มบอกเรียบๆว่า "หน่อยไม่ไหวแล้ว มารับด้วย" ต้องบอกว่าอุ๋มกับเคนไม่เคยคุยกันมาก่อน แล้วคุยกันครั้งแรกด้วยประโยคนั้น อายแทนเพื่อนมากๆสำหรับเคน เขารุ้หน่อยชอบสังสรรค์เฮฮา แต่ไม่คยเห็นสภาพทิ้งร่าง เขามาตั้งคำถามทีหลังว่า ทำไมต้องขนาดนั้น หน่อยอ้อมแอ้มตอบไปว่า "วันเกิดเพื่อน กลัวตามไม่ทัน" ยังค่ะยังมีอีก หน่อย เคน และเดอะแก๊งไปเที่ยวอินเดียช่วงเคานต์ดาวน์ปีใหม่ หน่อยเห็นว่าอากาศหนาวๆ กลัวไม่สนุกจึงดริ๊งค์กันกะให้พอมีสีสัน ปรากฏว่าคืนนั้นบุษกรลุกขึ้นเต้นระบำกับแขกเป็นที่เอิกเกริก ภาพจำสุดท้ายคืออยู่ในลิฟต์แล้วทิ้งตัวลงโดยมีเคนรับร่างไว้ได้ทัน เช้าวันปีใหม่ หน่อยลืมตาตื่นขึ้นมาด้วยอาการอยากอาเจียนสลับท้องเสีย ทีแรกเคนอยู่ดุแล แต่สักพักออกปากไม่มองหน้าว่า"ขอไปเดินเล่นนะ"ฟังเสียงแล้วสงสาร เขาคงอึดอัดเต็มแก่ อุตส่าห์เตรียมตัวไปเที่ยวปีใหม่กับแฟนทั้งที คนอื่นๆ ก็ออกไปช็อบปิ้งกันสนุกสนานมีแต่บุษกรที่ต้องอยู่แต่ในโรงแรมพอหิวก็อาศัย ต้มมาม่ากินประทังชีวิต จากนั้นอาการทิ้งร่างยังปรากฏเป็นระยะ กระทั่งครั้งหนึ่งไปเที่ยวหัวหินแล้วเจอพี่นีโน่ ซึ่งนานๆทีจะได้ชิลด้วยกัน จึงปาร์ตี้กันสนุกตื่นมาอีกทีจำอะไรไม่ได้เลย ปวดหัว อาเจียน สลับท้องเสียตลอดเวลา เคนต้องขับรถพาไปหาหมอ แค่เห็นตึกโรงพยาบาลหน่อยก็อาเจียนไม่หยุด อาการเหมือนอาหารเป็นพิษ หมดแรง พยาบาลต้องใช้รถเข็นมารับเคนหัวเราะที่อุตส่าห์เปิดโรงเเรมไว้ แต่ต้องมานอนให้น้ำเกลือที่โรงพยาบาลเพราะความไม่รู้จักประมาณตนเอง ครังนั้นหน่อยจึงตั้งใจลาจากอาการทิ้งร่างอย่างเด็ดขาด ไม่เอาอีกแล้ว ทรมานที่สุด หลังจากตั้งใจละ เลิกปาร์ตี้หนักๆ แก๊งปาร์ตี้ของหน่อยที่ประกอบด้วย อุ๋ม อาภาศิริ ปุ้ม ปัทมาศ เง๊ก กัลยา กับพี่บี วัลวิภา ฯลฯ ก็ปรับมานัดเจอเที่ยง ต่อข้าวเย็น และอาจลากยาวได้ด้วยอารมณ์เม้าท์ติดลม ส่วนเเก๊งเพื่อนที่มีครอบครัวอย่าง พี่นก รัชนก หมิว ลลิตา เยลหลี เจอราลดีน ฯลฯมักเจอกันตอนกลางวันเป็นหลักแล้ว พอหน่อยท้องทุกคนก็นัดมารวมตัวกันที่บ้าน แรกๆเพื่อนเกร็ง คิดว่าเคนหวงบ้าน เพราะถ้าเขาอยู่ จะชอบเช็ดโน่นจัดนี่ ซึ่งจริงๆแล้วไม่มีอะไร ถึงไม่มีใครมา เวลาอยู่บ้านเขาก็ชอบจัดโน่นนี่นั่นตลอด บางวันกลับจากถ่ายละครสี่ห้าทุ่ม เห็นเก้าอี้หันผิดที่ผิดทางหรือคุนเล่นซนอะไรไว้ จะต้องปรี่เข้าไปขยับ ไม่ก็จัดหนังสือเรียงใส่ตู้นิดๆหน่อยๆ คือขอให้ได้จัด จึงต้องอธิบายกับเพื่อนว่าเคนไฟเขียวไม่ว่าอะไรจริงๆ
ระยะหลังแก๊งเรา หันไปเน้นอาหารการกินเป็นหลัก แต่อย่าได้เข้าใจผิดว่าแต่ละนางมีฝีมือ ความจริงคือไม่มีใครหาญกล้าทำเอง ถ้าไม่พึ่งออร์เดอร์อาหารตั้งแต่หมู ไก่ เนือ้หมักสำหรับบาบีคิว จนถึงขนมจีนจากคุณแม่พี่เบิ้ม (แบมบี้ สไตลิสท์)ก็ขอให้พี่ต่าย เพ็ญพักตร์ให้ทำน้ำเงี้ยวกับลาบเนื้อซึ่งขอบอกว่าอร่อยมาก นอนนั้นใช้วิธีว่า แถวบ้านใครมีอะไรอร่อยก็หอบหิ้วกันมา อย่างเง็กอยู่แถวเจริญนคร มีก๋วยเตี๋ยวอร่อย หมิวกับพี่นกก็ชอบขนกันมาพะรุงพะรัง ส่วนอุ๋มกับพี่บีเป็นแนวเฮฮา ปล่อยมุกไม่กล้าซื้อเพราะกลัวพลาด เนืองจากเวลาไม่อร่อยแล้วเพื่อนจะกัด อำแซวให้เสียเซลฟ์
...... ปกติหน่อยชอบเปิดนิตยสารหาร้านอร่อย บรรยากาศดี แล้วชวนเพื่อนๆไป ซึ่งส่วนใหญ่ถูกใจเพื่อนทุกครั้ง อย่างครั้งนี้หน่อยนัดเจอพวกเธอมาปาร์ตี้กาแฟกันที่ร้าน coffee or tea อะแฮ่ม...ร้านของหน่อยเองค่ะ ร้านนี้มีที่มาว่า ทั้งหน่อยและเคนชอบกาแฟทั้งคู่ หน่อยชอบกาแฟดำ ส่วนเคนชอบแบบเติมนมกับคาราเมล แต่ตอนนี้เขาเริ่มเซียนหันมาดื่มอเมริกโน่หรือกาแฟดำบ้างแล้ว นอกจากรสชาติกาแฟ เรายังชอบมองหาร้านที่มีบรรยากาศน่ารักๆ โดยเฉพาะเวลาไปเที่ยวต่างประเทศถึงขั้นอยากเปิดร้านเอง จนมีโอกาสเปิดจริงๆ ร้านแรกชื่อdesign cafe by บุษกร ที่หน่อยให้น้องสาวดูแลเป็นหลัก ส่วนร้านใหม่อยู่ที่เพียวเพลซ เริ่มจากเคนขับรถผ่านโครงการแล้วสนใจว่าอยู่หน้าหมู่บ้าน จึงสนับสนุนให้ทำ เพราะใกล้บ้าน ไม่ต้องห่วงหน้าพะวงหลัง ตองยกเครดิตให้เคนว่าร้านนี้เป็นฝีมือการออกแบบของเขาโดยมีนุช น้องสาวของหน่อยที่เป็นผู้จัดการร้านช่วยบ้าง งานนี้เหมือนว่าเคนได้ทำในสิ่งที่ชอบจึงเต็มที่มากๆ ขนาดตอนก่อสร้างฝุ่นเยอะยังลงทุนคาดหน้ากากเข้ามาดูหรือต่อให้งานยุ่งแค่ไหน สี่ห้าทุ่มก็เจียดเวลาลงมา จนช่างกล้ว เพราะเคนมาทีไร สั้งรื้อตลอด เคนไม่เชื่อเรื่องฮวงจุ้ย เน้นเชื่อใจตัวเองซึงต้องยอมรับว่าเขามีหัวทางด้านนี้ รู้จักทั้งเรื่องการใช้สี ออกแบบ และเลือกของเป็น ดังนั้นทุกอย่างในร้านล้วนมาจากธีรเดช ไม่ว่าจะเป็นโทนสี โลโก้ ต้นไม้ ถ้วยชาม ผ้าปูโต๊ะ โดยเฉพาะเก้าอี้ที่เคนสะสมไว้ วันไหนเขามีอารมณ์อยากเปลี่ยนลุคร้านจะยกเซตเก้าอี้ในโกดังมาจัดการเอง บางตัวเป็นตัวโปรดของรักของหวงของคุณเคนเลยทีเดียว ในแง่การบริหารร้าน ถ้าให้เปรียบเที่ยบกัน หน่อยว่าเถ้าแก่เคนดุกว่าเถ้าแก่เนี้ยหน่อย ด้วยความที่เขาเป็นมิสเตอร์สะอาด ตรวจละเอียด"วันนี้ถูพื้นหรือเปล่า ขอบกระจกต้องเช็ดด้วยนะ"เรียกว่าถ้าพี่เคนมา เด็กในร้านจะตัวเกร็งตลอด
ที แรกหน่อยเปิดร้านสิบโมง แต่คอกาแฟมากันแต่เช้าจึงขยับเวลาขึ้นเป็นเก้าโมง ปิดสี่ทุ่ม เคนเองก็ชอบเข้าร้านช่วงเช้า แวะสั่งกาแฟไปดื่มบนรถ วันไหนไม่มีงานก็นั่งดื่มที่ร้านเลยแรกๆ คนมุงเยอะประหนึ่งแจกฟรี ซึ่งแม้บางคนไม่ได้ซื้อ แค่เข้ามาขอถ่ายรูปแต่ก็ช่วยให้คึกคัก หน่อยจึงบอกเคนว่า ไม่ต้องช่วยหรอกแค่นั้งเป็นสีสันก็พอ
นอกจากกาแฟหอมๆ และเครื่องดื่มประเภทเย็นที่ขายดีแล้ว ขนมก็อร่อยนะค่ะ เป็นขนมโฮมเมดจากร้านคนรู้จัก มีเพื่อนของพี่นกกับเพื่อนหมิวด้วย หน่อยชิมแล้วติดใจ อย่างสตอรว์เบอร์รี่ชีสเค้ก พีชชีสเค้ก เลมอนเค้กที่ไม่หวานมาก จึงอร่อยแบบไม่เลี่ยน สามารถกินได้เรื่อยๆ คนที่ไม่เคยกินหมดชื้นก็สามารถกินหมดได้แบบไม่รู้ตัว บางคนติดใจซื้อกลับบ้าน ยังมีซ็อกโกแลตหน้านิ่ม กับอีกอย่างที่หน่อยพอมีเวลาทำเองคือบราวนี่
วันนี้เพื่อนๆเห็นร้านแล้ว ก็ชื่นชมว่าทุกอย่างดีหมด ติตอยุ่นิดเดียวว่า เวลาลูกค้าถามหาไอศกรีมรสที่คนทั่วไปนิยมอย่างช็อกโกแลตหรือวานิลลา ร้านนี้ไม่มี มีแต่พีนัทบัตเตอร์ รสโปรดของธีรเดช กับรสเลมอนโยเกิร์ตที่คุนชอบ เป็นเหตุให้คุณเพื่อนแซวบุษกรกันอื้ออึง....แหม หน่อยก็แค่คิดประสาหน่อยว่า ยังไงก็มีลูกค้าประจำแน่ๆอยู่2หน่วย ...เท่านั้นเอง
........ว่าแต่ปีใหม่นี้ถ้าอยากมาชนกาแฟฉลองกันที่ร้านหน่อย ยินดีต้อนรับนะคะ

หน่อย บุษกร

เครดิต :
 

ข่าวดารา ข่าวในกระแส บน Facebook อัพเดตไว เร็วทันใจ คลิกที่นี่!!
กระทู้เด็ดน่าแชร์