สรยุทธ เศร้า สูญเสียทองดีสุนัขแสนรัก สุดผูกพันเลี้ยงมาตั้งแต่เล็ก

เฟซบุ๊ก สรยุทธ สุทัศนะจินดา กรรมกรข่าว ได้โพสต์ภาพการนำ ทองดี ซึ่งเป็นสุนัขแสนรักไปประกอบพิธีที่วัด หลังป่วยเป็นโรคมะเร็งแล้วจากไป เมื่อวันที่ 17 ก.ย.ที่ผ่านมา โดยมีชาวเน็ตร่วมแสดงความเสียใจจำนวนมาก

และก่อนหน้านี้เมื่อวันที่ 18 ก.ย. สรยุทธ ได้โพสตืเรื่อวราวของ ทองดี ระบุว่า

"ทองดี" หมาไทยหลังอานสีน้ำตาลปากมอม ที่แฟนรายการยกให้ผมมาเลี้ยงตั้งแต่เล็กๆ เมื่อต้นปี 51 ผมยังจำวันที่แฟนรายการให้ไปเลือก ทองดีตัวเล็กที่สุดในคอก อาจจะเรียกว่าเป็นตัวด้อยสุด แต่เป็นตัวเดียวที่เข้ามาอ้อนอย่างเอาจริงเอาจัง เหมือนอยากมาอยู่ด้วย สุดท้ายผมก็เลือกทองดี ชื่อที่ตั้งให้ก็เพราะติดใจชื่อเพลงลำดวน-ทองดีในอดีต กับฟังดูเป็นไทยๆ ใจดี

ถ้าไม่นับอาการเมารถที่เป็นมาตั้งแต่ขึ้นรถกลับมาบ้านครั้งแรก ทองดีเลี้ยงง่าย แข็งแรงมาก แรงเยอะ ชอบวิ่งเล่นไล่กวดนู่นนี่รอบบ้าน และถ้าวันดีคืนดีได้หลุดออกไปโลดแล่นนอกบ้านก็อย่าได้คิดจะวิ่งตาม เพราะไม่มีทางทัน ขนาดขับรถตามยังเอาไม่อยู่ พอหยุดจะลงไปจับ เค้าก็วิ่งต่อ ยิ่งโตก็ยิ่งปราดเปรียว ใครเห็นรูปลักษณ์ภายนอกก็ต้องสะดุดท่าทีน่าเกรงขาม แต่จริงๆ แล้วทองดีขี้อ้อนมาก ชอบให้ลูบหัว เกาตัว หรือแค่นั่งใกล้ๆ ให้ส่วนใดส่วนหนึ่งแตะกันเป็นอันใช้ได้

จุดอ่อนของทองดีคือ เวลาฝนตก ฟ้าร้อง เค้าจะวิ่งมาให้ปลอบเหมือนเด็ก ถ้าจะเอาอะไรก็จะเอาจมูกมาดันขาไปมา แม้แต่เวลาลำดวนเผลอไปนอนที่ประจำของเค้า แค่นั้นเป็นรู้กันว่าเค้าอยากให้ช่วยไปเอาลำดวนออกให้ที

ทองดีไม่มีปัญหากับใคร จะมีอริก็แค่ตัวเงินตัวทองที่เห็นเป็นไม่ได้ จะต้องรบรากันจนบาดเจ็บได้แผลทุกครั้งไป

11 ปี 9 เดือนที่ผ่านมา ทองดีกลายเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตประจำวันที่ผมคุ้นชิน จนไม่อยากคิดถึงวันที่จะไม่มีทองดี ตอนที่ตรวจพบว่า ทองดีป่วยเป็นมะเร็งระยะสุดท้าย จากมะเร็งหลอดเลือดลามไปที่ปอดซึ่งสังเกตอาการยาก จากที่เคยแข็งแรง จู่ๆ ก็ทรุดฮวบ ผมยังคิดว่า ด้วยความอึดของทองดีที่สุดแล้วคงจะผ่านไปได้ ยิ่งเวลามองตาเค้า ถึงจะล้มหมอนนอนเสื่อ ตาทองดีก็ยังสดใส มีชีวิตชีวาเหมือนอย่างเวลาปกติ ขัดแย้งกับการหายใจหอบ และขาที่อ่อนแรงลงเรื่อยๆ ฟ้องถึงอาการป่วยหนักจนน่าใจหาย หมอให้ผมทำใจถ้าทองดีจะต้องจากไปในเร็ววัน ที่เห็นเค้ายังดูดีเพราะเค้าอึด ใจเค้าสู้ แต่ร่างกายเค้าจะรับไม่ไหวในที่สุด สิ่งที่อาจจะช่วยให้ทองดีไม่ทรมานคือเครื่องทำออกซิเจนช่วยเค้าหายใจ

บ่ายๆ วานนี้ ผมยังสอดมือเข้าไปในคอลลาร์ให้ออกซิเจน นั่งลูบหัวทองดีเหมือนที่เคยทำ ทองดีหูลู่ตาใส ผงกหัวขึ้นมาดันมือผมหลับตาพริ้มเหมือนไม่ได้เป็นอะไร ผมยังนั่งลูบเนื้อลูบตัวเค้า ทองดีก็ยังมองตาผม เป็นอย่างที่เคยเป็นตั้งแต่เค้าเริ่มป่วย

ที่สุดทองดีก็นิ่งหลับไปเงียบๆ ข้างโซฟาที่ผมนอนดูทีวีอยู่ ตอนที่ลูบหัวลูบตัวทองดีซ้ำๆ ความรู้สึกใจหายเมื่อต้องไม่มีทองดีอีกแล้ว สลับไปมากับความรู้สึกว่า ทองดีจะไม่ต้องเจ็บหรือทรมานอีก
หลับให้สบายนะทองดี ...
"ทองดี" 21 ธันวาคม 2550-17 กันยายน 2562