ผมเป็นหมาเลี้ยงยาก คำสารภาพจากแอนดริว เกร้กสัน

ก็ไม่ท้อไม่ได้รู้สึกว่าเรตติ้งไม่ดีแล้วต้องท้อ อย่างเรื่องก่อน คือด้วยตัวผมเป็นคนซีเรียส จริงจังจนเกินไป ละครมันจึงแสดงความเป็นตัวตนของผม ผมเป็นหัวเรือ ก็ย่อมมีอิทธิพลกับเรือที่แล่นไป ยอมรับละครก็ได้รับอิทธิพลจากผมไม่มากก็น้อย แต่มาถึงตอนนี้เรารู้แล้ว ว่าแบบไหนที่คนดูไม่ชอบ ก็ต้องแก้ไข ปรับปรุงกันไป ก็คาดหวังว่าจะแก้ตัว หากคนไม่เคยพลาดเลย มีแต่ประสบความสำเร็จ หากวันหนึ่งต้องพลาดคงรับไม่ได้
 

ไม่คิดว่าเดิมพันสูงคิดว่าไม่มีอะไรจะเสีย ผมก็แลกทุกอย่างกับการทำงาน ผมแลกกับมันทุกเรื่อง ตอนผมทำหน้าที่เป็นนักแสดง เล่นอย่างเดียว ผมมีที่หน้าตักเท่าไรก็เสี่ยงหมด นั่นคือเล่นละคร คือรับผิบชอบตัวเราคนเดียว พอมาเป็นผู้จัด เดิมพันอาจจะสูงขึ้น เราไม่ได้เสียหายคนเดียว สถานีเสียหายด้วย คือเสียหายหลายฝ่าย

ผมคิดว่าส่วนหนึ่งพอผมมาเป็นผู้จัด มาเป็นโปรดิวเซอร์ หรือพอมีคนเริ่มติดต่อเข้ามา ผมก็จะบอกเขา ว่าเราอยากจะเล่นนะ แต่ก็เกรงใจ เพราะผมมีงานผู้จัดของผมที่กำลังทำอยู่ ขอทำงานตัวเองให้เสร็จก่อน คืองานต้องเดิน รอไม่ได้ สำหรับผมมันหนักมาก หลายเรื่อง การทำงานมันเยอะ ก็ต้องจำใจปฏิเสธไป

คิดว่าจุดหมายในการทำงานมันมีหลายแบบ อย่างช่วงโกย ธรรมชาติทุกคนก็ต้องคิด แต่ผมไม่คิดว่าเป็นช่วงโกย ผมกลับมองว่า ถ้ามีงานอันนี้ต้องทำให้ดี เพราะไม่รู้ว่าต่อไปจะมีอีกหรือเปล่า หรืออาจเป็นเพราะผมไม่มีหนี้ ไม่เดือดร้อน บางคนอาจสร้างแรงผลักดันให้แก่ตัวเอง ด้วยการสร้างหนี้ เพื่อสร้างแรงบันดาลใจ แต่ผมไม่สร้างหนี้ ไม่ได้หวังว่าทีเดียวจะต้องรวย เงินเป็นปัจจัยที่สำคัญ แต่มันไม่ได้ยิ่งใหญ่ที่สุดสำหรับผม
 

ใช่ผมค่อนข้างเลือกงาน คนอื่นก็เลือก ผมก็เลือก อย่างถ้ามีติดต่อมา 5 เรื่อง ผมอยากรับเรื่องที่ผมอยากแสดงมากที่สุดเพียงเรื่องเดียว แต่บางครั้งพอผมเลือกแล้ว เขาต้องมารอ ผมก็ลำบาก เขารอได้ก็โชคดี ผมไม่ใช่เทพหรอกนะ แค่รู้สึกว่าเลือกได้เราก็อยากเลือก เลือกเล่นบทแปลกใหม่ที่ไม่เคยเล่น อยากพัฒนาตัวเอง ซึ่งนักแสดงทุกคนก็คิดแบบนี้

สมัยก่อนผมอายุยังน้อยแรงยังเยอะ ความคิดที่อยากจะทำงานมันรุนแรง ไฟแรง พอโตขึ้น เริ่มเข้าใจอะไรมากขึ้น ที่ผ่านมาไม่เคยอนุโลม ก็อาจจะอนุโลมได้บ้าง ก็ต้องเปลี่ยนความคิด อย่างในชีวิตไม่เคยคิดจะทำก็อาจต้องทำ

อืม...(ครุ่นคิด)คือจุดประสงค์หลัก เจตนาของผมคือไม่คุยกับใคร ผมต้องใช้ความตั้งใจกับงานตรงนั้น นักข่าวอาจคิดว่าเหมือนผมไม่อยากคุยด้วย ผมไม่ได้รังเกียจ แต่ผมต้องกลั่นอารมณ์ในการแสดง ต้องจำบทตลอด เวลาทำงาน บางครั้งอาจจะง่าย แต่บางทีก็ยาก เหมือนนักฟุตบอลเวลาท็อปฟอร์มคลิกง่ายแค่ดีดนิ้ว แต่เวลาฟอร์มตกต้องใช้ความพยายามอย่างมาก ผมอาจเป็นคนไม่มีมนุษยสัมพันธ์ นี่อาจเป็นข้อด้อยของผม บางคนเคยทำงานกองถ่ายด้วยกัน แต่พอเจอกันข้างนอกเขาไม่ทักผมก็มี ผมก็คิดนะ ว่าเราคงเลวร้ายกับเขาไว้มาก แต่ผมยิ้มให้เขานะ

(อึ้งไปนาน) ไม่จริงนะ ก็เคยไป แต่ไม่บ่อย ไม่ได้มีอะไรหรอก ผมติดนิสัยบางอย่าง คือไม่ค่อยได้สุงสิงกับใคร ชอบอยู่ในมุมมืดๆ ชีวิตจะนิ่งๆ

คนเกิดมาไม่เหมือนกันไม่ใช่ว่าผมไม่รู้สึกอะไรกับเรื่องนี้ ผมก็คิดว่าไว้วันหลังถ้ามีโอกาสแก้ตัว ผมจะพยายามปรับปรุง ด้านมนุษยสัมพันธ์ ซึ่งเป็นด้านผิดของเรา เป็นข้อผิดพลาด ผมอาจจะช้า พัฒนาการด้านนี้จึงด้อยไป
 

ผมไม่มีภาระเรื่องครอบครัวคือพ่อแม่ผมไม่ได้สบายที่สุดนะ แต่เขาพออยู่ได้ ผมเลยไม่ห่วงที่จะทุ่มกับอะไรเต็มที่ ถ้าเราพลาดก็ตัวคนเดียว ไม่มีใครจมลงเหวไปกับเรา บางคนเขามีภาระหน้าที่ ต้องดูแลอะไรหลายอย่าง เขาก็จำเป็นที่ต้องทำ ขณะที่ผมไม่ใช่ ผมไม่ถึงกับไม่มีภาระ แต่ไม่ต้องผ่อนอันโน้นอันนี้ ผมเป็นคนโชคดี เป็นคนไม่มีเครดิต แบงก์ไม่เอาคนอย่างผม เพราะผมไม่มีหนี้ มันทำให้ไม่เดือดร้อน บางคนมีหนี้บ้าน หนี้บัตรเครดิต เขาก็น่าสงสาร เราก็เห็นใจ

ถ้าคนมาเป็นแฟนผมต้องทนผมสารพัด ผมโหดนะ จะทนกัดก้อนเกลือได้หรือเปล่า ผมไม่ได้ยากจน แต่ไม่ได้ร่ำรวย ผมคิดว่าไม่พอสำหรับบางคนหรอก ใครพร้อมก็บอกผมแล้วกัน การพยายามที่จะยอมรับในข้อเสีย ในด้านมืดของผมไม่รู้ว่าเขาจะรับได้หรือเปล่า เพราะผมเป็นคนขี้หึงจัด ขี้น้อยใจจัด รับได้หรือเปล่า
 

ใกล้เคียงก็มีแต่ที่ต้องเลิกกันไป เพราะผมเป็นคนห่ามเกินไป ขี้น้อยใจ ขี้หึงเกินไป เป็นคนติดแฟนมากๆ ผมเป็นประเภท เรียกร้องเยอะ ต้องการความเอาใจใส่เยอะ ผมเหมือนหมาเลี้ยงยาก ประมาณว่าถ้าเจ้าของไม่กลับบ้าน ก็จะไม่ยอมกินข้าว ยอมตายเลย ขณะเดียวกัน บางทีเขาก็บอกว่าผมกระแทกกระทั้น พูดจาโผงผาง
 

เขาคนนี้ชื่อจริง...แอนดริวชาลี เกร้กสันชื่อใช้ในวงการบันเทิง...แอนดริว เกร้กสัน