เป็นลูกชายคนเล็กในจำนวนพี่น้องทั้งหมด 4 คน ถือเป็นอีกหนึ่งครอบครัวตัวอย่างทางด้านการเรียนก็ว่าได้ มีทั้งคุณหมอและนิสิตวิศวกรรมศาสตร์คอมพิวเตอร์ ที่นั่งรอลุ้นเกียรตินิยมอยู่
ทั้งเรียนดี งานเด่น ครบสูตรแบบนี้ สนุกเรียน นุกเล่นไม่พลาดดึงตัวนายวินมาเผยเคล็ดลับเปิดประสบการณ์แบบไม่มีหมดเม็ดเลยทีเดียว...
นิสิตวิศวะ ม.เกษตรฯ
กำลังเรียนอยู่ปี 4 คณะวิศวกรรมศาสตร์คอมพิวเตอร์ ม.เกษตรฯ เลือกเรียนคณะนี้เพราะรู้ตัววว่าไม่ชอบทางด้านศิลปะ และไม่มีหัวทางด้านชีวะ ถนัดทางคณิตศาสตร์และฟิสิกส์มากกว่า เลือกตามวิชาที่เราชอบเรียน
ไม่หวังเกียรตินิยม
ถามว่าหวังเกียรตินิยมหรือไม่ น้องวินคนเก่งบอกว่า ไม่ได้คาดหวัง แต่จะพยายามทำให้เต็มที่ ขึ้นอยู่กับแต่ละเทอมด้วย
"เกียรตินิยม ถ้าได้คงไม่ถึงกับดีใจมาก เพราะในความคิดของวิน คิดว่าสิ่งที่ได้ทำและผ่านมาสำคัญกว่ารางวัลที่ได้รับถ้าเรารู้สึกว่าทำดีเต็มที่แล้ว ถึงไม่มีใครเห็นเลยว่าเราทำดีก็ไม่จำเป็นต้องเสียใจ ไม่จำเป็นต้องมีอะไรมาการันตี"
เคล็ดลับเรียนดี
"วินทำงานไปด้วยเรียนไปด้วย ทำให้มีเวลาน้อยกว่าคนอื่นอยู่แล้ว จึง ตั้งใจเรียนในห้องเรียนให้มากที่สุด จดทุกอย่างที่อาจารย์สอน ซึ่งวินเชื่อว่าการจดทำให้มีสมาธิจดจ่ออยู่กับการเรียน แล้วกลับมาอ่านทบทวนอีกรอบจะทำให้รู้สึกง่ายขึ้น ถ้าช่วงใกล้สอบจะให้เวลาเตรียมตัว 1 อาทิตย์ ไม่รับงาน อาจดูว่าน้อย แต่เราทำงานไปด้วย มีเวลาได้เต็มที่แค่นี้ ก็ต้องทำให้เต็มที่"
ยอมรับทำงานแรก ๆ เหนื่อยแทบกระอักเลือด
ความรู้สึกก่อนทำงานกับหลังทำงานต่างกันอย่างสิ้นเชิง แรก ๆ คิดว่าคงไม่เหนื่อยมาก แต่ทำไปสักระยะหนึ่งพบว่า "เหนื่อยมาก แทบกระอักเลือด" ถ่ายละครติดกัน 3-4 เรื่อง ช่วงนั้นเครียดมาก ทั้งเรื่องเรียนและเรื่องงาน
แบ่งแยกให้ออกว่าอะไรควรทำ
"สำหรับตัวเองพยายามแบ่งแยกให้ออกว่าเวลาไหนควรทำเรื่องอะไร
เช่น ถ้าเวลางานจะไม่คิดเรื่องเรียน แต่ถ้านอกนั้นแล้วจะทุ่มเทให้กับการเรียนอย่างเต็มที่ไม่คิดว่าทำงานเลิกดึก เช้าเรียนต่อ พยายามไม่กังวลสองเรื่องในเวลาเดียวกัน ทำให้เสร็จเป็นเรื่อง ๆ ไป กลับมาก็เต็มที่กับการเรียน ต้องเข้าใจก่อนว่าเวลาของเราค่อนข้างน้อย บีบมากกว่าคนอื่น แรก ๆ เครียดขนาดเกรดตกเลยทีเดียว"
หน้าที่ของเราคือการเรียน
"ตอนแรกไม่คิดจะเข้ามาทำงานตรงนี้ คิดเพียงว่า หน้าที่ของเราคือการเรียน อยากเรียนอย่างเดียว ไม่อยากทำงานเพราะไม่อยากให้เสียการเรียน รู้สึกว่าเรื่องเรียนเป็นหน้าที่อย่างหนึ่ง อายุแค่นี้มีหน้าที่เรียน ไม่มากเลย เป็นความรับผิดชอบเล็ก ๆ ซึ่งถ้าโตขึ้นไปเราต้องรับผิดชอบสิ่งที่มากกว่านี้ ถ้าแค่นี้ยังรับผิดชอบไม่ได้ ต่อไปจะรับผิดชอบเรื่องใหญ่กว่านี้ได้อย่างไร"
"ตัดสินใจเข้าวงการตอนเรียนปี 2 เพราะคิดว่าสามารรับผิดชอบตัวเองได้แล้วส่วนหนึ่ง มีเพื่อนที่อยู่ในวงการชวนก็รู้สึกอยากลอง ที่สำคัญการเรียนในระดับมหาวิทยาลัยต่างจากตอนเรียนมัธยม เราสามารถเลือกเรียนได้ มีเวลาว่างพอสมควรจึงคิดว่า น่าจะนำเวลาว่างที่มีอยู่ไปใช้ให้เกิดประโยชน์ เป็นการหาประสบการณ์ด้วยโดยมีข้อแม้ว่าต้องไม่เสียการเรียน"
ถูกเลี้ยงมาให้เป็นคนมีเหตุผล
"ที่บ้านจะเลี้ยงแบบมีเหตุผล คุณพ่อ เป็นคนที่ทำอะไรต้องมีเหตุผลตลอดเช่น ถ้าเขาจะตีเรา เขาจะบอกว่าตีเพราะอะไร ทำให้วินมีความคิดเป็นผู้ใหญ่ในบางเรื่อง แต่ก็ยังมีนิสัยเด็ก ขี้เล่นในบางเวลา..
..ได้รับผิดชอบตัวเองทำให้รู้สึกเหมือนกับว่าเรามีประสบการณ์มากขึ้น แต่ยังไม่ใช่ผู้ใหญ่ที่สามารถรับผิดชอบอะไรได้ทั้งหมดตอนนี้ อนาคตในวงการต้องรอดูหลังเรียนจบด้วยว่าจะทำอะไรต่อไป อาจจะเรียนต่อปริญญาโททันที"
ฝากถึงน้อง ๆ ในการตัดสินใจเรียนเราเรียน 4 ปี ในมหาวิทยาลัย แต่เราต้องใช้ชีวิตการทำงานถึงครึ่งชีวิต อยากให้มองไกลไปถึงงานที่อยากทำในอนาคตด้วยไม่ใช่เลือกแค่วิชาที่อยากเรียนเท่านั้น
"มองพัฒนาการทางการแสดงของตัวเองว่ายังไม่ดี เพราะยังมีประสบการณ์น้อย แต่ถามว่าดีขึ้นบ้างไหม คงต้องดีขึ้นบ้าง ไม่ใช่ย่ำอยู่กับที่"
ที่มา : หนังสือ "การศึกษาวันนี้" นานแล้วละ แต่อยากเอามาให้อ่านกัน
วิน ธาวิน
ทั้งเรียนดี งานเด่น ครบสูตรแบบนี้ สนุกเรียน นุกเล่นไม่พลาดดึงตัวนายวินมาเผยเคล็ดลับเปิดประสบการณ์แบบไม่มีหมดเม็ดเลยทีเดียว...
นิสิตวิศวะ ม.เกษตรฯ
กำลังเรียนอยู่ปี 4 คณะวิศวกรรมศาสตร์คอมพิวเตอร์ ม.เกษตรฯ เลือกเรียนคณะนี้เพราะรู้ตัววว่าไม่ชอบทางด้านศิลปะ และไม่มีหัวทางด้านชีวะ ถนัดทางคณิตศาสตร์และฟิสิกส์มากกว่า เลือกตามวิชาที่เราชอบเรียน
ไม่หวังเกียรตินิยม
ถามว่าหวังเกียรตินิยมหรือไม่ น้องวินคนเก่งบอกว่า ไม่ได้คาดหวัง แต่จะพยายามทำให้เต็มที่ ขึ้นอยู่กับแต่ละเทอมด้วย
"เกียรตินิยม ถ้าได้คงไม่ถึงกับดีใจมาก เพราะในความคิดของวิน คิดว่าสิ่งที่ได้ทำและผ่านมาสำคัญกว่ารางวัลที่ได้รับถ้าเรารู้สึกว่าทำดีเต็มที่แล้ว ถึงไม่มีใครเห็นเลยว่าเราทำดีก็ไม่จำเป็นต้องเสียใจ ไม่จำเป็นต้องมีอะไรมาการันตี"
เคล็ดลับเรียนดี
"วินทำงานไปด้วยเรียนไปด้วย ทำให้มีเวลาน้อยกว่าคนอื่นอยู่แล้ว จึง ตั้งใจเรียนในห้องเรียนให้มากที่สุด จดทุกอย่างที่อาจารย์สอน ซึ่งวินเชื่อว่าการจดทำให้มีสมาธิจดจ่ออยู่กับการเรียน แล้วกลับมาอ่านทบทวนอีกรอบจะทำให้รู้สึกง่ายขึ้น ถ้าช่วงใกล้สอบจะให้เวลาเตรียมตัว 1 อาทิตย์ ไม่รับงาน อาจดูว่าน้อย แต่เราทำงานไปด้วย มีเวลาได้เต็มที่แค่นี้ ก็ต้องทำให้เต็มที่"
ยอมรับทำงานแรก ๆ เหนื่อยแทบกระอักเลือด
ความรู้สึกก่อนทำงานกับหลังทำงานต่างกันอย่างสิ้นเชิง แรก ๆ คิดว่าคงไม่เหนื่อยมาก แต่ทำไปสักระยะหนึ่งพบว่า "เหนื่อยมาก แทบกระอักเลือด" ถ่ายละครติดกัน 3-4 เรื่อง ช่วงนั้นเครียดมาก ทั้งเรื่องเรียนและเรื่องงาน
แบ่งแยกให้ออกว่าอะไรควรทำ
"สำหรับตัวเองพยายามแบ่งแยกให้ออกว่าเวลาไหนควรทำเรื่องอะไร
เช่น ถ้าเวลางานจะไม่คิดเรื่องเรียน แต่ถ้านอกนั้นแล้วจะทุ่มเทให้กับการเรียนอย่างเต็มที่ไม่คิดว่าทำงานเลิกดึก เช้าเรียนต่อ พยายามไม่กังวลสองเรื่องในเวลาเดียวกัน ทำให้เสร็จเป็นเรื่อง ๆ ไป กลับมาก็เต็มที่กับการเรียน ต้องเข้าใจก่อนว่าเวลาของเราค่อนข้างน้อย บีบมากกว่าคนอื่น แรก ๆ เครียดขนาดเกรดตกเลยทีเดียว"
หน้าที่ของเราคือการเรียน
"ตอนแรกไม่คิดจะเข้ามาทำงานตรงนี้ คิดเพียงว่า หน้าที่ของเราคือการเรียน อยากเรียนอย่างเดียว ไม่อยากทำงานเพราะไม่อยากให้เสียการเรียน รู้สึกว่าเรื่องเรียนเป็นหน้าที่อย่างหนึ่ง อายุแค่นี้มีหน้าที่เรียน ไม่มากเลย เป็นความรับผิดชอบเล็ก ๆ ซึ่งถ้าโตขึ้นไปเราต้องรับผิดชอบสิ่งที่มากกว่านี้ ถ้าแค่นี้ยังรับผิดชอบไม่ได้ ต่อไปจะรับผิดชอบเรื่องใหญ่กว่านี้ได้อย่างไร"
"ตัดสินใจเข้าวงการตอนเรียนปี 2 เพราะคิดว่าสามารรับผิดชอบตัวเองได้แล้วส่วนหนึ่ง มีเพื่อนที่อยู่ในวงการชวนก็รู้สึกอยากลอง ที่สำคัญการเรียนในระดับมหาวิทยาลัยต่างจากตอนเรียนมัธยม เราสามารถเลือกเรียนได้ มีเวลาว่างพอสมควรจึงคิดว่า น่าจะนำเวลาว่างที่มีอยู่ไปใช้ให้เกิดประโยชน์ เป็นการหาประสบการณ์ด้วยโดยมีข้อแม้ว่าต้องไม่เสียการเรียน"
ถูกเลี้ยงมาให้เป็นคนมีเหตุผล
"ที่บ้านจะเลี้ยงแบบมีเหตุผล คุณพ่อ เป็นคนที่ทำอะไรต้องมีเหตุผลตลอดเช่น ถ้าเขาจะตีเรา เขาจะบอกว่าตีเพราะอะไร ทำให้วินมีความคิดเป็นผู้ใหญ่ในบางเรื่อง แต่ก็ยังมีนิสัยเด็ก ขี้เล่นในบางเวลา..
..ได้รับผิดชอบตัวเองทำให้รู้สึกเหมือนกับว่าเรามีประสบการณ์มากขึ้น แต่ยังไม่ใช่ผู้ใหญ่ที่สามารถรับผิดชอบอะไรได้ทั้งหมดตอนนี้ อนาคตในวงการต้องรอดูหลังเรียนจบด้วยว่าจะทำอะไรต่อไป อาจจะเรียนต่อปริญญาโททันที"
ฝากถึงน้อง ๆ ในการตัดสินใจเรียนเราเรียน 4 ปี ในมหาวิทยาลัย แต่เราต้องใช้ชีวิตการทำงานถึงครึ่งชีวิต อยากให้มองไกลไปถึงงานที่อยากทำในอนาคตด้วยไม่ใช่เลือกแค่วิชาที่อยากเรียนเท่านั้น
"มองพัฒนาการทางการแสดงของตัวเองว่ายังไม่ดี เพราะยังมีประสบการณ์น้อย แต่ถามว่าดีขึ้นบ้างไหม คงต้องดีขึ้นบ้าง ไม่ใช่ย่ำอยู่กับที่"
ที่มา : หนังสือ "การศึกษาวันนี้" นานแล้วละ แต่อยากเอามาให้อ่านกัน
กระทู้ร้อนแรงที่สุดของวันนี้
กระทู้ล่าสุด
รูปเด่นน่าดูที่สุดของวันนี้
https://www.facebook.com/teeneedotcom