ละครจบ คนไม่จบ แรงปรารถนา มาอ่านความเห็นของ 3 ฝั่ง ผู้จัด ผู้แต่ง คนดู

เป็นคำถามค้างคาใจกับประเด็นความแตกต่างแบบสุดโต่งระหว่างบทโทรทัศน์ของละครเรื่อง "แรงปรารถนา" กับบทประพันธ์ในหนังสือ โดย"อาริตา"

ที่ล่าสุด ผู้จัดมากฝีมืออย่าง "ดา หทัยรัตน์ อมตวณิช" ได้ชี้แจงชัดเจนในมุมมองของตนเองว่า ตนชื่นชอบพล็อตเรื่องที่พระเอกกับนางเอกรักกันแต่ต้องปกปิดความรู้สึกตัวเอง ไว้ ชอบเรื่องความผูกพันลึกซึ้งจากการเติบโตขึ้นมาด้วยกัน และชอบคาแร็กเตอร์นางเอกที่ถึงจะร้ายแต่ก็มีความน่ารักอยู่ในตัว แต่ช่วงครึ่งหลังของเนื้อเรื่องในหนังสือค่อนข้างเครียด และโหดร้ายเกินไปในความรู้สึก ซึ่งคิดว่าไม่เหมาะกับการทำเป็นละคร และอีกทั้งได้ขออนุญาตผู้ประพันธ์ แล้วด้วย


"เอาเนื้อเรื่องมาจากนิยายไม่ ถึงครึ่งเรื่องดี เลยแทบจะไม่มีอะไรเหมือนกัน จริงๆ นิยายอ่านสนุก แต่ดาร์กและหดหู่เกินกว่าจะมาเป็นละครได้ ซึ่งพอมาปรับคุณอาริตาก็ไม่ได้ขอดูอะไร เพราะเขาไว้ใจให้เปลี่ยนได้เต็มที่"


เมื่อฝ่ายผู้จัดพูดอย่างนี้ แต่ทำไมหลังจากละครดำเนินมาถึงตอนสุดท้าย ผู้ประพันธ์อย่าง"อาริตา" จึงโพสต์ข้อความลงบนเฟสบุ้คส่วนตัวในลักษณะที่อ่านแล้วให้ความรู้สึกตรงกัน ข้ามกับคำว่า"อนุญาตดัดแปลง"ที่ทางฝั่งผู้จัดเคยให้สัมภาษณ์ไว้


ละครจบ คนไม่จบ แรงปรารถนา มาอ่านความเห็นของ 3 ฝั่ง ผู้จัด ผู้แต่ง คนดู

"แรงปรารถนา---แรงจริงไหม? มีคนถามฉันมาว่าฉันเขียนนิยายได้ห่วยขั้นเทพ ทีเดียว 5555 ไม่ได้แก้ต่างแก้ตัวใดๆ ทั้งสิ้น แรงปรารถนาฉบับนิยาย อาจจะดูแรงสม แต่มีเหตุผลที่มาที่ไปของแต่ละตัวละคร ซึ่งฉันมั่นใจว่าตัวละครฉันกินข้าวไม่กินหญ้า ไม่หื่น ไม่เอาแต่เรื่องพรรค์นั้นเป็นสรณะ ลมหายใจของชีวิตประจำวัน ไม่มีตัวพ่อที่เอาแต่ทำร้ายลูก และจะเอาเงินท่าเดียว แต่เอาเถิดค่ะ ละครดัง ฉันก็ยินดี แต่ฉันไม่ยอมรับว่าฉันเขียนเรื่องไร้สติ แม้จะเขียนตอนฉันสาวๆ อายุแค่ 27 -28 ฉันคิดว่าการเขียนนิยาย เราก็เขียนชีวิตที่เกินจริงพอแล้ว ไม่อยากใช้คำว่าน้ำเน่าหรือดราม่า แต่ก็ประกอบด้วย 1 ที่มาที่ไปของตัวละคร ความสัมพันธ์กัน 2 เหตุและผลของการกระทำที่สอดรับต่อกัน เอวังค่ะ ฉันขอบอกว่า ฉันยืนยันในงานตัวเองเสมอ แต่หากจะดูละครและนำมาประเมินฉัน ตำหนิฉันว่างานนี้ดูไร้สาระ ดูเสื่อม ไม่ขอน้อมรับค่ะ ขอเชิดหน้าบอกว่า อ่านหนังสือฉันก่อนนะคะ อ่านหนังสือฉัน จะเห็นแง่งามของแง่มุมการใช้ชีวิตที่ Real แม้จะดูดาร์คและหดหู่สักเท่าใด แต่ฉันก็จบนิยายฉันแบบเพ้อฝันเสมอ คือจบด้วยความสุขตามขนบ นั่นก็ "หวาน" เกินพอสำหรับนิยายสักเล่ม จริงไหมคะ"



นอกจากฝั่งผู้จัดที่คิดอย่างหนึ่ง และฝั่งผู้ประพันธ์ที่คิดอีกอย่าง ยังมีฝั่งของคนดูที่แตกความเห็นเป็นสองสาย โดยมีการแสดงความคิดเห็นไว้ในเว็บไซต์พันธ์ทิพย์ดอทคอม โดยตั้งเป็นกระทู้โดย "Agent Molder" ที่จั่วหัวว่า"ดูแรงปรารถนาแล้วเหมือนดูละครสมัยพระเจ้าเหา"ไปโน้น


ละครจบ คนไม่จบ แรงปรารถนา มาอ่านความเห็นของ 3 ฝั่ง ผู้จัด ผู้แต่ง คนดู


ละครจบ คนไม่จบ แรงปรารถนา มาอ่านความเห็นของ 3 ฝั่ง ผู้จัด ผู้แต่ง คนดู

ดูแรงปรารถนาแล้วเหมือนดูละครสมัยพระเจ้าเหา
กระทู้สนทนา รายการโทรทัศน์ ละครโทรทัศน์ - นางเอกจากร้าย ทันคน ปากจัด กลายนิสัยเป็นดี ไม่ทันคน หมาหงอย
- พระเอกงี่เง่า ปากบอกรักนางเอกแค่ไหน แต่ก็พร้อมจะเชื่อนางร้ายได้ในทันทีที่ "เห็น สิ่งที่นางร้ายต้องการ" โดยไม่ถามถึงเหตุผล
- ตัวร้ายพอทำภาระกิจเสร็จ ต้องหันหน้ามาจิกกล้อง แสยะยิ้ม ขบฟัน (กลัวคนจะไม่รู้ว่าเป็นตัวร้าย) ฉากแบบนี้เยอะมาก
- พระเอก นางเอก สะดุดขนแมว ล้มลงมาเอาจมูกชนกัน หรือไม่ก็หันหน้าหันหลังมาซบกับ พระเอกก็เอามือประคองเอว เอาจมูกชนกันได้แบบเป๊ะเวอร์ เรื่องนี้มีฉากนี้สามร้อยแปดฉากได้
- พ่อแม่ ผู้ปกครงบังคับลูกตัวเองแต่งงาน เพราะต้องการกู้ธุรกิจ ง่ายๆคือเพื่อนเงิน
- พระเอก เป็นลูกของตัวร้าย ที่เคยมีอะไรกับแม่ตัวเองอีกที โดยเพื่อนตัวร้ายชุบเลี้ยงมาแต่เด็ก เพราะรักแม่พระเอก โอ้ย งง
- พระเอก นางเอก เป็นเพื่อนสมัยเด็ก (ยังกะการ์ตูนญี่ปุ่น)
- พระเอกมารักกับนางเอกได้ง่ายดาย ทั้งที่คบกับแฟนเก่าตั้ง 7 ปี
- อันนี้ไม่เกี่ยวกับละคร แต่ทรงผมกับเสื้อผ้าพระเอกในชุดฟินาเล่เมื่อสักครู่ เอิ่ม...เฟลมาก ถ้าไม่ใช่ ณเดช ทำไม่ได้

เพลีย แต่ต้องดู เพราะแฟนดู ทำอะไรไม่ได้ Y_Y



เมื่อมีกระทู้แสดงความไม่เห็นด้วย ก็ย่อมมีความเห็นต่างอย่างเจ้าของความเห็นที่ใช้ชื่อว่า "formosa_poo"




ละครจบ คนไม่จบ แรงปรารถนา มาอ่านความเห็นของ 3 ฝั่ง ผู้จัด ผู้แต่ง คนดู

เอ...เห็นละครทีวีทุกช่องของไทยเกือบทุกเรื่องก้อแนวๆนี้ทั้งนั้นไม่ใช่แค่เรื่อง "เรื่องแรงปรารถนา" เรื่องเดียวนี่นา
น่าจะใช้พูดในภาพรวมของละครมากกว่าค่ะจขกท. อย่าไปชี้เป้าแบบนี้เลย


เรื่องนี้เป็นละครไทยที่มีเอกลักษณ์เฉพาะเป็นของตัวเองค่ะ รสชาดกลมกล่อมดีออก
องค์ประกอบทุกอย่างของเรื่องก้อสมบรูณ์หมดค่ะ ทั้งบท นักแสดง ฉาก
รับรองถ้าไปฉายที่จีน เกาหลี เรตติ้งกระฉูดแน่ๆ ถึงเนื้อหาจะน้ำเน่า แต่เราเชื่อว่ามีพบได้ในชีวิตจริง
เผลอๆชีวิตจริงจะยิ่งกว่านี้อีก ต้องยอมรับความจริงด้วยที่ว่าชีวิตปุถุชนก็มันเวียนว่ายอยู่กับ" กิเลส ตัณหา โลภ โกรธ หลง"

มีอยู่แค่นี้... ละครทุกเรื่อง ทุกชาติ ทุกภาษา ล้วนสร้างมาจากพื้นฐานอันนี้ทั้งนั้น ซึ่งมันคือ"เรื่องจริงผ่านจอ"
อยู่ที่ว่าคนดูจะฉลาด และมีปัญญารู้เท่าทันรึไม่แค่นั้น ดูละครให้สนุกค่ะ อย่าอคติ อย่ามโนมาก

กระทู้รายงานสดค่ะ ถือว่าเป็นประวัติศาสตร์ละครไทยเรื่องแรกที่กระทู้รายงานสดยาวมากแบบนี้ ปรบมือให้กับละครไทยค่ะ


นี่แค่ตัวอย่างที่ยกมาให้เห็นว่าความคิดมันแตกกระเซ็นเป็นสองสาย ซึ่งทั้งนี้ทั้งนั้นอยากจะพูดง่ายๆ ว่า เรื่องอย่างนี้ก็คงต้องแล้วแต่ความชอบของใครของมัน และทางฝั่งของผู้ประพันธ์ก็คงต้องทำใจไว้แต่เนิ่นๆ เมื่อตัวเองยอมให้ทางผู้จัดละครเขาหยิบยืมบทประพันธ์ของตัวมาแต่งให้กลาย เป็นละคร



เพราะเป็นของแน่นอนมันย่อมถูกปรับแต่ง




ละครจบ คนไม่จบ แรงปรารถนา มาอ่านความเห็นของ 3 ฝั่ง ผู้จัด ผู้แต่ง คนดู


ละครจบ คนไม่จบ แรงปรารถนา มาอ่านความเห็นของ 3 ฝั่ง ผู้จัด ผู้แต่ง คนดู


ละครจบ คนไม่จบ แรงปรารถนา มาอ่านความเห็นของ 3 ฝั่ง ผู้จัด ผู้แต่ง คนดู

เครดิต :
เครดิต :เนื้อหาข่าว คุณภาพดี หนังสือพิมพ์มติชน


ข่าวดารา ข่าวในกระแส บน Facebook อัพเดตไว เร็วทันใจ คลิกที่นี่!!
กระทู้เด็ดน่าแชร์