เรื่องย่อ ::
นับได้ว่าข่าวการเดินทางกลับจากประเทศฝรั่งเศสหลังจากเรียนจบด้านปริญญาโทด้านการฑูตของ อนวัช พัชรพจนาถหรือ หนึ่งชายหนุ่มรูปงานที่แสนจะเพียบร้อม เขาเป็นที่หมายปองของสาวๆมากหน้าหลายตา ด้วยความที่เขาเป็นลูกชายของนาย วิทย์ พัชรพจนาถ อดีตนักการฑูตชื่อดัง บ่งบอกว่าชาติตระกูลของเขานั้นเพอร์เฟคไม่แพ้ใครเลยจริงๆ ด้วยความที่เป็นหนุ่มเนื้อหอมการกลับมาเมืองไทยของเขาในครั้งนี้ จึงทำให้สาวๆหลายคนตั้งหน้าตั้งตารอคอยชายในฝันคนนี้กันอย่างใจจดใจจ่อ จึงไม่รอดพ้นสายตาของสองแม่ลูกจอมเจ้าเล่ห์ที่หวังจะฮุบ อนวัช นั่นก็คือคุณนายสีสุกและลูกสาวชื่อ ส่องแสง โดยเฉพาะส่องแสงที่ออกอาการดี๊ด๊ามากเป็นพิเศษ เธอหวังที่จะได้เป็นเจ้าหญิงเคียงคู่กับเจ้าชายจนถึงวันแต่งงานด้วยแรงยุจากผู้เป็นแม่ด้วยนั่นเอง แต่สำหรับหญิงสาวอย่างหทัยรัตน์แล้ว เธอไม่มีท่าทีว่าจะดีใจเลยแม้แต่น้อยนั่นเพราะว่าเธอไม่ได้หลงไหลและบ้าผู้ชายเหมือนกับผู้หญิงคนอื่น หทัยรัตน์สาวสวยคนนี้เธอมีความเย่อหยิ่งอยู่ในตัวเอง และไม่ยอมใครง่ายๆ แต่ทว่าชีวิตนี้เกิดมาช่างอาภัพนักเพราะทั้งพ่อและแม่ของเธอเสียชีวิตไปเสียก่อน หญิงสาวจึงได้รับการอุปการะเลี้ยงดูจากนายสุทธิ์ และนางทิพย์ เดือนประดับ ซึ่งครอบครัวของอนุวัชมีความสนิทสนมชิดเชื้อกับครอบครัวเดือนประดับเป็นอย่างดี แม้ว่าอนวัชจะกลับมาเมืองไทยและหมั่นมาเยี่ยมครอบครัวเดือนประดับหลายครั้ง แต่ก็คลาดเคลื่อนกับหทัยรัตน์ทุกครั้งไป วันหนึ่งอนวัชได้ไปเยี่ยมเพื่อนเก่าชื่อพินิจ พนัสพงษ์ แต่ก็ไม่พบตัวเนื่องจากพินิชไปพักฟื้นที่ไร่ของพินัย พี่ชายของพินิจ เพราะพินิจเจ็บช้ำใจที่ผิดหวังในความรักจากหทัยรัตน์ นั่นจึงเป็นสาเหตุที่ทำให้อนวัช รู้สึกเกิดชังหญิงสาวคนนี้ขึ้นมาทันทีแต่แล้วไม่ว่ายังไงอนวัช ที่ได้มาเจอกับสัทธา สุดา ก็ได้เจอกับหทัยรัตน์ตัวเป็นๆเสียที เรียกได้ว่าเจอหน้ากันครั้งแรกต่างคนก็ต่างไม่ถูกหน้ากันเสียแล้ว อนวัชมีความรู้สึกได้ว่าผู้หญิงอย่างหทัยรัตน์กำลังตั้งแง่รังเกียจเขาอย่างเห็นได้ชัด เนื่องจากหญิงสาวทำท่าไม่ใส่ใจและพยายามที่จะไม่อยากคุยด้วย เมื่อเป็นอย่างนี้อนวัช จึงมีอคติในใจว่าเย่อหยิ่งอย่างนี้ต้องเจอดีกับเขาซะบ้างแล้ว คนรอบข้างรู้ดีว่าทั้งสองไม่ถูกกันอย่างกับอะไรดีจึงพยายามที่จะสานความสัมพันธ์ของทั้งคู่ให้เกิดความรู้สึกที่ดีต่อกันและไม่มีอคติ เนื่องจากทั้งสองตระกูลนี้มีความรักใคร่กลมเกลียวกันอย่างมาก ทั้งสัทธาและสุดาจึงได้ถือโอกาสอันประจวบเหมาะในการจัดงานวันเกิดให้นายสิทธิ์ที่บ้านเดือนประดับ มีเป้าหมายคือให้อนวัชคืนดีกับหทัยรัตน์ โดยจะมีการเชิญชวนญาติสนิทมิตรสหายมาร่วมงานด้วย เรียกได้ว่าเป็นงานใหญ่ที่ไม่เคยมีมาก่อนมีแขกร่วมงานเยอะมากกว่าทุกปี และหนึ่งในนั้นมีงานเต้นรำเพื่อสร้างบรยากาศอันครื้นเครงภายในงาน แสงส่องที่ได้มาร่วมงานนี้ด้วยก็ถือโอกาสที่จะเข้าทำตัวสนิทสนมและใกล้ชิดกับอนวัชทุกวิถีทาง หล่อนเกาะชายหนุ่มไม่ปล่อยและแทบจะไม่ยอมให้คลาดสายตาเลยเชียว และก็เป็นผลคือแสงส่องได้เต้นรำกับอนวัชอย่างออกหน้าออกตาตามที่เธอหวัง ส่วนหทัยรัตน์ก็ไม่ยอมน้อยหน้า ด้วยใบหน้าที่สวยคมและหวานจับจิตจึงมีหนุ่มๆมาแวะเวียนเต้นรำด้วยตลอดๆ ถึงแม้ปากจะบอกว่าไม่สนใจแต่ลึกๆแล้วอนวัช ก็แอบหึงหวงหทัยรัตน์อยู่ไม่น้อย ซึ่งต่างคนก็ต่างเฝ้ามองหน้ากันราวกับทั้งคู่จะรู้แล้วว่าสิ่งที่ได้เปลี่ยนไปก็คือความรักที่เริ่มมีให้แก่กัน
แต่ท้ายที่สุดแล้วทั้งคู่ก็ต้องข่มใจทำทีว่ายังไม่ชอบขี้หน้ากันอยู่ ประกอบกับอนวัชบอกว่าไม่ได้ชอบหทัยรัตน์หญิงสาวจึงยิ่งเกิดความหมั่นไส้มากขึ้นไปอีก จึงพยายามต่อล้อต่อเถียงด้วยตลอด เมื่อมีโอกาสประกอบกับอนวัชก็ชอบปั่นหัวเธออยู่เรื่อยจึงทำให้ชีวิตของหทัยรัตน์ไม่สงบสุขสักที เมื่อได้มาเจออนวัชที่แม้ว่าจะรูปหล่อและกิริยามารยาทขึ้นชื่อว่าดี แต่เมื่อได้ปะทะคารมกับเธอเมื่อใด ความคิดสวยหรูที่เคยมีนั้นแทบจะหายไปเลย และก็มีข่าวดีให้ทราบกันเมื่อหมอประสงค์ได้บอกว่าจะแต่งงานกับอุรา แต่ยังไม่ทันที่จะฟังจบ อนวัชก็ดันเข้าใจผิดคิดว่าเจ้าสาวคนนั้นคือหทัยรัตน์ แต่แล้วเขาก็ได้รู้ความจริงว่าหทัยรัตน์เป็นเพียงเพื่อนเจ้าสาวเท่านั้น ด้วยความบันดาลโทสะอารมณ์โกรธที่ปล่อยให้เขาเข้าใจผิดจึงเอาคืนหทัยรัตน์ซะให้เข็ด ด้วยการปลุกปล้ำหญิงสาวในจังหวะที่อนวัชไปส่งเธอที่บ้านนั่นเอง แน่นอนว่าหทัยรัตน์ไม่พอใจและรู้สึกโกรธมากที่อนวัชย่ำยีเธอได้ขนาดนี้ยิ่งเพิ่มความไม่พอใจมากขึ้นไปอีก ในขณะที่อนวัชรู้สึกสะใจกับสิ่งที่ตัวเองได้ทำไว้ ที่สามารถเอาชนะหทัยรัตน์ได้แบบขาดลอย
ส่วนพินิจที่ยังคงไม่ลืมหทัยรัตน์แต่เขาก็จำเป็นที่จะต้องแต่งงานกับจำปี เป็นเพราะความต้องการและคำขอของแม่ชายหนุ่มจึงต้องทำตามอย่างปฎิเสธไม่ได้ เป็นการแต่งงานที่เขาไม่เต็มใจจะทำเสียเลย เพราะจำปีไม่ใช่ผู้หญิงที่เขารักเลยแม้แต่น้อย ด้วยความตรอมตรมใจอย่างหนักส่งผลให้พินิจล้มป่วยอย่างหนักก่อนถึงวันแต่งงาน เขาเพ้อถึงแต่หญิงสาวผู้เป็นที่รักอย่างหทัยรัตน์อยู่ตลอดเวลาและเพ้ออยากเจอหน้าสุดรักสุดดวงใจมากเป็นที่สุด ด้วยความเห็นใจเมื่อทราบข่าวอนวัชจึงชวนหทัยรัตน์ไปเยี่ยมพินิจ แต่ทว่าไปไม่ทันการเนื่องจากพินิจถูกส่งตัวไปรักษาที่กรุงเทพเสียก่อน ทั้งคู่จึงต้องเสียเวลาในการขับรถกลับ และเกิดความโชคร้ายขึ้นกลางทางเมื่อรถส่วนตัวที่ขับมาดันมาเสียกลางทางท่ามกลางป่าเขาที่ไม่มีใครแม้แต่จะผ่านมาขอความช่วยเหลือเลยสักนิด ทำให้ทั้งสองต้องอยู่ด้วยกันที่ไร่กลางป่าเขาและทั้งคู่ก็ยิ่งได้ทำความรู้จักกันมากขึ้น ได้สัมผัสถึงความในใจของคู่ที่พบแล้วว่าตัวตนที่แสดงออกไปว่าเกลียดชังและน่าหมั่นไส้แล้วแท้จริงนั้นเป็นเพราะข้ออ้างที่อยากจะใกล้ชิดกันมากกว่า เพราะหัวใจไม่อาจจะปฎิเสธความรักครั้งนี้ที่ก่อขึ้นมาอย่างไม่รู้ตัวได้เลย เมื่อได้รับความช่วยเหลือและทั้งคู่ได้กลับมาถึงกรุงเทพ ทั้งอนวัชและหทัยรัตน์จึงโดนผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายตำหนิและต่อว่าที่ไปค้างแรมกันสองต่อสอง ทั้งคุณพ่อและคุณสุทธิ์เกรงว่าจะไปทำมิดีมิร้ายกัน อีกทั้งฝ่ายหญิงก็ดูเสียหาย จึงทำให้อนวัชต้องหมั้นกับหทัยรัตน์เพื่อแสดงความรับผิดชอบและเพื่อไม่ให้หทัยรัตน์ดูย่ำแย่
เมื่อข่าวคราวว่าอนวัชจะหมั้นกับหทัยรัตน์ เรื่องนี้รู้เข้าถึงหูของคุณนายสีสุกและแสงส่องในทันที สองแม่ลูกพยายามที่จะขัดขวางงานหมั้นในครั้งนี้ เพราะแสงส่องเธอปรารถนาที่จะเป็นคุณนายเคียงคู่กับอนวัช ดังนั้นแล้วไม่ว่าใครก็ไม่สามารถมาแทนที่ที่เธอหวังได้ แต่ก็ดูเหมือนว่าจะยิ่งเพิ่มความสะใจให้กับหทัยรัตน์ที่ตอบตกลงหมั้นกับอนวัชในทันที ส่วนหนึ่งก็เพราะความคิดที่อยากจะเอาชนะสองแม่ลูกคู่นี้ด้วย อนวัชที่รักหทัยรัตน์อย่างเต็มหัวใจจึงตัดสินใจสารภาพรักกับหทัยรัตน์และขอเธอแต่งงาน แต่แล้วก็ได้รับคำปฏิเสธจากหญิงสาว อนวัชเสียใจมากไม่คาดคิดมาก่อนว่าสิ่งที่เขาพยายามทำดีและด้วยความรักทั้งหมดที่มีให้กับหทัยรัตน์นั้น หญิงสาวไม่รู้สึกถึงมันเลยแม้แต่น้อย จวบจนกระทั่งโชคร้ายครั้งใหญ่ที่ได้เกิดขึ้นนั่นก็คืออนวัชเกิดประสบอุบัติเหตุที่เชียงใหม่ หทัยรัตน์รู้สึกตกใจและเสียขวัญเป็นอย่างมาก เธอจึงรีบไปหาอนวัชด้วยเครื่องบินอย่างรวดเร็ว เหตุการณ์ในครั้งนี้ทำให้หทัยรัตน์ได้ไตร่ตรองและรับรู้ถึงความรู้สึกของตัวเองแล้วว่า ที่แท้จริงเธอรักอนวัชมากแค่ไหน และทุกสิ่งที่ทำไปมันเป็นเพียงเพราะความคิดบ้าๆที่มีอยู่ในหัวเธอจนทำให้ชายที่รักเกือบจะต้องมาจากเธอไป เมื่อทั้งสองคนได้มาเจอหน้ากันอีกครั้งหทัยรัตน์ก็ได้ปรับความเข้าใจกับชายหนุ่ม ทั้งคู่จึงยอมเปิดเผยใจและความรักที่มีอยู่จึงได้รับรู้ว่าที่แท้จริง อนวัชและหทัยรัตน์มีความรักที่แท้จริงให้แก่กันเป็นการปรับความเข้าใจกันที่จะไม่มีมานะทิฐิอีกต่อไปแล้ว เพราะในตอนนี้ความรักได้มาแทนที่ความเกียจชังทั้งหลายแล้ว
หทัยรัตน์จึงได้ให้คำมั่นสัญญาว่าจะขอดูแลและรักอนวัชอย่างนี้ไปตลอดชั่วชีวิตของเธอ อนวัชก็เช่นกันที่จะขอดูแลและรักรวมถึงมีความจริงใจให้กับหทัยรัตน์เพียงผู้เดียวเท่านั้น หทัยรัตน์ประทับใจกับความจริงใจของอนวัชที่มีต่อเธอ และอนวัชก็เช่นกันที่ซึ้งใจกับรักแท้ที่หญิงสาวมีให้ ชายหนุ่มจึงให้ของรางวัลด้วยการจูบประทับอย่างอ่อนโยนลงบนหน้าผากของหญิงสาวผู้เป็นที่รัก และขอหญิงสาวแต่งงาน ณ วินาทีนั้น หทัยรัตน์เป็นผู้หญิงที่โชคดีที่สุดในโลกในการเจอผู้ชายที่ดี รูปหล่อ และเพียบพร้อมยืนอยู่ตรงหน้า อนวัชก็เช่นกันที่ได้เจอกับหญิงสาวสวย เข้ากับเขาได้และเป็นสิ่งที่เขารอคอยมาทั้งชีวิต ชายหนุ่มจึงขอหญิงสาวแต่งงานอย่างเป็นจริงเป็นจัง คำตอบนั้นก็คือการตกลง ยิ่งทำให้ชายหนุ่มยินดีมากเป็นพิเศษ หลังจากนั้นทั้งคู่จึงได้ชีวิตอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุขและเป็นดวงใจของกันและกัน
กระทู้ร้อนแรงที่สุดของวันนี้
กระทู้ล่าสุด
รูปเด่นน่าดูที่สุดของวันนี้
https://www.facebook.com/teeneedotcom