น้ำตากามเทพ ′จดหมายรัก′ จากจีทีเอชถึงละครไทย (ชมคลิป)

แหม, ก็ทั้ง "ภาพตัวละคร" ที่เห็น ทั้งมุขที่สาด จึงไม่ต้องประหลาดใจที่ใครต่อใครต่างรอดู "น้ำตากามเทพ" ซีรีส์ที่จีทีเอชจะนำเสนอทางช่องจีเอ็มเอ็ม 25 

"ตอนนั้นไม่ได้คิดจะเอามาทำอะไรอย่างนี้" ผู้กำกับ ปิ๊ง-อดิสรณ์ ตรีสิริเกษม บอก

แม้จะมีคนเรียกร้องเพราะติดใจ แม้จะได้เห็นเพียงช่วงสั้นๆ เมื่อครั้งมีฐานะเป็น "ละคร" ซ่อนอยู่ในหนัง "รถไฟฟ้า...มาหานะเธอ" เมื่อ 6 ปีก่อน

กระทั่ง จีทีเอช ต้องการหาคอนเทนต์มาออกทีวี โปรเจ็กต์นี้จึงถูกรื้อฟื้น

จากนั้นเขาและทีมงานก็เริ่มเที่ยวไล่ถามผู้คนว่าอะไรที่ขาดไม่ได้สำหรับละครไทย?

แล้ว พระเอกชอบเป็นคุณชาย, นางเอกชอบทำตัวน่าสงสาร ถูกกระทำตลอดเวลา, ตัวอิจฉาชอบแย่งพระเอก แล้วก็กรี๊ดๆๆ, หม่อมแม่เกลียดลูกสะใภ้, หญิงย่าชอบดูถูก, หญิงเล็กขี้อิจฉา, นางเอกชอบปลอมตัวเป็นผู้ชาย ใส่วิก ใส่หนวด, มีฉากตบจูบ คือคำตอบที่เรียงมาเป็นชุด

"ผมเองดูละครมาตั้งแต่เด็ก เฝ้าละครหลังข่าวมาจนทุกวันนี้ ก็รู้สึกว่าละครไทยมีจุดร่วม"

นั่นคือนอกจากบุคลิกอย่างข้างต้น เนื้อหาก็จะคล้ายๆ กัน และทั้งหมดนั้นก็ก่อเกิดเป็นภาพจำของละครไทย

"ตอนเป็นวัยรุ่นก็สงสัย ถูกกระทำเยี่ยงนี้ทำไมยังรัก" ผู้กำกับเล่าถึงความรู้สึกครั้งอดีต เมื่อละครเรื่องไหนเรื่องนั้นที่เห็น ไม่ว่าพระเอกจะกระทำการร้ายกาจปานใด หากในที่สุดก็ได้ "แฮปปี้" ตอน "เอนดิ้ง" กับนางเอกทุกที

"ดูจนเข้าใจว่านี่แหละคือละครไทย เป็นเสน่ห์ที่ไม่มีใครเหมือน" เขาว่า

"น้ำตากามเทพ" จึงเริ่มต้น เมื่อ "หญิงย่า" (โฉมฉาย ฉัตรวิไล) ประกาศให้ "ชาวี" (ซันนี่ สุวรรณเมธานนท์) หลานชายคนเดียวแต่งงานกับ "อารยา" (แพทตี้-อังศุมาลิน สิรภัทรศักดิ์เมธา) เด็กกำพร้าที่เธอเลี้ยง เรื่องนี้นอกจากจะเพิ่มรอยบาดหมางให้ทั้งคู่ผู้เกลียดกันมาตั้งแต่เด็ก ยังเป็นเหตุให้ "หญิงแม่" (กิ๊ก-มยุริญ ผ่องผุดพันธ์) กับ "ชลลี่" (ปุ๊กกี้-ปวีณ์นุช แพ่งนคร) แม่และน้องของชาวีหาทางกำจัดอารยา โดยได้รับความร่วมมือจาก "ดีดี้" (ไอซ์-อภิษฎา เครือคงคา) คนรักของชาวี ยังดีที่อารยามี "หมอแมะ" (โจ๊ก โซคูล-กรภพ จันทร์เจริญ) หมอประจำตระกูลคอยช่วยเหลือ 

ในอีกด้าน "ไพโรจน์" (ไอซ์-ปรีชญา พงษ์ธนานิกร) ชายหนุ่มร่างบอบบางเหมือนผู้หญิงก็มาสมัครเป็นคนสวนใหม่ พร้อมความลับที่บอกใครไม่ได้ ไม่เพียงเท่านั้น "พิศาล" (ตั๊ก-บริบูรณ์ จันทร์เรือง) ผู้อยู่บนเกาะร้างก็วางแผนจะล้างแค้นใครบางคน...

เอิ่ม, โดนยุงกัดกันไหม?

"มันเป็นน้ำเน่าแบบที่เราคุ้นเคยละครับ" ปิ๊งบอกพลางยิ้ม

ก่อนจะว่าที่เป็นอย่างนั้น เพราะแม้ไม่อยากเน่า แต่เมื่อจะนำเอาสิ่งที่เคยดูมาพูดถึง "ก็คือสตอรี่นี้อยู่ดี"

แล้ว "มันไม่ใช่การล้อเลียนนะครับ" เขายืนยัน

ถึงทีเซอร์จะพาให้นึก

"แต่ไอเดียเราไม่ใช่" เขาตอกซ้ำ

"เรียกว่าเป็นการหยิบมายำมากกว่า เหมือน เชร็ค ไงฮะ

วิธีคิดคล้ายๆ คือเขาเอาตัวละครในเทพนิยายฝรั่งมาผสมกัน"

เช่นเดียวกับที่เขาเอาบุคลิกเด่นในละครไทยมารวม

ดังนั้น "สำหรับผมถ้าทำออกมาแล้วตอนสุดท้ายกลายเป็นล้ออย่างเดียว ผมเฟล เพราะสำหรับผมมันเป็นเหมือนจดหมายรักที่เราเขียนถึงละครไทยที่เราดูมาตลอดชีวิต"

ด้านโฉมฉายก็ว่า ถ้า "คนเก่าๆ" ที่อายุราว 65-70 ปีได้ดูซีรีส์นี้ พวกเขาคง "อมยิ้ม"

"เด็กรุ่นหลังๆ เองก็ไม่ได้เห็นแล้วว่าละครไทยหรือภาพยนตร์ไทยสมัยก่อนเขาแสดงกันยังไง ทำไมตัวร้ายจะต้องร้ายยย ทำไมเวลาโกรธต้องหัวสั่นหัวคลอนเหมือนอย่างซันนี่ทำ แต่เมื่อก่อนละครจะเป็นแบบนี้จริงๆ"

ทั้งนี้เธอเห็นด้วยเต็มที่กับปิ๊ง ว่านี่ไม่ใช่การล้อ หรือส่อเสียดว่าละครไทยนั้น "เชย"

"ด้วยวิธีการดำเนินเรื่อง ด้วยบทสนทนา ไม่ทำให้เกิดความรู้สึกว่าพวกนี้เสแสร้งที่จะเล่น ทุกคนเขาสวมวิญญาณเข้าไปหมด อาจจะมีอะไรที่เหมือนๆ โอเวอร์แอ๊ก แต่ด้วยคาแร็กเตอร์และแอ๊กทั้งหลายที่ประกอบบทสนทนา มันจะไม่ขัดเคือง"

"ดูแล้วจะรู้สึกเอ็นดูด้วยซ้ำไป"

ฝ่ายซันนี่ หนึ่งในนักแสดงที่โฉมฉายเอ็นดูจากการแสดงที่ทำให้เธอขำมาก โดยเฉพาะฉาก "โกรธจนหัวสั่นหัวคลอน" ก็ว่านี่เป็นงานชิ้นแรกที่ทำให้เขาใจสั่นด้วยความตื่นเต้น

คน "เล่นหนังเรื่องแรกในชีวิตยังไม่เคยประหม่า" บอกว่าที่รู้สึกเช่นนั้นก็เพราะแรกๆ ไม่แน่ใจว่าจะแสดงออกมาอย่างไรดี 

กระทั่งคาแร็กเตอร์ "คุณชาย 7.5 ริกเตอร์" ที่เขาคิดไปนำเสนอผ่านความเห็นชอบของผู้กำกับนั่นล่ะ ใจจึงกลับมาเต้นในจังหวะเดิมๆ

...

ถามปิ๊งว่าในฐานะคนทำ เขาชื่นชอบงานชิ้นนี้ขนาดไหน

"อาจจะฟังดูโม้" คือประโยคแรกของคำตอบเคล้ารอยยิ้ม

"คือตอนเป็นตัวหนังสือ เราก็ชอบประมาณหนึ่ง แต่พอนักแสดงมาพูด ทันทีที่เราถ่าย โอ้โห! มันได้มากกว่าจริงๆ"