ชะนีมีนอ เลิกโกอินเตอร์ กลับเมืองไทย ไล่ฉกปั๋วชาวบ้าน

       เรื่องของคนที่ถือคติด้านได้อายอดยังคงครองเมือง ประหนึ่งในน้ำเน่าก็ย่อมเป็นที่วางไข่ของยุงลาย คนประเภทนี้เมื่ออยากได้ก็ต้องได้ ไม่สนว่าของชิ้นนั้น หรือผู้ชายคนนั้นเป็นปั๋วใคร เมื่อฉานอยากได้ ฉานก็ต้องได้...โฮะๆๆๆ

       เรื่องมีอยู่ว่า วันหนึ่งเมื่อชะนีแอ๊บเรียบร้อย ได้ประสบพบพักตร์กับไฮโซฯ รูปงามนามเพราะ เธอก็เกิดอาการสปาร์คทันที ต่อมความรู้สึกอยากได้ใคร่มีเกิดขึ้นในสมองอันน้อยนิด พร้อมแผนการอันแยบยลก็เกิดขึ้นในใจ ทำอย่างไรหนอ? ถึงจะได้ผู้ชายคนนี้มาอยู่ข้างกาย!!

       ก่อนจะไปสัมผัสความเน่าเฟะก็ปรับโหมดไปที่ปูมหลังอันเน่าหนอนของชะนีนางนี้กันก่อน เมื่อไม่นานเท่าไหร่ชีก็เคยเป็นข่าวครึกโครมกับลูกเศรษฐีมีตังค์ (เป้าหมายของชีไม่มีตังค์อย่าหวังจะได้แอ้ม) ก็ประมาณว่าไปเที่ยวเฮฮาปาร์ตี้ แล้วด้วยเพลงพาไป แต่ดูจากอาการแล้วอารมณ์อยากน่าจะพาไปมากกว่า เพราะคนเค้าเม้าท์กันลีลาท่าทางการเต้นเธอช่างเย้ายวนชวนให้กระดึ๊บเหลือเกิน ก็เลยไปกันถึงไหนๆ ต่อไหนตามที่ใจปรารถนา  

       แต่พอใครๆถามว่าเป็นแฟนกันเหรอ? ชีกลับตอบนิ่มๆ เบา แค่เพื่อนค่ะ ยูโนว์!! เคๆๆ เพื่อนก็เพื่อนว่ะ? แต่วงในเค้าเม้าท์เพลินว่าชีน่ะไปยุ่งกับลูกคนมีตังค์คนนั้นจริงๆ แต่ที่ต้องปกปิดความแฮ่ดไว้ เพราะบุพการีของผู้ชายแอนตี้ ประมาณว่าถ้าอยากเป็นแม่ลูกกัน ต้องเลิกยุ่งกับชะนีแอ๊บเด็ดขาด

       และแล้วทุกอย่างสำหรับหนึ่งหญิงหนึ่งชายที่ใจตรงกันก็จบลงด้วยประการฉะนี้ “ทีสองทีไม่มีการผูกมัด” (หรือเปล่า?) 555

       แล้วเธอก็หายไปจากวงการฯ สักพักใหญ่ ได้ข่าวไปเอาดีที่เมืองนอกเมืองนา ประมาณว่าคนมีฝีมือใครก็อยากได้ และเมื่อวันหนึ่งเมื่อมีเหตุทำให้ต้องกลับบ้านเกิดเมืองนอน ทันทีเครื่องลงที่สนามบินไทยแลนด์ดินแดนออฟสไมล์ ก็มีสายตรงไปถึงชีประมาณว่ามาช่วยเป็นพิธีกรชิลๆ ให้หน่อยได้มั้ย?

       ชีเอื้อนเอ่ยเสียงสุภาพกลับมาว่า “เออ...คงจะไม่สะดวก เพราะต้องบินกลับ ขอบคุณนะคะ...” สุดยอด! แจ่มจรัสจริงๆ คุณน้อง แต่แล้วความลับก็ไม่มีในโลก มีคนตาดีบอกว่าเห็นชะนีขี้แอ๊บยังเดินเตะฝุ่นคลุ้งอยู่ที่เมืองไทย ก็ไหนบอกว่าจะโกอินเตอร์ไง?

       ผ่าง!! และแล้วชะนีลืมตัวนางนี้ก็ตาสว่างว่างานที่ชวนชีมาเฉิดฉายไม่ใช่งานขี้ๆ นี่หว่า? นางยอมกลืนน้ำลายบูดตัวเองลงคอ แล้วต่อสายตรงมาบอกว่าที่ “หนูปฏิเสธไปนั้น ตอนนี้หนูสะดวกแล้วค่ะ” Sorry... ปลายสายตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงดุจนกไนติงเกล “เออ...พอดีพี่ได้คนอื่นมาแทนแล้ว” สาแก่ใจตรูจริงๆ

       แต่อาจจะด้วยมีบุญเก่าเกาะติดขนหน้าแข้งมาบ้าง ก็เลยยังพอมีผลงานออกสู่สายตา แต่ก็แค่ออกสู่สายตาแต่อย่าถามหาความดัง เพราะขนาดถอดมันเกือบหมดยังไม่เกิดเลย เวรเจงๆๆ

       ในเมื่องานก็ไม่เกิด ก็อยู่กับตัวเองสักพักดีกว่า วันหนึ่งส้มเข่งใหญ่ก็หล่นใส่หน้าตักอีก แว่วว่างานนี้เธอได้ไปซูอาฮ่าในต่างแดน ชนิดคนไทยไม่เห็นความสำคัญ ฉานไปหากินที่เมืองนอกเมืองนาก็ได้เฟ้ย ไอด้อนท์แคร์

       แต่คนเราเรื่องดีๆ คงไม่ค่อยมีใครอยากสรรเสริญ ชอบกระพือเรื่องเน่าหนอนที่พูดไปปาดน้ำลายไปมากกว่า เพราะเรื่องในที่ลับ ใครๆ ก็อยากไขในที่แจ้งนั่นแหละ เมื่อวันหนึ่งมีคนตาดีเห็นแฟนใครบางแอบไปเล่นจ้ำจี้ถึงขนาดว่าเล่นเพลินจนเป็นเรื่องเป็นราว ปิดฉากรักเน่าๆ ของเราสามคนไปทันที

       ทันทีที่ข่าวคราวฉาวโฉ่แพร่งพรายออกมา ชีก็ขึ้นเครื่องหนีไปเมืองนอกทันที ทิ้งปมปริศนาและคราบน้ำตาไว้ให้ใครบางคน เซโรงังซังกะตายกับชีวิต โฮะๆๆ ของอย่างนี้ใครดีใครได้...!!

       แล้วจู่ๆ เธอก็กลับมาพร้อมกับหน้าใสๆ พร้อมกับเยื้องย่างกรายไปงานอีเว้นท์ชื่อดัง ได้การละ? งานนี้เหยี่ยวข่าวทั้งหลายต่างปรับเรดาร์ไปจับพิรุธกันถึงที่ แต่ทันทีที่ไปถึงประนึงฟ้าผ่ากลางฤดูหนาว เมื่อเจ้าของงานบอกว่า “งานนี้น้องไม่ขอให้สัมภาษณ์เรื่องส่วนตัวเด็ดขาด” เวรแล้วตรู ไม่น่าถ่อสังขารมาให้เสียรมย์เลยเฟ้ย!! หลายเสียงเม้าท์เลยระเบิดเป็นเสียงนกกระจอกแตกรังว่า สงสัยข่าวเน่าเหม็นคงจะจริง นางถึงต้องรีบเช็คบิลแบบนี้

       อะไรที่ได้มาด้วยการแย่งชิง สักวันวันสิ่งนั้นก็จะจากเราไปด้วยการถูกแย่งเช่นกัน ฝากไว้ให้คิดดู!!